دکترناهدة التميمی از چهره های مطرح جامعه زنان در عراق، روزنامه نگار، نويسنده، فعال سیاسی، عضو ائتلاف ملی عراق،عضو انجمن روزنامه نگاران اين کشور و سردبيرو نويسنده چندين سايت و رسانه مطرح در عراق است. با توجه به فعاليتهای اخير گروهک تروريستی منافقين و درخواستهای چندی قبل عشاير استان ديالی برای اخراج اين سازمان از عراق، کانون هابيليان گفتگوی مفصلی را با ايشان ترتيب داده است که متن کامل آن را مشاهده می کنيد.
هابيليان :
ارزيابی شما از اوضاع امنیتی عراق و توانايی گروههای تروریستی در برهه فعلی چيست ؟
التميمي :
بی ترديد بهبود چشمگير وضعيت امنيتی کشور به ويژه در روزهای برگزاری انتخابات و پيش از آن امری محسوس بوده است اما بايد اذعان نمود که برخی از گروههای تروریستی هنوز مقداری توانایی و ابزار برای اجرای عملياتهای جنايتکارانه در حق ملت صبور عراق را دارند و از نبود حکومت و کندی در تشکيل آن سوء استفاده کرده اند و اقدام به انجام برخی عمليات انفجار در مناطق مختلف کرده اند تا بدين طريق بر اوضاع عمومی عراق تأثير بگذارند و فشارها و برنامه های خارجی يا داخلی معینی را در روند تشکيل حکومت وارد کنند.
هابيليان :
خانم دکتر تميمی! هم اکنون برخی از استانهای عراق بويژه موصل و ديالی شاهد آشفتگی های امنیتی فراوانی هستند، مسأله را چگونه تفسير می کنيد و به نظر شما چه گروههایی پشت پرده حوادث خونبار در اين دو استان هستند؟
التميمی :
از آنجايی که تعداد زيادی از بعثی ها در اين مناطق حضور دارند و با اصرار تمام خواهان عدم استقرار اوضاع در عراق هستند و به کمتر از بازگشت به قدرت راضی نخواهند بود و همچنين با توجه به حضور سازمان مجاهدين خلق که در حقيقت از دست پرورده های رژيم سابق بعثی به شمار می رود و توسط اين حزب به عراق آورده شد و در اين مناطق مستقر گرديد و انواع امکانات و وسائل در اختيار آنها قرار داده شد ، بنابراين هيچ نتيجه ای جز استمرار تروريسم و عدم ثبات حاصل نخواهد شد و همانگونه که اشاره کردم حضور بعثی ها و سازمان مجاهدين خلق در آن مناطق و همچنين تسلط کردها بر بخش های بزرگی از اين مناطق و ممانعت آنها از حضور ارتش و نيروهای امنيتی عراق در اين مناطق که مناطق مورد منازعه ناميده می شود ..همه اينها پوشش مناسبی به فعاليت های تروریستی و آزادی بیشتری به تروریستها می دهد تا اعمال وحشيانه خود را در حق عراقی های بيگناه ادامه دهند.به همين دلايل می بينيد که امنيت در اين مناطق پايدار نمی شود و تا زمانی که اين عوامل حضور خواهند داشت نيز مستقر نخواهد شد.
هابيليان :
سازمان مجاهدين خلق که در ليست سازمان های تروریستی حضور دارد بيش از دو دهه است که در شهرستان خالص مستقر است و بنا بر اذعان بسياری از اهالی منطقه و مسؤولين محلی و چهره های سیاسی و امنیتی، اين گروه در بسیاری از عملياتهای خشونت آميز دست داشته است. نظر شما پيرامون اين مسأله چيست و چنانچه اين اظهارات و اتهامات را درست بدانيم، چه منافعی برای مجاهدين خلق از اين فعاليت ها متصور خواهد بود؟
التميمی :
بله همه اينها درست است. اين سازمان در بسیاری از ناآرامی ها و خشونت ها عليه مرم عراق دست دارد. برخی نيز اين سازمان را متهم کرده اند که بسياری از عملياتهای تروریستی ، بمب گذاری ها، آدرم ربايی ها و حتی سربريدن ها از داخل پادگان اشرف برنامه ريزی می شود. اين سازمان در سرکوب انتفاضه شعبانيه و قتل بسياری از معارضين رژيم سابق به طور مستقيم دست داشته است. اما پيرامون منافع آنها از اين اقدامات بايد عرض کنم که اين سازمان همپيمان بعثی ها است و منافع آن مبتنی بر بازگشت مجدد بعثی ها به قدرت است تا از اين رهگذر نقش بزرگتر و خطرناک تری را نسبت به گذشته و با آزادی هرچه بيشتری انجام دهد و اين نقشی است که از سوی بعثی ها و برخی دستگاههای بيگانه برای آنها طراحی شده است.
هابيليان:
سازمان مجاهدين خلق بيش از دو دهه است که به دعوت ديکتاتور سابق عراق در عراق حضور دارد و مدعی است که به موجب قوانين بين المللی و داخلی حضوری مشروع در عراق دارد و مشمول پناهندگی است. آيا قوانينی وجود دارد تا از اين ادعا حمايت کند با توجه به اين نکته که قانون اساسی عراق حضور گروههای تروریستی را در خاک خود منع می کند؟
التميمی :
ببينيد! هيچ چيزی که حضور آنها را درعراق توجيه کند وجود ندارد در قانون اساسی عراق نيز مواردی که چنين حضوری را برای آنها مشروع قلمداد کند وجود ندارد. قانون اساسی در اين مورد روشن و صريح است. اساساً آنها پناهنده به شمار نمی روند و قوانين پناهندگی بر آنها منطبق نيست چراکه آنها جنگجو و نظامی هستند و پناهنده نمی تواند اينگونه باشد همانگونه که نمی شود يک شهر را به طور کامل در اختيار پناهندگان قرار داد تا هرکاری که خواستند انجام دهند. در هيچ دموکراسی در دنيا اين اتفاق نمی افتد آنها به زور علیه اراده مردم عراق در کشور حضور دارند.
منطقه اشرف در زمینی به مساحت 50 کیلومتر مربع بنا شده است در یکی از حاصلخيزترين و غنی ترين مناطق کشاورزی عراق که می تواند محصولات کشاورزی و غذایی مورد نياز حداقل دو استان عراق را تأمين کند و البته حق دولت عراق است که آنها را به هرکجا که تشخيص می دهد منتقل کند و اين حق را نيز دارد که آنها را اخراج کند چرا که دولت صاحب مصالح و منافع عالی کشور است. در همه جای دنيا پناهندگان در سرتاسر آن کشور پراکنده می شوند و با مردم آنجا در هم می آميزند اما اينها در يک مکان مخصوص به خود جمع شده اند که محافظت شده و نظامی و مسلح است و عمليات های تروريستی نيز انجام می دهند که آخرين آن درگيری با نيروهای امنيتی عراق و کشتن تعدادی از آنهاست امری که ترديدهای فراوانی را پيرامون ماهيت حضور اين سازمانی که هيچ خدمتی را به ملت عراق نکرده است در ذهن متبادر می کند و اخراج آنها را ضروری می گرداند.
هابيليان:
دولت عراق بارها خواستار اخراج اين سازمان از عراق و حتی انتقال داخلی آنها کرده است و در مقابل اين گروه درخواستها را رد کرده است. چرا اقدامات دولت در اين خصوص تنها در حد فرياد و سروصدا بوده است بدون اينکه عملا اقدامی انجام دهد؟
التميمی :
اين سازمان خروج از عراق و يا حتی جابجايی به منطقه ای ديگر را رد می کند و دولت نمی تواند بيشتر از فرياد زدن کاری کند و علت هم روشن است آنها با حمايت و تصميم دولت آمريکا در عراق حضور دارند از اين رو دولت کار زيادی را نمی تواند در اين باره انجام دهد.
هابيليان :
دکتر تمیمی ! چرا کشورهای ديگر دنيا مخالف با انتقال اين گروه به اراضی خود مخالفت می کنند در حالی که عراق با مشکلات بسيار بزرگی که شايد خارج از توان و تحمل خود باشد دست و پنجه نرم می کند و گرفتاريهای زيادی را در مدت حضور اين سازمان از زمان رژيم گذشته متحمل شده است؟
التميمي :
هيچ کشوری در دنيا يک سازمان نظامی مسلح را در خاک خود نمی پذيرد ثانيا منافع کشورهای غربی در وجود اين گروه در عراق خلاصه می شود تا از اين طريق مجاهدين خلق مصداق "پنجه گربه" باشند و هم اهرم فشار عليه ايران و تحريک اين کشور.
هابيليان :
دفاع و حمايت برخی از سياسيون عراقی از اين گروه را علی رغم پرونده قطورش در جنايات چگونه می بينيد؟
التميمی :
اين کسانی که از اين سازمان دفاع می کنند مواجب بگير بعثی ها و بقايای آن هستند و منافع اين اشخاص و حضور سازمان در عراق در يک راستاست.
هابيليان :
آيا دولت آينده عراق مواضع عملی را در خصوص اين گروه اتخاذ خواهد کرد بويژه با نزديک شدن به موعد عقب نشينی نيروهای آمريکايی از عراق و در حقيقت آيا اين عقب نشينی تأثيری در اين پرونده دارد يا خير؟
التميمي :
استقلال ملی و دولت ملی تحت تصميمات بيگانگان نيست. راه حل اخراج اين سازمان ،خروج آمريکايی ها و برداشتن چتر حمايت از آنهاست تا اين سازمان به همان جايی که از آن آمده و يا به کشورهای غربی که از اين گروه حمايت می کردند منتقل شوند و اين کشور ميزبان می تواند آمريکا باشد.
هابيليان :
خانم دکتر تمیمي به عنوان آخرين سؤال ! برخی اعتقاد دارند که نوع تعامل با اين گروه به حزب يا فراکسيونی که حکومت آينده عراق را تشکيل خواهد داد و يا شخصيت نخست وزير آينده مرتبط است. اين کلام تا چه اندازه می تواند درست باشد ؟
التميمی :
اجماعی پيرامون اين سازمان در عراق وجود ندارد و مسأله هم به دولت آينده يا شخص نخست وزير پيش رو مرتبط نيست. اين سازمان برخلاف ميل مسلم عراقی ها و براساس يک تصميم آمريکايی غربی در عراق حضور دارد و تنها راه حل خروج سازمان از کشور رفتن آمريکايی ها و دست برداشتن از حمايت آنها از سازمان خواهد بود.
هابيليان :
خيلی از شما متشکر هستيم که وقت خود را در اختيار ما قرار داديد.
التميمي :
من هم از شما متشکرم.
