شهید علی اصغر شم آبادی

علي اصغر شم آبادي فرزند عباس در سال 1325 در روستاي شم آباد سبزوار در خانواده اي متدين و مذهبي به دنيا آمد . پدر و مادرش او را خيلي دوست مي داشتند و هميشه براي سلامتي علي اصغر دعا مي كردند . در كودكي مبتلا به بيماري سختي شد و مادرش براي او نذر كرد و علي اصغر به لطف خدا شفا يافت . علي اصغر سرخوش از آب و هواي روستا ، روزهاي طفوليت را سپري كرد . تحصيلات را از مكتب خانه ي روستا و با يادگيري قرآن كريم آغاز نمود .

وجدان كاري بالايي داشت و به همه كمك مي كرد . هميشه در مساجد حضور فعال و گسترده اي داشت و تا جايي كه مي توانست به جبهه كمك مالي مي كرد . در كليه مراسم مذهبي ( عاشورا ، تاسوعا ، ما مبارك رمضان ، محرم و ... ) شركت فعال داشت چون زمان طاغوت بود به خدمت سربازي طاغوت نرفت و فرار كرد . نسبت به مسائل خلاف شئونات اسلامي خيلي زود عصباني مي شد و زود هم آرام مي گرفت . اهل تجملات نبود . اهل دعوا و سر و صدا و درگيري نبود . اوقات فراغت را هم با مطالعه ي كتاب هاي مذهبي به ويژه آثار امام و كارهاي كشاورزي سپري مي كرد .

بسيار مردم دار بود . يكي ديگر از خصوصيات اخلاقي او احترام خاص و رفتار خوش با والدين بود و همگان از او راضي بودند . هيچ گاه زبانش را به دروغ آلوده نكرد . فطرتش با قرآن و دعا مأنوس گشته و قلبش با عشق به اهل بيت (ع) مألوف بود . به حضرت امام عشق مي ورزيد .

علاقه وصف ناپذيري به انقلاب اسلامي داشت . علاوه بر شركت در راه پيمايي ها و تظاهرات مردم را به حضور در مراسم انقلابي تشويق مي كرد . خيلي مظلوم و آرام بود و هر كه او را مي شناخت از مهرباني و دلسوزي اش سخن مي گفت و گواه معصوميت او همين بس كه در كارهاي كشاورزي روستا ، او برادر كوچكش ( علي اكبر ) را در زير سايه درخت مي نشاند و خود يك تنه همه ي كارها را در زير آفتاب انجام مي داد . اعتقاداتي ريشه دار داشت .

مسئوليت پذير و وظيفه شناس بود چنان كه هر كاري كه به او واگذار مي شد به نحو احسن به پايان مي رساند . صبور و بردبار و پرتحمل بود . خيلي به مسائل اخلاقي پايبند بود و در انجام فرايض و دستورات و احكام ديني ، اهتمام تمام داشت و در اداي صحيح آنها توجه خاص مي نمود . گوش به فرمان رهبري بود و ايشان را خيلي دوست مي داشت حتي بيشتر از پدر خودشان ايشان را دوست مي داشت . نسبت به رفتار غير منطقي تذكر مي داد و انجام كارهاي خلاف را معصيت مي دانست . از خصوصيات اخلاقي بارز شهيد ، وقت شناسي او بود و هميشه سر موقع به سر كار مي رفت . خيلي در حلال و حرام دقت مي كرد .

در سن 20 سالگي زندگي مشترك خود را آغاز كرد و حاصل اين پيوند 4 فرزند ( 3 دختر و 1 پسر ) بود . در محله ي كاظم آباد تهران زندگي مي كرد . اول در كارخانه ، بعد در مرغداري و سپس در يك باغي در تهران نگهباني مي داد . تا اينكه جزء محافظين شهيد لاجوردي شد . در كوچه ي جنب حسينيه ارشاد ( كوچه ي لاجوردي ها ) در مورخه ي 3/12/1359 در شب 3 اسفند قرار بود شهيد لاجوردي ساعت 9 شب به حسينيه ي ارشاد تهران بيايند كه نيم ساعت تاخير مي كنند و به رهبري بني صدر و رجوي خائن توسط منافقين و ضد انقلابيون و ضد خلق در حسينيه ي ارشاد تهران بمب گذاري مي شود كه شهيد شم آبادي جزء نگهبانان حسينيه بوده كه در اثر بمب گذاري حسينيه ، ايشان و دو نفر ديگر شهيد مي شوند . شهيد درباره ي حمايت از امام و انقلاب هميشه مي گفت : همه بايد در هر صورت كه امكان دارد به انقلاب كمك كنند و بايد هميشه ما در جنگ باشيم و جبهه ها را خالي نگذاريم .

قبل از انقلاب در تظاهرات و بعد از انقلاب هم در انتخابات شركت فعالانه اي داشت . در آستانه ي پيروزي انقلاب ، همراه ساير ملت در تظاهرات عليه رژيم پهلوي و دولت وقت شركت مي كرد و در توزيع و پخش اعلاميه هاي روشنگرانه ي امام نقش فعالي داشت و كتاب هايي را كه امام سفارش كرده بودند مي خواند و در قم پخش مي كردند 6 ماه در جبهه ي نبرد حق با باطل بود .

پيكر مطهر قطعه قطعه شده ي آن عزيز در آرامستان بهشت معصومه ي قم به خاك سپرده شد . و به راستي كه زمين جايي براي اين قلب آسماني نداشت ...

خاطره اي از شهيد به نقل همسر ايشان :

بعد از يك ماه از شهادت علي اصغر در يك شب زمستاني دختر كوچكمان هوس انگور كرده بود با خود گفتم خدايا اين موقع سال از كجا انگور پيدا كنم ؟ كه شب در عالم خواب ديدم كه شهيد برايم يك طبق پر از انگور آوردند و گفتند اين را به دخترم بده اين انگورها بهشتي است .

بزرگترين آرزويش كه به گفته ي همسرشان اين بود كه به اتفاق همسر و فرزندانش به زيارت مكه و عتبات عاليات برود و خيلي دوست داشت كه فرزندانش در راه انقلاب باشند و خوب درس بخوانند . و قاري قرآن شوند و پيرو خط امام باشند و به دانشگاه بروند .

او هميشه مي گفت :

اول به خدا فكر كنيد و به او توكل كنيد كه آرامش دهنده است .