نزدیکی غروب است، قدم‌های زائران و مجاوران برای رسیدن به حرم سرعت گرفته، یکی مسافری از تهران است، آن یکی از همین همسایگی فارس آمده و دیگری سیرجانی و .. ورودی حرم همگی از کنار خادمی که او هم مسافر گیلانی است می گذرند و به هم لبخند می زنند.
طنین کلام وحی فضا را عطرآگین کرده است، تا به وضوخانه برسند و بازگردند، اذان گفته اند و آنها که زودتر آمده اند صف های جلوی نماز را پر می کنند و همچنان هستند زائران و مجاورانی که به سمت شبستان قدم تند کرده اند تا به صف نماز بپیوندند.
میانه راه، صدای تیر، فضای خلوت حیاط را پر می کند و به دنبالش، فریادهای مردمان، در یک آن، خلوت و آرامش حرم امن امامزاده مقرب درگاه پروردگار، ناامن می شود و غرش اسلحه یکی از ناپاکترین انسانها، کسی از سلاله یزیدیان و شلیک گلوله و بر زمین سبز حرم افتادن زائران و خون و خون و صدای گلوله و ....
غروب چهارشنبه، چهارم آبان با پرواز شماری از خدام، زائران و مجاوران حرم امن احمدی و محمدی در شیراز، به دست تروریست تکفیری، پرده ای تازه از تلاش همه جانبه برای ناامن و بحرانی کردن فضای امن و ایمن ایران، نمایش داده شد، نمایشی که پایانش به رنگ خون پانزده هموطن، از کودک و زن و مرد، درآمد و برای همیشه مقابل چشم حق طلبان، ماندگار شد.
دو روز بعد از حادثه تلخ ترور زائران و مجاوران و خدام حرم مطهر حضرت شاهچراغ، شماری از خانواده شهدای این حادثه در گفت‌وگو با ایسنا، از آن روز گفتند و از آنچه نیاز امروز جامعه ایران است. ایرانی که خون همین شهدا ضامن بقا و استواری آن است.
برادر زاده شهید عباس بهادری شیری، در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: عموی من ساکن فسا بود، همان روز چهارشنبه ٤ آبان همراه با خانمش به قصد زیارت حضرت شاهچراغ به شیراز سفر کردند.
او با بیان اینکه هیچکس نمیدانست این آخرین سفر عمویش به شیراز است، گفت: زن عمویم در حال حاضر در بیمارستان بستری است و عموی شهیدم فردا با دیگر شهدا تشییع و برای تدفین به فسا منتقل می شود.
ضیاءالدین معصومی، برادر شهید فریدالدین معصومی، از دیگر شهدای حادثه تروریستی حرم مطهر شاهچراغ(ع) نیز گفت: برادرم مدیرعامل شرکت غدیر و ساکن تهران بود و برای ماموریت یک روزه به شیراز سفر کرده بود.
او گفت: برادرم بعد از اتمام ماموریتش، تصمیم می گیرد قبل از پرواز به زیارت حضرت شاهچراغ رفته و نماز را بخواند و با پرواز ساعت هشت شب به تهران بازگردد، اما در همان حرم شهید شد.
معصومی با بیان اینکه برادرم ۳۹ ساله بود، عنوان کرد: امروز، پیکر پاکش در تهران و بر دوش نمازگزاران جمعه، تشییع و در گلزار شهدای بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
پسر شهید محمدولی کیاسی هم گفت: پدرم ساکن مرودشت و جانباز و آزاده بوده است.
محمدکاظم کیاسی ادامه داد: پدرم روز چهارشنبه ٤ آبان بعد از تعطیلی خواهرم از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، برای همراهی با او تا شهرستان، عازم شیراز می‌شود و قبل از حرکت به سمت مرودشت تصمیم به زیارت می‌گیرد.
پسر شهید کیاسی با بیان اینکه مادر بزرگم در قید حیات است و تصمیم گرفته شده که پس از مراسم تشییع، پیکر پدرم به شهرستان انتقال داده شود، گفت: پدرم در کنار دوستان و همرزمانش به خاک سپرده می‌شود.
او ادامه داد: متاسفانه کمتر از سه هفته پیش، پدر شهید کیاسی دار فانی را وداع گفته است.
کیاسی تصریح کرد: خون شهدای زیادی تقدیم این انقلاب شده و دشمنان بدانند به این راحتی و با ریختن خون مردم بیگناه راه به جایی نمی‌برند.
حسین کشاورز، پسر عموی شهید محمدرضا کشاورز نیز در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: پسر عمویم ساکن شیراز و ۱۵ ساله بودند و برای زیارت بدون خانواده به حرم رفته بود.
او خاطرنشان کرد: پیکر پاک این شهید صبح فردا شنبه ٧ آبان در حرم مطهر شاهچراغ(ع)، تشییع و به خاک سپرده می‌شود.
عباس اسماعیلی، برادر شهیده زهرا اسماعیلی و دایی شهید آرشام سرایدان هم گفت: خواهرم به اتفاق دو فرزند پسر ٥ و ١١ ساله و همسرش برای زیارت به حرم رفته بود.
او افزود: در این حادثه خواهرم، همسرش و آرشام پسر ١١ ساله شان شهید شدند و آرتین ٥ ساله مصدوم می‌شود.
برادر شهیده زهرا اسماعیلی گفت: خوشبختانه آرتین از بیمارستان نمازی ترخیص شده و طی روزهای آینده مجددا برای تکمیل درمان به بیمارستان منتقل می‌شود.
او خواستار حفظ آرامش در جامعه شد و گفت: اگر امروز این حادثه متوجه خانواده بنده شده، ممکن است فردا خانواده‌ای دیگر مورد هدف قرار بگیرند، پس ما ملت ایران باید با هم متحد باشیم، چرا که دشمنان دنبال به دست آوردن موقعیتی هستند که جنگ مسلحانه داخلی راه بیندازند و از آبهای گل آلود ماهی بگیرند و ما باید هشیار باشیم.
مهدی ندیمی، برادر شهید مجتبی ندیمی هم گفت: برادرم به تنهایی برای زیارت به حرم مراجعه کرده بود و صبح فردا با دیگر شهدا تشییع و در حرم مطهر خاکسپاری می‌شود.
او خواستار ارامش در جامعه برای عبور از مقطع فعلی شد.
بهرام عیسی پور، پسر شهید حسنعلی عیسی پور هم گفت: پدرم اصالتا گیلانی است اما حدود ٤٥ سال ساکن شیراز بوده و حدود دو سالی می‌شد که به زادگاه خود بازگشته بود.اما همچنان به عنوان خادم افتخاری در شیراز و حرم رفت و آمد داشتند.
عیسی پور اضافه کرد: هنوز تصمیم قطعی برای خاکسپاری ایشان در شیراز یا زادگاه خود از سوی خانواده گرفته نشده است.
