تظاهرات مسلحانه
مشخص شد که این شعارهای به اصطلاح انقلابی را تنها برای جذب نیرو و دادن انگیزه به هوادارانشان مطرح می کردند . پس از فاجعه هفتم تیر خط ترورها و پرتاب نارنجک و حمله به مراکز داده می شود که من در این بحث به آن اشاره نمی کنم چون بعداً برادرمان به شرح آن خواهند پرداخت . به دنبال این جریانات در شهریور ماه 60 خط برپائی تظاهرات مسلحانه را می دهند که تحلیل کلی از این تظاهرات این بود که در کل مسئله سرنگونی مطرح بشود و با توجه به اینکه به اصطلاح می گفتند شرایط جامعه مثل شرایط 22 بهمن است و ما می بایست با یک حرکت مسلحانه جلوتر از مردم حرکت بکنیم ! در این رابطه همچنین می گفتند « پتانسیل انقلابی مردم آنقدر بالاست که با حرکت ما مردم هم وارد صحنه می شوند و با این حرکت رعب و وحشت از میان برداشته می شود »
این تظاهرات کاملا به شکل موضعی در مناطق از قبیل تعیین شده که عمدتا محور پایینش خیابان انقلاب بود و سعی می شد در خیابانهای شلوغ و مرفه نشین مثل پیچ شمیران ، ولیعصر ، استاد مطهری و دکتر فاطمی تظاهرات صورت بگیرد تا طی آن بر اثر شلوغی عده ای از مردم هم به شهادت برسند . بطوریکه فاضل مصلحتی عضو معدوم مرکزیت نهاد دانش آموزی منافقین اینطور می گفت : تظاهرات مسلحانه را را در مناطق شلوغ می اندازیم تا با این کار مردم کشته بشوند و انگیزه مبارزه پیدا بکنند و رو در روی نظام قرار بگیرند . به طور کلی خط اصلی این تظاهرات کشاندن مردم به صحنه بود ، البته این چیزی است که سازمان داشت و می گفت : تظاهرات هدفش این است که مردم را به صحنه بکشاند و با حمله به مراکز نظامی و انتظامی این مراکز را خلع سلاح کنند و سلاح ها بین مردم پخش بشود جریانی مثل جریان 22 بهمن ماه پیش بیاید . بعد از مقاومت مردم در برابر این تظاهرات ( تظاهرات مسلحانه ) موج گسترده دستگیری در پی آن صورت گرفت ، عدم استقبال به حدی بود که نیروهای سازمان دهنده ، هواداران را هم به زور به این تظاهرات می فرستادند یعنی با عدم استقبال نیروهای هوادار تشکیلاتی هم روبرو شدند . ( این نکته را تذکر بدهم که وقتی می گوییم مردم در برابر تظاهرات مقاومت کردند ممکن است باز منافقین توجه کنند که مثلا مقاومتی نبوده و نوعی سرکوبی بوده که توسط نیروهای نظامی و یا انتظامی صورت گرفته است هرچند که ما حضور نیروهای نظامی و انتظامی را منکر نمی شویم چون آنها به عنوان عنصر انتظامی وظیفه قانونی دارند در چنین جریاناتی شرکت بکنند و لی نقش اصلی سرکوبی را مردم بر عهده داشتند و در جریان این نوع تظاهرات بخصوص تظاهرات پنجم مهر شما شاهد بودید که چگونه مردم عادی کوچه و بازار با دست خالی علیه منافقین عشار می دادند و درهای خانه شان را به روی آنها می بستند و با عدم حضور در صف تظاهر کنندگان عملا رو در روی منافقین قرار می گرفتند و در این راه یعنی راه خدا ، شهدای گرانقدری هم تقدیم کردند )
پس از این نوع تظاهرات منافقین مجبور شدند این واقعیت را که 180 درجه با تحلیل آن فرق داشت . به شکلی توجیه بکنند و بعد از دو روز تحلیل جدید را به این شکل ارائه کردند : که اینگونه تظاهرات زمینه ساز انقلاب است نه نقطه شروع و هدف از این نوع تظاهرات جو رعب و وحشت بود و شرایط هم مثل آغاز شرایط در سال 56 است نه مثل سال 57 و ما در نقطه شروع انقلاب قرار داریم نه در نقطه پایان کار در اینجا مقایسه ساده ای بین تحلیلهای قبل و بعد از این تظاهراتها به عمل می آوریم .
همانطور که دیدید شرایط 22 بهمن 57 یک سال عقب کشیده می شود یعنی به سال 56 تبدیل می شود و پتانسیل انقلابی مردم هم شاید فرو کش می کند و مردم هم که قرار بود به دنبال ما باشند بلعکس مثل همیشه در مقابل ما می ایستند . در اینجا لازم است توضیح بدهم که در اینگونه تظاهرات که در شهریور ماه انجام می گیرد دخترها هم به عنوان هسته اصلی تظاهرات شرکت می کردند و به دنبال این جریانات و ضربات و دستگیری هایی که برای نیروهای عملیاتی بخش روابط پیش می آید ، دخترها در اینگونه تظاهرات به طور مسلح برای تخریب ، شرکت می کنند ولی در کل ، خط تظاهرات مسلحانه شهریور ماه چند روز به اجرا در می آید که طی آن بیش از 70 تن از نیروهای اجرایی سازمان دستگیر یا کشته می شوند .
تظاهرات شورشی
به دنبال این تظاهرات که به شکست منافقین منتهی می شود این بار خط برپایی تظاهرات از نوع شورشی داده می شود . تحلیل مربوط به برپایی این گونه تظاهرات این بود که : به دلیل وجود جو رعب و وحشت مردم نمی توانند وارد صحنه بشوند و از طرفی نیروی برگزاری تظاهرات مسلحانه را نداریم . به همین علت تظاهرات شورشی را با اجتماعات 10 الی 12 نفر در نقاط مختلف شهر برپا کردند . هدف اصلی اینگونه تظاهرات ایجاد بلوا و آشوب در سطح شهر بود می خواستند شهر را از حالت آرام به نا آرامی تبدیل کنند و چنین توجیه می نمودند که این نوع تظاهرات مثل تظاهرات دانشجوئی اوایل سال 56 است .
برای روشن شدن نحوه اجرای این نوع تظاهرات یکی از خواهران که که مستقیماً در جریان اینگونه تظاهرات شرکت داشته است توضیحات لازم را می دهد .
نقش دختران و زنان در تظاهرات مسلحانه و گزارش شورشهای شهریور ماه 60
بسم الله الرحمن الرحیم
پروین پرتوی : با درود به رهبر کبیر انقلاب و امت حزب الله قبل از اینکه توضیحاتم را راجع به کم و کیف اینگونه تظاهرات بیان کنم اشاره می کنم به نقش خواهران و هدف از شرکت آنان در تظاهرات مسلحانه و شورشی ، در مجموع سازمان از همان ابتدا تحت پوشش برابری زن و مرد از این قشر سوء استفاده های زیادی می کند . چه قبل از سی ام خرداد در فروش نشریه و کارهای تبلیغاتی و چه بعد از سی ام خرداد در رابطه با تظاهرات مسلحانه و با عملیات مسلحانه که انجام می داد . با این تذکر ، سازمان نه به دلیل اهمیت و ارزشی که به مقام زن می دهد بلکه بخاطر مطامع خودش از خواهران در تظاهرات مسلحانه شورشی به عنوان هسته های اصلی تظاهرات استفاده می کنند و راه اندازی و شروع تظاهرات را به عهده آنان می گذارد همچنین سازمان می گفت که : خواهران می توانند در برانگیختن انگیزه و احساسات مردم مردم نقش مهمی ایفا کنند . بطور مثال اگر یک خواهر در صحنه تظاهرات یا عملیت زخمی می شود مردم را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد تا یک برادر! ولی در عمل دیدیم که حتی اعمال این شیوه ها هم برای جذب مردم کاری از پیش نمی برد .
در شهریور ماه به دنبال رهنمود تظاهرات مسلحانه ، خواهران به عنوان اصلی ترین نیروها در این تظاهرات شرکت می کنند . در ضمن در همین مواقع بود که چون تعداد زیادی از نیروهای عملیاتی و مسلح دستگیر شده بودند خواهران را به عنوان نیروهای تخریب یا نیروهای محافظت از تظاهرات مسلحانه مسلح می کنند و در تظاهرات بطور گسترده شرکت می دهند . در ضمن خطوط نظامی که در رابطه با تظاهرات داده می شد ، توسط این نیروها و نیروهای دیگری که در تظاهرات شرکت می کردند در مسیر راه پیمایی بطور کامل اجرا می شد ( لازم است در اینجا به خطوط نظامی سازمان در رابطه با تظاهرات مسلحانه اشاره شود )
کلا خطوط سازمان در رابطه با تظاهرات مسلحانه و شورشی در شهریور ماه حمله به مراکز دولتی مانند بانک ها وزارت خانه ها ، چاپخانه های دولتی و ... بود . قرار بر این بود که اگر این تظاهرات با تجمع مردم روبرو شد به مراکز نظامی نیز حمله شود مانند حمله به سپاه ، بسیج ، کمیته و ... در ضمن مسیر راه پیمایی قبلا کاملا چک می شد و شناسایی کامل انجام می گرفت . مغازه ها و خانه های افراد حزب اللهی شناسایی می شد و موقع تظاهرات به آتش کشیده می شد ترور افراد حزب اللهی نیز در مسیر راه پیمایی در دستور کار بود . به طور کلی در این تظاهرات هر مانع و سدی در مسیر راه پیمایی توسط نیروهای مسلح باید از بین می رفت تا تظاهرات به صورت عادی انجام بگیرد .
در رابطه با این تظاهرات مسلحانه که در شهریور ماه انجام گرفته بیلانی تهیه کرده ام که از روی گزارشهایی است که بچه ها حین رفتن به تظاهرات مسلحانه داده اند . قبلا توضیح بدهم که چون در هیچ یک از این تظاهرات هیچ نیرویی از مردم به تظاهرات ملحق نشده بود ، محور نیروهای ملحق شده به تظاهرات را حذف کردم . ( لازم است بگویم که تمام عناصر تظاهرات مسلحانه از نیروهای روابط و نیروهای عملیاتی تشکیل می شد . نیروهای روابط مسلح به کلت ، نارنجک ، کوکتل ، سه راهی و در بعضی مواقع ژ3 بودند که سلاح ها توسط وانت یا گاری به مسیر راهپیمایی آورده می شد و از آن استفاده می کردند . نیروهای عملیاتی هم که سواره به مسیر راهپیمایی می آمدند به سلاح های تدافعی و تهاجمی مثل یوزی ، کلت ، نارنجک و ژ3 مسلح بودند .
تظاهرات عمدتا به وسیله یک خواهر بوسیله مثلا شکستن یک کوکتل ، آتش زدن چند لاستیک ، تیر خالی کردن ، دادن شعار و از این قبیل کارها شروع می شد . بچه های دیگری هم که در تظاهرات شرکت می کردند با اعلام راهپیمایی دنبال وظائفشان که از قبل مشخص شده بود می رفتند . مثل آتش زدن اتوبوس و پرتاب کوکتل.
نیروهایی که در این تظاهرات شرکت می کردند با آن ذهنیات و تحلیلها و خطوطی که به آنها داده بودند در انتظار شرکت گسترده مردم به سر می بردند و دیدیم که در نهایت این قبیل تظاهرات به کجا کشید : یا تعدادی مجبور می شدند که فرار کنند و یا اینکه در همانجا دستگیر یا کشته شوند . حالا بیلان را برایتان می خوانم :
-1نوع تظاهرات : تظاهرات مسلحانه - محل برپایی : خیابان گرگان - تعداد نیروهای شرکت کننده : 30 نفر نیروی روابطی . ولی در اول این تظاهرات نیروهای عملیاتی دیر رسیدند . مدت تظاهرات : 2 دقیقه - تعداد نیروهای دستگیر شده : حدود 25 نفر - نتیجه : آتش گرفتن یک لاستیک وسط خیابان و نهایتاً با مقاومت و مقابله مردم ، تظاهرات بهم می ریزد .
2- نوع تظاهرات : تظاهرات مسلحانه - محل برپایی : خیابان تهران نو ، سی متری - تعداد نیروهای شرکت کننده : 35 نفر نیروی روابطی و یک واحد عملیاتی - مدت تظاهرات : 15 دقیقه ( این مورد نشان می دهد که وقتی واحد های عملیاتی وجود نداشتند تظاهرات دو دقیقه بود ولی در این مورد تظاهرات 15 دقیقه طول کشید ، زیرا واحد عملیاتی شرکت داشت ) نتیجه تظاهرات : 10 نفر از نیروهای سازمان دستگیر یا کشته شدند ، یک اتوبوس آتش گرفت ، یک لاستیک وسط خیابان سوخت و همچنین نارنجکی به طرف دفتر حزب جمهوری اسلامی پرتاب شد که شیشه های آن شکست و نهایتاً با مقاومت و مقابله مردم تظاهرات مسلحانه بهم ریخت .
3- نوع تظاهرات : تظاهرات مسلحانه - محل برپایی : خیابان کمالی ، خیابان مخصوص ( که به اصطلاح منطقه آزاد شده سازمان بود ) تعداد نیروهای شرکت کننده : 3 واحد عملیاتی و حدود 40 نفر نیروی روابطی – مدت تظاهرات : 10 دقیقه و 10 الی 15 دقیقه درگیری مسلحانه - نتیجه تظاهرات : تعطیل شدن فوری مغازه ها ، آتش گرفتن چند لا ستیک در وسط خیابان ، آتش گرفتن یکی از دختران هوادار شرکت کننده توسط کوکتل خودش ، کشته شدن تعدادی از نیروهای عملیاتی و خالی کردن چند تیر و در آخر هم تظاهرات با مقاومت و مقابله مردم بهم می ریزد .
4- نوع تظاهرات : مسلحانه - محل برپایی خیابان ولیعصر تعداد نیروهای شرکت کننده : 40 نفر نیروی روابطی و دو واحد عملیاتی - مدت تظاهرات: 8 دقیقه - نتیجه تظاهرات : 12 نفر از نیروهای سازمان دستگیر یا کشته می شوند ، یک نارنجک وسط خیابان پرتاب می شود ، دو اتوبوس به آتش کشیده می شود و در این تظاهرات 10 نفر از مردم عادی بیگناه شهید یا مجروح می شوند و علت آن هم شلوغی منطقه و مقاومت مردم در مقابل نیروهای سازمان است و تظاهرات مسلحانه توسط مردم بهم می ریزد .
5- نوع تظاهرات : مسلحانه - محل تظاهرات : خیابان آذربایجان - تعداد : 60 نفر نیروی روابطی به همراه چند واحد عملیاتی - مدت : 3 الی 4 دقیقه - نتیجه : دستگیری یا کشته شدن 35% از نیروهای سازمان و به شهادت رساندن دو تن از نیروهای مردمی ، با مقاومت مردم این تظاهرات مسلحانه هم بهم می ریزد .
6- نوع تظاهرات : مسلحانه - محل : خیابان بهبودی - تعداد : 50 الی 60 نفر نیروی روابطی همراه 6 الی 8 واحد عملیاتی ( هرچه که به پایین می رسیم تعداد واحدهای عملیاتی زیادتر می شود و بازده عملیات کمتر ) مدت : 10 دقیقه و نیم ساعت درگیری مسلحانه - نتیجه : دستگیری یا کشته شدن 35 % از نیروهای سازمان ، کوکتل اندازی به سمت دو بانک و شکستن شیشه های چند مغازه و نهایتاً با مقاومت و مقابله مردم این تظاهرات مسلحانه هم نیز بهم می ریزد.
7- نوع تظاهرات: مسلحانه - محل : خیابان سینا ، مخصوص ( بازهم منطقه به اصطلاح آزاد شده ) تعداد: دو واحد عملیاتی و حدود 30 -40 نفر نیروی روابطی - مدت : 5 الی 10 دقیقه - نتیجه : آتش گرفتن لاستیک وسط خیابان ، پرتاب دو کوکتل و دستگیری حدود 30% از نیروهای سازمان و ضمناً در این تظاهرات نیروهایی که شرکت داشتند با بجا گذاشتن کوکتل هایشان در وسط خیابان یا کنار جوی آب پا به فرار گذاشتند و در نتیجه مقاومت مردم حزب اللهی بچه ها صحنه را ترک کردند .
8- نوع تظاهرات : مسلحانه - محل خیابان بهبودی - تعداد : دقیقا مشخص نیست و لی چیزی حدود 40 – 50 نفر نیروی روابطی و حدود چند واحد عملیاتی - مدت:5 دقیقه - نتیجه : تیراندازی نیروهای سازمان به طرف مردم که مشخص نشده چند نفر در این تظاهرات به شهادت رسیده اند ، نابودی یک واحد عملیاتی ( نهاد محلات ) و کشته شدن 4 نفر از نیروهای سازمان و دستگیری تعداد زیادی از بچه ها - به این تظاهرات فقط دو نفر ملحق شدند ، این هم طبق گزارشهایی بود که بچه ها ارائه کردند . مشخص نیست که آیا این دو نفر از همان نیروهای قطع شده سازمان بوده اند یا افراد متفرقه.
9- نوع تظاهرات : مسلحانه - محل : خیابان ولیعصر - تعداد : 4 واحد عملیاتی و 40 نفر از نیروهای روابطی - مدت : 15 دقیقه - نتیجه : آتش گرفتن دو اتوبوس ، پرتاب کوکتل به طرف پمپ بنزین که تا حدودی خسارت به آنها وارد شد ، آتش زدن لاستیک در وسط خیابان ، همچنین 20 نفر از نیروهای سازمان دستگیر و این تظاهرات به عنوان بزرگترین تظاهرات مسلحانه سازمان در شهریور ماه به حساب می آید .
10- نو.ع تظاهرات : شورشی - محل : خیابان بهبودی - تعداد : 12 نفر - مدت : 10 دقیقه - نتیجه : پرتاب یک کوکتل به سمت یک مغازه سبزی فروشی و به آتش کشیدن آنجا که نهایتاً با مقاومت و مقابله مردم این 12 نفر پا به فرار می گذارند .
این بیلانی بود که در مورد تظاهرات مسلحانه و شورشی در شهریور ماه تهیه شده بود . در ضمن باید بگویم همانطور که برادرمان ولی الله صفوی گفتند این تظاهرات عموماً در مناطقی صورت می گرفت که شلوغ بود ( سازمان تحلیل داده بود که باید مردم در این گونه تظاهرات در جریان این درگیری ها قرار بگیرند و خودشان کشته بشوند و به شهادت برسند تا به طور مکانیکی هم که شده در مقابل نظام قرار گیرند و انگیزه مبارزه با نظام پیدا کنند ) ولی نتیجه این خط را نیز در تظاهرات خیابان ولیعصر دیدیم که 10 الی 12 نفر مردم بیگناه کشته یا مجروح شدند و نهایتا هم دیدیم که سازمان از این جنایات نتوانست بهره برداری کند
جو شانتاژ و دروغ
گذشته از این جنایاتی که سازمان انجام داده و می دهد دقیقا در جهت اهداف امپریالیسم می باشد . یک جریان تبلیغاتی به راه انداخت تا با توسل به جو شانتاژو دروغ ( جو سازی هایی که کلا برای مطرح کردن خودش در جامعه انجام می دهد ) این جریان مرده را دوباره زنده سازند و از طرفی هم برای مظلوم نمایی و دادن روحیه و یا به اصطلاح انگیزه مبارزه به هوادارانشان دست به چنین کارهایی می زنند تا این نیروها را به خود نزدیک کنند و اهداف شومشان را به مرحله اجرا در بیاورند و یا موقعی که بچه های تشکیلات مسئله دار می شوند ، در جواب مسئله هایشان از این تبلیغات بکند و تا حدودی پاسخ گوی مسائل آنان باشد . یا به طور مثال اگر مواقعی بچه ها در تشکیلات مسئله دار شدند متوسل بشوند به توجیه و بوجود آوردن جو شانتاز تا روی جنایات خود سرپوش بگذارند و به نوعی مسائل را حل کنند . برای نمونه سازمان در رابطه با من اعلامیه ای داد که من در زیر شکنجه به شهادت رسیده ام و حتی به اسم من واحدهای عملیاتی گذاشته و عملیت موفقیت آمیزی هم انجام داده است که اینجا گزارشش هست ( مدرک شماره 13)
در این مدرک آمده است « عملیات مجاهد شهید پروین پرتوی رزمنده ای که پس از تحمل شکنجه های زیاد بدست دژخیمان (..........) به شهادت رسیده است » این گزارش اینجا هست و حتی برادری که این عملیات را انجام داده نیز همین جا حضور دارد و خودشان هم برایتان توضیح می دهند .
مدرک شماره 13
شبه کودتای پنجم مهرماه 60
ولی الله صفوی : با تشکر از خواهرمان صحبتم را با شرح بیلانی که تهیه کرده بودند ادامه می دهم . در این بیلان می بینیم که مدت این نوع تظاهرات 2 الی 15 دقیقه بود . با توجه به موقعیت و وضعیت نیروهای
انتظامی درآن مقطع به هیچ وجه امکان حضور آنها در صحنه نبوده است و تقریبا تنها نیروهایی که می توانستند با مقاومت خودشان جلوی تظاهرات و آشوبها را بگیرند مردم کوچه و بازار بودند . در جریانات تظاهرات پنجم مهر به نحوی برجسته خواهید دید که مردم چگونه با مقاومت و مقابله با این تظاهرات می ایستند . به دنبال اینگونه تظاهرات که در شهریور ماه 60 صورت گرفت منافقن در صدد تدارک یک تظاهرات عظیم سراسری به اصطلاح خودشان مثل سی ام خرداد بر می آیند . در این رابطه هم تعدادی واحد عملیاتی تشکیل می شود و به چند عملیات مبادرت می نمایند تا برای روز موعود از آمادگی لازم برخوردار باشند . این تظاهرات روز پنجم مهر برگزار می شود . قرار بود تمامی نیروهای منافقین اعم از اجرایی و عملیاتی در این روز وارد صحنه بشوند و با حمله به مراکز دولتی و نظامی حاکمیت را به اصطلاح سرنگون کنند . تحلیلی که منافقین از روز پنجم مهر کرده بودند تقریبا مانند تحلیل تظاهرات شهریور ماه بود . می گفتند : شرایط جامعه مثل شرایط 22 بهمن است و ما بعد از اجرای تظاهرات شهریور ماه توانستیم آنجور رعب و وحشت را بشکنیم و مردم را به صحنه بیاوریم . در اینجا خطوط نظامی را که در رابطه با این تظاهرات به واحدهای عملیاتی داده بودند برایتان می خوانم . گفته بودند : هر کس به هر شکل که خواست جلوی تظاهرات را بگیرد به رگبار ببندید و حتی اینکه از چه موضعی از تظاهرات جلوگیری می کند فرقی ندارد . بعد نیروها باید تا آخرین قطره خونشان باید در سنگر باقی بمانند و به هیچ وجه حق برگشتن ندارند و در این رابطه راه فراری برای نیروهای عملیاتی نباید بررسی می شد . مسئولان گفته بودند که لازم نیست برای بعد از تظاهرات با نیروها قرار بگذارید . وقتی بچه های عملیاتی سوال می کردند که : اگر زنده ماندیم و برگشتیم شما را کجا ببینیم » می گفتند : مثلا بیا رادیو تلوزیون می بینیمت » سازماندهی تظاهرات هم بدین صورت بود که 20 الی 30 واحد عملیاتی مسلح از مناطق ، شرق ، غرب ، مرکز ، جنوب در خیابانهای ولیعصر ، طالقانی ، انقلاب ، جمهوری مستقر می شدند و تمام راههای ورودی و خروجی به خیابان را می بستند . گروه زیادی از نیروهای روابطی این مناطق برای شروع این تظاهرات و یا بهتر بگویم آشوب وارد خیابانها می شدند . در ضمن گفته بودند : اگر نیروهای عملیاتی بتوانند از این تظاهرات 2 ساعت حفاظت بکنند کار تمام است و نیروهای مردمی به ما می پیوندند و آتش زیر خاکستر شعله ور می شود . ولی با آنکه تظاهرات و درگیری از ساعت 10:30 تا 1:30 مدت 3 ساعت طول کشید یعنی یک ساعت بیشتر از آنچه منافقین می گفتند ولی هیچ خبری از پیوستن نیروهای مردمی نشد . تنها نتیجه ای که برای منافقین داشت کشته شدن عمده نیروهای اجرایی و عملیاتی در آن روز بود . این تظاهرات هم با مقاومت مردم و با شکست برای سازمان تمام می شود که طی آن نیز عده ای از مردم بیگناه به شهادت میرسند . اینجا از برادری که مستقیما در جریان تظاهرات پنجم مهر بوده می خواهیم مختصری از جریانات را برایمان بازگو کنند .
کارنامه سیاه (9)
