سیاستهای دونالد ترامپ، رئیسجمهور جدید ایالات متحده آمریکا، باعث شده تا موضوع مبارزه با تروریسم تبدیل به دستمایهای برای تسویه حساب با دولتهایی شود بر استقلال خود نسبت به کاخ سفید تاکید دارند.
با وجود اینکه گزارش اخیر درباره حملات یازدهم سپتامبر به وضوح نشان داد که نقش آل سعود در حملات تروریستی به برجهای دوقلوی نیویورک برجسته بوده است، اما در فهرست کشورهایی که شهروندانشان از سفر به ایالات متحده منع شدهاند، نامی از عربستان نیست و همین امر بهخوبی نشان میدهد که دونالد ترامپ در ادعای خود درباره امضای فرمان اجرایی محدودیت سفر برای مسلمانان صادق نبوده و در واقع شهروندان کشورهایی که دولت در آنجا از نوعی اسلام آمریکایی حمایت میکند مانند برخی کشورهای عرب وابسته به غرب شامل قوانین سختگیرانه ترامپ نمیشوند.
بهنظر میرسد که سیاستهای اخیر دونالد ترامپ بیش از آنکه گامی عملی برای مبارزه با تروریسم باشد، نمایشی تبلیغاتی است برای آنکه دولت جدید آمریکا نشان دهد از دولت قبل قاطعیت بیشتری در برخورد با کشورهای مستقلی مانند ایران دارد. با این حال ترامپ بهخوبی میداند که برای مبارزه جدی با تروریستهای داعش نیاز به کمک تهران دارد و بنابراین فرمانهای اجرای اخیر وی، بهنوعی تبلیغات رسانهای است که عملا هیچ ارتباطی با مبارزه با تروریسم ندارد. این نکتهای است که مردم آمریکا بهخوبی آن را دریافته و به همین دلیل در برابر رئیسجمهور خود موضع گرفتهاند. با این همه با توجه به نفوذ بالای لابیهای سیاسی، مذهبی و اقتصادی در ساختار دولت ایالات متحده، بعید است این اعتراضات بتواند تغییری در مواضع شعاری دونالد ترامپ ایجاد کند.
ترامپ باید بداند که تاثیر اقدامات نمایشی او موقتی است و در بلند مدت، بهویژه آنگاه که تروریستها با همه این محدودیتها باز هم بتوانند امنیت آمریکا را به مخاطره بیندازند، افکارعمومی دیدگاهشان را درباره کارآمدی این دست سیاستها تغییر خواهند داد. شهروندان آمریکایی نمیتوانند بپذیرند که در کشوری که داعیه آزادی دارد، شدیدترین محدودیتها علیه شهروندان اعمال شده و در همان حال شهروندان کشورهایی که نقش آنها در پرورش تروریسم به اثبات رسیده، از مصونیت ناشی از چانهزنی برخوردار باشند.
با همه این تفاسیر، واقعیت این است که سیاستهای ترامپ در نخستین روزهای ریاستجمهوریاش، بار دیگر نشان داد که برخورد آمریکا با تروریسم تا چه اندازه سطحی، نمایشی و دارای استاندارد دوگانه است و روشن است که تا زمانی که واشنگتن چنین سیاستهایی را اعمال کند، نمیتوان به خشکانده شدن ریشه تروریسم و حتی دستیابی آمریکا به امنیت کامل داخلی، خوشبین بود.