چرا ضدانقلاب شهید مولوی جنگی‌زهی را سدی در برابر خود می‌دید؟
مولوی جنگی‌زهی بارها علی‌رغم تهدیدهای گروه‌های مختلف وهابی در سیستان و بلوچستان و خارج از کشور اعلام کرده بود که شهادت را در راه انقلاب اسلامی یک افتخار بزرگ برای خود می‌داند و از افشاگری درباره وهابیت و عوامل ضد وحدت در سیستان و بلوچستان کوتاه نخواهد آمد؛ حتی پس از ربودن پسرش به دست عوامل وهابی هم حاضر به کوتاه آمدن در دفاع از انقلاب اسلامی نشد.
مولوی جنگی‌زهی رابطه نزدیکی با شهید شوشتری در دورانی که در سیستان و بلوچستان فعالیت می‌کرد، برقرار کرده بود. با او در مناطق مختلف بلوچستان از جمله سرباز و راسک و پیشین همکاری‌های گسترده‌ای داشت و از منادیان فعال وحدت شیعی و سنی در جنوب شرق بود. او تنها راه حفظ وحدت در سیستان و بلوچستان را اطاعت کامل از رهبری می دانست.
وی در آخرین مصاحبه خود قبل از شهادت هم گفته بود: «اطاعت از رهبری نزد اهل سنت یک واجب شرعی است. امروز ما رهبری داریم که بر همه چیز آگاه است و مسائل سیاسی منطقه را به خوبی رصد می‌کند. همین آگاهی آیت‌الله خامنه‌ای است که ما را از شر شیاطین حفظ کرده است.»
نکته جالب اینکه مولوی جنگی‌زهی همواره خود را یک بسیجی برای نظام معرفی می‌کرد و با وجود اشتغالات فراوانی که داشت، نظیر امامت جمعه، تربیت طلاب دینی و تدریس در حوزه‌های علمیه، فرمانده یکی از پایگاه های مقاومت بسیج شهرستان راسک بود و خود شخصاً برای جذب جوانان اهل سنت منطقه به بسیج فعالیت می‌کرد.
آیا پس از شهادت مولوی جنگی‌زهی، مکتب او نابود شد؟
همه ملت ایران منادی وحدت شیعه و سنی را می‌شناسند. شاید در ابتدا این شهید بزرگوار شناخته شده نبوده و اقدامات وی به منطقه شهرستان سرباز و جنوب سیستان و بلوچستان خلاصه می‌شد؛ اما شهادت مظلومانه او موجب گسترش مکتبی شد که او سال‌ها آن را پرورش داده بود.
شهید جنگی‌زهی در سوالات مختلف از عبدالمالک ریگی تفکر وهابیت و تکفیری را به بن‌بست رساند و اینچنین مسائل از نقاط قابل توجه در زندگی شهید مولوی جنگی‌زهی است که موجب بدنامی استکبار جهانی و گروهک‌های تروریستی شد.
شهید جنگی زهی همواره آرزوی شهادت خود را مطرح کرده و می‌گفت: «خون ما مایه اتحاد و برادری خواهد شد.» این گفته شهید به حقیقت پیوست.
پس از شهادت او تعداد زیادی از علمای اهل سنت خود را در راهی دیدند که نیاز به ادامه آن بود و اینک پس از شش سال از شهادت این شهید بزرگوار، مکتب ولایت‌مداری و برادری او در جای جای سیستان و بلوچستان ریشه دوانده است.
