به‌رغم فشارهای بین‌المللی بر منافقین، این گروهک هنوز حاضر به انتقال تمام اعضای دربند خود در عراق به کشورهای ثالث نشده و به بهانه‌های واهی از زیر این امربایسته شانه خالی می‌کند. در نگاه اول، شاید اینگونه به نظر برسد که این گروه تاکنون با سازمان ملل به‌اندازة کافی همکاری کرده و شاهد آن هم انتقال تعدادی از اعضای این گروهک تروریستی به آلبانی است؛ ولی حقیقت چیز دیگری است. سران گروهک منافقین به‌هیچ‌وجه حاضر نیستند این 3000 نفر را از دست دهند.
سال گذشته به‌محض اینکه نخست‌وزیر آلبانی پیشنهاد پناهندگی به 210 نفر از اعضای گروهک منافقین را داد، سخنگوی این گروهک بلافاصله در مصاحبة تلفنی با خبرگزاری آسوشیتدپرس این پیشنهاد را رد کرده و در مقابل تنها دوگزینة نسنجیده برای اعضای دربند خود در عراق ارائه کرد: 1. انتقال فوری تمام ساکنین حتی به صورت موقت به آمریکا یا یک کشور اروپایی و اسکان دائم آنها از آنجا. 2. بازگشت تمام اعضای این گروهک تروریستی به کمپ اشرف و ادامه فرایند انتقال آنها در آنجا.
منافقین خیلی زود پی‌بردند که بعد از این پیشنهاد آلبانی، دیگر برای نگه‌داشتن اعضای خود در عراق بهانه‌ای ندارند و باید هرچه‌زودتر نشان دهند که قصد ایجاد اخلال در روند انتقال اعضایشان به کشورهای ثالث ندارند. از این رو تعدادی از اعضای دربند خود را انتخاب و روانة این کشور اروپای شرقی کردند.
اکنون این سوال به ذهن متبادر می‌شود که چطور پس از گذشت بیش از 2 سال از تلاش‌های کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان و هیئت نمایندگی دبیرکل سازمان ملل در عراق تنها حدود یک‌دهم از اعضای این گروهک به کشورهای ثالث منتقل شده‌اند. مطمئناً اولین عاملی که برای این روند کند انتقال منافقین به کشورهای ثالث می‌توان نام برد، بدنامی و سابقة سیاه این گروهک است. کمتر کشوری حاضر است این افراد مغزشویی‌شده را در کشور خود راه دهد؛ مگر اینکه آمریکا دوباره دست‌به‌کار شود و به کشورهای بله‌قربان‌گوی خود امر کند: این‌ها را بپذیرید!
عامل دوم هم متمایل نبودن این گروهک به ازهم‌گسیختگی اعضا است و اینکه در تلاش است تا با استفاده از حامیان خود در کنگره آمریکا اعضای خود را راهی کشوری کند که سال‌ها داعیة مبارزه با آن و دست‌نشاندة آن را داشت.
چندی پیش دانا روراباکر یکی از نمایندگان ضدایرانی کنگره آمریکا که سرسختانه از منافقین حمایت می‌کند، لایحه‌ای را در کنگره آمریکا ارائه کرد و خواهان حفاظت اعضای منافقین در کمپ لیبرتی و پذیرش آنها به عنوان پناهنده در آمریکا شد. در قسمتی از متن این لایحه به همکاری ساکنین کمپ لیبرتی درراستای اجرای توافقنامة سازمان ملل و دولت عراق اشاره شده است، حال آنکه سازمان ملل بارها بر همکاری‌نکردن این گروهک تصریح کرده است.
