لیست‌های تروریستی بی‌اهمیت؛ معیارهای دوگانه

روز گذشته دولت استرالیا در اقدامی بی‌اهمیت، نام گروهک تروریستی منافقین (مجاهدین خلق) را از لیست گروه‌های تروریستی وزارت امور خارجه این کشور حذف کرد.

واقعیت این است که حمایت کشورهای غربی از گروه‌های تروریستی فعال در منطقه و همچنین پشتیبانی از رژیم‌های دیکتاتوری افراط گرا و ناقض حقوق‌بشر، دیگر موضوعی پوشیده و قابل انکار نیست.

پشتیبانی کشورهای غربی از تروریست‌ها به ویژه در سوریه، کشیدن نقاب از چهره واقعی این کشورها و آشکار شدن دوگانگی آن‌ها در برخورد با پدیده تروریسم بود. کشورهایی که با اتخاذ ژست انسان دوستانه، از گروه‌های مسلح و افراطی در حلب پشتیبانی تمام عیار کردند اما در مقابل تروریسم دولتی رژیم عربستان علیه غیرنظامیان یمنی و اقدامات سرکوبگرانه دولت بحرین علیه شهروندان این کشور سکوت مطلق اختیار کرده‌اند. استرالیا در عرصه بین‌المللی بازیگر تأثیرگذاری نیست و اصولاً نمی‌توان اقدامات اینچنینی آن را با اهمیت تلقی کرد. حتی تعدادی از اعضای عالی رتبه گروهک منافقین نیز پس از اعلام حذف نام این گروه از لیست تروریستی استرالیا، با اینکه تلاش کردند خوشنودی خود را نشان دهند اما اهمیت لیست این کشور را در مقابل دیگر کشورهای غربی ناچیز قلمداد کرد.

جالب آنکه پیشینه خشونت‌آمیز و تروریستی منافقین در استرالیا بر دولت این کشور پوشیده نبوده است. حمله گروهی منافقین به سفارت ایران در کانبرا، تخریب ساختمان و ضرب و شتم دیپلمات موجود در آن و اخبار منتشر شده در نشریه آستریلین مبنی بر اینکه اسناد درخواست پناهندگی هارون موسی، عامل حادثه گروگانگیری سال 1393 در سیدنی، نشان می دهد او سابقا عضو این گروهک بوده است گواهی بر این است که استرالیا به خوبی از حقیقت این گروه مطلع است و اقدامات خشونت بار منافقین به آن کشور نیز رسیده است.

واقعیت درباره لیست‌های تروریستی ارائه شده توسط کشورهای غربی این است که معیار این کشورها در تعامل با گروهی مانند منافقین بودن یا نبودن نام این گروهک در لیست تروریستی نبوده و نیست. کسانی‌که از نزدیک با این گروه آشنایی دارند و مسائل متعلق به آن را پیگیری می‌کنند به خوبی می دانند که آزادی عمل و تحرک منافقین در کشورهای غربی ارتباطی به بودن آن‌ها در لیست ندارد و عناصر این گروهک حتی زمانیکه در لیست تروریستی اتحادیه اروپا بودند به راحتی فعالیت‌های ضد ایرانی خود را در این محیط‌ها انجام می دادند. بنابراین با خروج منافقین از این لیست، هیچگونه تغییری در شرایط این گروهک به وجود نمی‌آید.

اما از بعد سیاسی، اقدام استرالیا، نشان داد که غرب همچنان به دنبال ادامه خصومت ورزی با ایران و فشار بر کشور است. این رفتار استرالیا تنها پس از4 ماه از حضور سفیر جدید این کشور در تهران و دیدار با آقای روحانی رئیس جمهور و تأکید دو طرف بر ضرورت بهبود روابط دوجانبه و مبارزه با تروریسم و بازگشایی دفتر تجاری استرالیا در تهران را نمی توان اقدامی دوستانه و صادقانه از سوی کانبرا تلقی کرد.

جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از کشورهای پیشگام مبارزه با تروریسم، همچنان به حمایت خود از کشورهایی که در صف مبارزه با تروریست‌ها هستند ادامه خواهد داد و غرب نیز بی تردید رویه سابق خود را در حمایت مستقیم یا غیرمستقیم از گروه‌های تروریستی و حاکمیت‌های خودکامه و مستبد پیگیری خواهد نمود.

آنچه مهم است این است که گروهک منافقین به قدری بدنام است که عواقب هرگونه ارتباط و حمایت از آن دامن سیاستمداران غربی را خواهد گرفت و بودن یا نبودن این گروه نیز هیچ تأثیری بر این موضوع نخواهد داشت. بخش عمده اعتراض‌های مکرر برخی سیاستمداران و رسانه‌های آمریکایی به احتمال نامزدی رودی جولیانی برای تصدی وزارت امور خارجه دولت ترامپ، به دلیل ارتباط وی با گروهک منافقین بوده است. موضوعی که نشان می دهد این گروه چنان بی‌اعتبار و بی‌حیثیت است که ارتباط و مراوده با آن حتی زمانیکه که این گروه در لیست تروریستی آمریکا قرار ندارد امری قبیح و غیر قابل قبول شمرده می شود.

سیدرضا قزوینی غرابی، بنیاد هابیلیان