فصلی دیگر از تابوی تروریسم و هیاهوی حامیان

امروزه تروریسم در حالی خود را به رسمیت شناخته و فعالیت خود را گسترش داده که حامیانش گاه متعجب می‌مانند. اگرچه تروریسم خشونت و وحشیگری را در دستور کار دارد اما هیچگاه نتوانسته بقاء خود را تجربه کند. بنابراین تروریسم از آغاز به پایان می‌رسد و مجددا با رویکرد دیگر، فصل دیگری از فعالیت را آغاز می‌کند. در این میان وقتی به واسطه تحرکات تروریستی منافع عده‌ای تامین می‌گردد، آن حامیان یکی به نعل و یکی به میخ می‌کوبند و جامعه جهانی را سرگرم هیاهوی عبث خود می‌کنند. اگر نگاهی تاریخی نیز به این هیاهوها بیندازیم می‌توانیم نمونه آن را در زمان ائمه طاهرین ببینیم و نمونه عینی آن شهادت امیرمومنان علی(ع) است. به هر ترتیب تاریخ احتمالا تکرار می‌گردد و در این راستا اتفاقاتی رخ می‌دهد که اشاره به نکاتی در میانه بحث ضروری می‌نماید:

1. معمولا در میان هیاهوی حامیان تروریسم تفرقه‌افکنی ابزاری مناسب برای تحقق اهداف عده‌ای است. نمونه حال حاضر آن را می‌توان در اتحادیه عرب و بین کشورهای عربستان و مصر با قطر مشاهده کرد. آمریکا و همفکران استکبار بسیار دقیق نقشۀ تفرقه را کشیدند و اجرا کردند و به نظر موفق شدند. کشورهای عربی همواره زمینۀ تفرقه را داشته و خیلی راحت وارد بازی دوسر باخت می‌شوند. کشورهای عربی در لوای اتحادیه عرب هیچگاه خط سیاسی دقیق و قوی نداشته و همواره مجبور بوده‌اند که با سیاست‌های نامناسب ابرقدرت خط مشی خود را تعیین کنند و این چیزی جز سرسپردگی نیست!
2. از طرفی دیگر تفرقه ابرقدرت میان مسلمانان و کشت و کشتاری که مسلمانان به دست همدیگر دارند نشانه‌های خوبی به دنبال ندارد و شوربختانه در بدنه مسلمانان تروریسم افراطی رشد کرده و به‌عنوان یک غده سرطانی در حال رشد است و این نقشه نیز تا به حال جواب داده است.
3. از یک سو تحرکات تروریستی کور ابزار دیگری است که همواره مورد استفاده قرار می‌گرفته و نمونه بارز آن را می‌توان در کشور خودمان مشاهده کنیم و نمونه عینی آن حادثه تروریستی17خرداد1396 در مجلس شورای اسلامی بود.
4. اینگونه است که تروریسم فصل دیگری از فعالیت خود را آغاز و ادامه می‌دهد و حامیان تروریسم هم در این وانفسا سنگ خود را به سینه می‌زنند و به دنبال مهار تروریسم نیستند و در فکر خود به دنبال تقویت آن نیز هستند.
5. به نظر می‌رسد تروریسم فصل دیگری از فعالیت خود را اغاز می‌کند و جای جای جهان را درگیر خود خواهد کرد و این مساله اصلا به نفع جامعه جهانی نیست و ضرر اصلی را کشورهایی می‌کنند که خود حامی آن هستند و آتش او دامن خودشان را می‌گیرد.
6. این تصور وجود دارد که تروریسم از جای دیگری می‌آید اما دریغ از اینکه تروریسم از بدنه مردم خودی تقویت می‌شود و فقط کافی است که بی سوادی و ناآگاهی در جامعه ای فراگیر باشد و دیگر باید هر روز نگران تر از دیروز باشیم. تروریسم چیزی جزء حماقت نیست و این همان چیزی است که عده ای به دنبال آن هستند تا تروریسم را تابویی کنند تا جامعه جهانی در هیاهوی آن غرق شود و مردم هر روز ناامنی را تجربه کنند و ترس از آن داشته باشند و با این تجربه مردم زمین گیر شوند. این قائله ایست که تروریسم و حامیان آن بعنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کنند.

با این توصیف بایستی باد هیاهوی تروریسم را با اتحاد و مقابله با تروریسم خواباند و از ریشه برکند.