تصورش را بکنید دقایقی بعد از حادثه 11 سپتامبر، رهبر القاعده در صفحه تلویزیون جمهوری اسلامی ظاهر می شد و درباره چرایی تصمیم به انفجار برج‌های دوقلو مصاحبه می‌کرد و یا اینکه ابوبکر بغدادی پس از حوادث تروریستی پاریس اقدام به مصاحبه با خبرگزاری جمهوی اسلامی می‌کرد.
حالا پیش‌بینی کنید واکنش جامعه بین الملل و به خصوص غربی‌ها نسبت به اقدام رسانه‌های ایرانی چه می‌توانست باشد؟
خیلی طبیعی است که انتظار داشته باشیم در مجامع بین المللی این اقدام ایران و رسانه‌های وابسته‌ی به آن محکوم شود. چه بسا تعدادی از ماهواره‌های مرتبط با رسانه‌های ایرانی تحت فشار آن نهادها مجبور به قطع ارتباط با ایران شود. بعید هم نیست چند بیانیه و تحریم هم ضمیمه این اقدام رسانه‌های ایرانی علیه مقامات ایرانی صادر می‌شد!
حقیقت ماجرا این است که قسمت اول داستان هیچ وقت اتفاق نیافتاده است و ولی عکس آن، بارها عملیاتی شده است! یعنی عبدالمالک ریگی در صفحه‌ی رسانه‌های غربی ظاهر می شد و اقدامات تروریستی خودش را توجیه می‌کرد و برای جمهوری اسلامی خط نشان می کشید. همین ماجرا برای گروهک‌های تروریستی خوزستان هم اتفاق افتاد. در حادثه تروریستی جاده خاش-زاهدان هم رسانه‌های غربی حتی از به کار بردن واژه تروریستی برای گروهک جیش العدل خودداری کردند!
و البته که این اتفاق مربوط به سالهای اخیر نیست بلکه سالهای سال است گروهک تروریستی منافقین ذیل حمایت‌های غرب خصوصا دولت فرانسه، اجلاسیه برگزار می‌کند و از امکانات رسانه‌ای هم برخوردارند و رسانه های غربی اخبار مربوط به ایشان را با نگاه حمایتی پوشش می‌دهند!
طنز تلخ ماجرا اما همینجا پایان پیدا نمی‌کند بلکه همین رسانه‌ها وقتی با اقدامات جبهه مقاومت مواجه می‌شود کاملا متفاوت برخورد می کند! حضور ایران در عراق و سوریه را را به شکلی تحلیل می‌کنند و اخبارش را مخابره می‌کنند که هم مخاطب ایرانی را برآشفته کنند و هم در منظر مخاطب غربی، اقدامات ضد تروریستی ایران ضریب پیدا نکند!
بله درست است؛ رسانه‌ی غربی در قبال حواث تروریستی با مخاطبش صادق نیست! هرچند رسانه‌های ایرانی حوادث تروریستی چند سال اخیر داعش در اروپا را پوشش می‌دهند و محکوم می‌کنند! ولی رسانه ی غربی مجاهدت جبهه مقاومت را در زمین زدن تکفیری‌ها در عراق و سوریه را پنهان می‌کند! چرا که مخاطب غربی نباید بفهمد چگونه آتش خشونت داعش فروکش کرد!
تاسف‌بارتر اما زمانی است که تکفیری ها در غرب آسیا انسان را می‌کشتند و انسانیت را ذبح می‌کردند و رسانه‌های غربی آنها را در حد یک گروه معارض حاکمیت عراق و سوریه به مخاطب بین المللی جلوه می دادند و وقتی اولین جرقه‌های ترور به خیابان های پاریس رسید، همان گروه های معارض شدند بزرگترین خطر جامعه بشری!
فاجعه‌بارتر اما تلاش رسانه های غربی در تروریستی جلوه دادن اقدامات جبهه مقاومت خصوصا حزب الله لبنان در مواجهه با تکفیری‌هاست! همان حزب اللهی که اگر مجاهدات او و دیگر جریان های جبهه مقاومت اگر نبود چه بسا حوادث تروریستی اروپا هم چند برابر می‌شد! توسط رسانه‌ی غربی مورد بمباران منفی قرار می‌گیرد! تروریسم و حقوق بشر وقتی روی میز رسانه‌ی غربی قرار می‌گیرد، اول به دو مدل خوب و یا بد تقسیم می‌شود و بر اساس آن رسانه تولید پیام می‌کند! تا زمانی که عملیات انتحاری در زاهدان و اهواز باشد، تروریسم خوب است وقتی پاریس و بروکسل شد محل انفجار انتحاری، می شود تروریسم بد!
ساده‌لوحانه است که رسانه‌های غربی را جدای از سیاست‌مداران آنها تحلیل کنیم! رسانه‌ها ابزار دست سیاستمداران‌اند. غرب با رسانه افکار عمومی‌اش را قانع می‌کند که به یک کشور حمله کند، یکی را تحریم کند! با رسانه است که قاتل را قهرمان می‌کنند و قهرمان را قاتل جلوه می دهد!
رسانه‌های غربی به فتوای سیاستمدارنشان همان رودی هستند که تروریست‌ها در آن غسل تعمید می‌شوند و به قهرمان‌های بشریت تبدیل می‌شوند. زمانی که مواجهه این رسانه‌ها را در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی به عنوان یک دولت غاصب تروریستی تحلیل کنید، هضم برخورد آنها با گروهک تروریستی کوچک‌تر خیلی سخت نخواهد بود!
