چنانچه قبلاً گفتیم این پیام از طرف کارتر و محافل کاخ سفید شدیداً تکذیب شد و این تکذیب طبیعی بود، زیرا کارتر با همه سرمایه و شرف سیاسی خود به میدان آمده بود . در آمریکا این پیام انتقادهای شدیدی را برانگیخت ، به همین جهت سناتور جرج بوش یکی از جمهوری خواهان آمریکا در این زمینه اظهار داشت که این عمل باعث سرافکندگی دولت آمریکا بوده و ادامه بحران میان ایران و آمریکا را به دنبال خواهد داشت .
از سوی دیگر سناتور آلن رئیس گروه دموکرات کنگره آمریکا در جریان یک مصاحبه تلویزیونی اظهار داشت که ما چگونه و از چه چیز باید عذرخواهی کنیم ؟
بحران در داخل آمریکا آنچنان بالا گرفت که جودی پاول سخنگوی کاخ سفید مجبور شد در عرض چند روز چند نوع پیام متناقض را درباره ارسال پیام های کارتر برای بنی صدر و امام منتشر کند . یک بار کاخ سفید اعلام کرد هیچگونه پیامی ارسال نشده است ، بار دیگر جودی پاول اعتراف کرد پیامی برای بنی صدر ارسال شده است که مؤثر بوده و بنی صدر در پی این پیام در راه حل مشکل گروگان ها گام بر می دارد و بار دیگر از طرف کاخ سفید عنوان گردید پیام مربوط به آقای خمینی حاوی هیچگونه عذرخواهی نبوده است .
در همین زمان یک شب دانشجویان پیرو خط امام به ملاقات آقای بنی صدر رفتند ، نتیجه این ملاقات را نماینده دانشجویان چنین بیان می نماید :
" ملاقات و مذاکرات برادران ما با آقای رئیس جمهور در مورد مسائل کلی گروگان ها بود . آقای بنی صدر اخیراً پیشنهادی مطرح نموده اند که مضمون آن چنین است : در صورتی که آمریکا از دخالت و تبلیغ علیه ایران دست بردارد تا گشایش مجلس شورا گروگان ها در اختیار دولت قرار می گیرند . ما هیچگونه اطلاعی در مورد این پیشنهاد نداشتیم و هنوز تصمیمی در مورد تحویل گروگان ها به شورای انقلاب گرفته نشده است ."
در پی اظهار دانشجویان آقای بنی صدر در مصاحبه ای با خبرنگار ان.بی.سی ضمن تأیید این مسئله که گروگان های آمریکایی تحت کنترل شورای انقلاب در خواهند آمد ، گفت که شورای انقلاب بدون تصویب آیت الله خمینی اقدامی به عمل نخواهد آورد و در پاسخ خبرنگار دیگر نیز گفت نگران نباشد این امر صورت خواهد گرفت .
دکتر حبیبی سخنگوی شورای انقلاب در تماس تلفنی گفت شورای انقلاب در جلسه امشب خود (16 فروردین ماه 59) این مسئله را مورد بررسی قرار خواهد داد و افزود به تصور من چنانچه بیانیه رسمی از جانب ایالات متحده صادر شود و شرایط موجبات رضایت همه را فراهم کند ، کار انتقال انجام خواهد گرفت . حبیبی متذکر شد که اعلام پریزیدنت کارتر مبنی بر این که ایالات متحده اعمال مجازاتهای درباره ایران را مسکوت گذارده از نظر مقامات ایرانی کافی به نظر نمی رسد .
به نظر می رسد که مسئله گروگان ها به سرانجام خود رسید، ولی در هر دو کشور گروه‌هایی بودند که حل مسئله را به نحو پیش بینی شده مفید نمی دانستند . گروه های مبارز و دانشجویان مسلمان پیرو خط امام با آگاهی کامل وقوف داشتند که چگونه حلقوم شیطان بزرگ در چنگ آنان است و به این آسانی ها بدون به دست آوردن امتیازات جالب قصد رها کردن گردن امپریالیسم را نداشتند . در آمریکا نیز تعدادی از سیاستمداران ، کار ایران را باج خواهی مطلق می دانستند و کارتر را از رفتن زیر بار تحمیلات ایران بر حذر می داشتند .
کیسینجر در مصاحبه ای عقیده خود را چنین ابراز داشت :
" آمریکا به مقامات ایرانی باید بگوید مهمانی تمام شده تا زمانی که ایران از نگهداری گروگان ها چیزی عایدش شود و یا تا زمانی که اعمال مجازات غیر قابل قبول باشد ، گروگان ها آزاد نخواهند شد و این مسئله که هر کشوری فکر کند اگر به اندازه کافی و طولانی صبر کند ، امتیازات بیشتری را به دست خواهد آورد ، خطرناک است ... تحویل گروگان ها به شورای انقلاب اقدامی محترمانه نیست و من از این که آمریکا باید از کشوری بخواهد تا اتباعش را به گروگان ها نگهدارند ، چندان راضی نیستم ."
ولی امام دستور فرمودند تا اجلاس مجلس شورای اسلامی گروگان ها همچنان در اختیار دانشجویان مسلمان پیرو خط امام خواهند ماند و در پی آن آمریکا به کلی روابط خود را با ایران قطع کرد و کادر سیاسی ما را نیز از آمریکا اخراج نمود .
آمریکا فقط به خروج کادر سیاسی ایران بسنده ننمود ، بلکه فشار خود را به عراق جهت حمله به مرزهای ایران افزود ، چرا که از حل قریب الوقوع مسئله گروگان ها ناامید شده بود و چنان که جیمی کارتر در مصاحبه تلویزیونی خود این مسئله را تأکید کرد ، امکان آزادی گروگان ها در تهران قبل از انتخابات 1980 این کشور وجود نداشت و گروگان های آمریکایی تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آزاد نمی شوند ، این مصاحبه در اواخر فروردین ماه ضبط گردید .
بن بست در حل مسئله گروگان ها به وضوح مشهود بود ، لذا مجدداً محاکمه گروگان ها بر سر زبان ها افتاد . دکتر یزدی در 26 اردیبهشت ماه در مصاحبه مفصلی گفت :
" محاکمه اصلی آمریکا با محاکمه گروگان ها باید شروع شود و یا گروگان ها به عنوان شهود در محکمه حاضر شوند ، اما به هر حال باید محاکمه صورت پذیرد . هر گونه اشتباهی در این مورد یک خیانت بزرگ تاریخی خواهد بود .
دکتر فرهنگ ، نماینده دائم ایران در سازمان ملل گفت :
" ما باید در دادگاهی از شخصیت های حقوقی و مبارز بین المللی سیاست خارجی آمریکا را به محاکمه بکشیم ... گروگان ها را باید به طور سمبلیک نماینده امپریالیسم بدانیم نه فردی ، نظر دکتر یزدی درست است ما باید آمریکا را محاکمه کنیم نه گروگان ها را ."
اردیبهشت ماه ، ماه انتخابات مجلس شورای اسلامی بود و بنا به دستور امام ، مجلس شورای اسلامی می بایست سرنوشت گروگان ها را تعیین می نمود . وکلای منتخب به خصوص وکلای تهران هر یک نظریات کاملاً متفاوتی درباره سرنوشت گروگان ها داشتند ، ولی همگی در این‌باره اتفاق عقیده داشتند که بدین وسیله ایران می باید خسارات تجاوزات آمریکا را از حلقوم شیطان بزرگ در آورد .
از هفتم خرداد مجلس شورای اسلامی رسماً کار خود را شروع کرد . این روز مصادف با ولادت حضرت علی (ع) بود . در تاریخ 25 خرداد عده ای از سفرا از جمله سفیران کشورهای نروژ ، سوئد ، سوئیس ، الجزایر ، فنلاند و اسپانیا به دیدار آقای هاشمی رفسنجانی شتافتند . سفیر اسپانیا که به نمایندگی از طرف کلیه سفرای ملاقات کننده صحبت می کرد تمایل شدید دولت های متبوع سفرا را به آزادی سریع گروگان ها اعلام داشت و عنوان نمود : " این اقدام ایران نه تنها به نفع ایران نیست ، بلکه به نفع هیچ دولتی نمی باشد ."
مجلس پس از شروع کار خود به شدت در گیر کار گروگان ها شد و نامه های مختلفی از طرف سیاستمداران غربی ، اعضای کنگره آمریکا و کسان گروگان ها دریافت می نمود و چون مسئولیت حل مسئله گروگان ها به عهده مجلس شورای اسلامی نهاده شده بود ، لذا در تاریخ 24 شهریور ماه 59 کمیسیون خارجی مجلس تشکیل گردید و در نشست و جلسات متعددی که توسط اعضای این کمیسیون بر پا شد نقطه نظرهای گوناگونی ابراز گردید و قرار شد کمیسیونی جهت رسیدگی به کار گروگان ها بر پا شود .
پس از آن اعضای کمیسیون رسیدگی به کار گروگان ها با رأی نمایندگان مجلس انتخاب شدند که عبارت بودند از : 1) سید محمد خوئینی ها ، 2) سید علی خامنه ای ، 3) محمد یزدی ، 4) علی اکبر پرورش ، 5) سید محمد خامنه ای ، 6) محمد کاظم بجنوردی ، 7) علی اکبر ناطق نوری .
در تاریخ 11 آبان 59 سرانجام پس از نزدیک به یک سال که از گروگان گیری می گذشت ، مجلس در یک جلسه علنی و پر سر و صدا طرح پیشنهادی 4 ماده ای کمیسیون ویژه رسیدگی به مسئله گروگان ها را با اکثریت آراء تصویب کرد و بدین ترتیب در صورت قبول این شرایط توسط آمریکا ، گروگان ها آزاد می شدند .
شرایط پیشنهاد کمیسیون ویژه که به تصویب نمایندگان مجلس رسید به شرح زیر توسط حجت الاسلام موسوی خوئینی ها در جلسه علنی مجلس قرائت شد:
" 1. از آنجا که دولت آمریکا در گذشته همواره در امور داخلی کشور ایران دخالت های گوناگون سیاسی و نظامی کرده است ، لهذا باید تعهد و تضمین نماید که از این پس هیچگونه دخالت مستقیم و غیر مستقیم سیاسی و نظامی در امور جمهوری اسلامی ایران ننماید .
2. آزاد گذاشتن تمامی سرمایه های ایران و در اختیار قرار دادن این سرمایه ها و کلیه اموال و دارائی های ایران چه در آمریکا و یا مؤسسات متعلق به دولت و یا اتباع آمریکا در سایر کشورها . به نحوی که دولت جمهوری اسلامی ایران بتواند به هر کیفیتی که بخواهد از آن استفاده کند .
و دستور 23 آبان 1358 رئیس جمهوری آمریکا و دستورات پس از آن مبنی بر انسداد دارایی های ایران کان لم یکن اعلام گردد و بازگشت به شرایط عادی قبل از 23 آبان در مورد کلیه روابط مالی فیمابین و رفع هر گونه اثرات ناشی از این دستور از قبیل تهاجم های انجام شده و انجام کلیه اقدامات لازم حقوقی و اداری از طرف رئیس جمهوری آمریکا جهت ابطال و الغاء احکام صادره از طرف دادسراها و دادگاه های آمریکا و تضمین امنیت و تحرک و انتقال دقیق این دارایی ها در قبال هر گونه اقدام اشخاص حقیقی و حقوقی آمریکایی و غیر آمریکایی در کشور آمریکا .
3. لغو و ابطال کلیه تصمیمات و اقدامات اقتصادی و مالی علیه جمهوری اسلامی ایران و انجام کلیه اقدامات اداری و حقوقی لازم جهت لغو و ابطال تمام دعاوی و ادعاهای دولت آمریکا و مؤسسات و شرکت های آمریکایی علیه ایران به هر صورت و به هر عنوان و انجام کلیه اقدامات اداری و حقوقی لازم جهت عدم طرح هر گونه دعوای حقوقی یا جزائی و مالی جدید از طرف اشخاص حقیقی و حقوقی رسمی و غیر رسمی دولت آمریکا و یا مؤسسات و یا شرکت های آمریکایی .
و چنانچه هر گونه ادعایی علیه ایران و اتباع ایرانی در هر یک از دادگاه ها در رابطه با انقلاب ایران و تصرف مرکز توطئه آمریکا و دستگیر شدگان در آن مطرح شود و رأی علیه ملت ایران یا افراد ایرانی صادر شود ، دولت آمریکا متعهد و ضامن است تا پاسخگوی آن باشد و ضامن است که غرامت و خسارت ناشی از آن را بپردازد .
4. باز پس دادن اموال شاه معدوم و به رسمیت شناختن آن و نافذ دانستن اقدام دولت ایران در اعمال حاکمیت خود مبنی بر مصادره اموال شاه معدوم و بستگان نزدیک وی که طبق قوانین ایران اموالشان متعلق به ایران است و صدور حکم رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر شناسایی و توقیف این اموال و به عمل آوردن کلیه اقدامات اداری و حقوقی لازم برای انتقال کلیه این اموال و دارایی ها به ایران .
بر اساس این پیشنهاد دولت جمهوری اسلامی ایران در برابر انجام کلیه شرایط فوق توسط دولت آمریکا ، تمامی 52 گروگان آمریکایی را آزاد خواهد ساخت و در صورتی که انجام بعضی از شرایط فوق نیاز به زمان بیشتری داشته باشد ، تا قبول کلیه شرایط از طرف دولت آمریکا در برابر انجام هر شرط تعدادی از این مجرمین به تشخیص دولت جمهوری اسلامی ایران آزاد خواهند شد .
دولت موظف است پیشنهاد مذکور را برای اعلام به دولت آمریکا و اجرای آن به دو زبان فارسی و انگلیسی تعیین کنند که در مواقع اختلاف ، اصل نسخه فارسی خواهد بود .
دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است پیشنهاد فوق را پس از تصویب مجلس شورای اسلامی با توجه به استقلال اسلامی و سیاست کلی نه شرقی و نه غربی تنظیم و به مرحله اجرا در آورد و در صورتی که دولت آمریکا به تمام یا بخشی از شرایط مذکور تسلیم نگردد ، دستگاه قضایی بر حسب وظیفه مقرره خود و انجام وظایف و کیفر مجرمین خواهد پرداخت . "
پس از اعلام شرایط ایران جهت آزاد سازی جاسوسان آمریکایی این شرایط در اختیار دولت جمهوری دموکراتیک الجزایر قرار گرفت . بخش هایی از بیانیه ای که دولت الجزایر در این رابطه منتشر کرد چنین است :
بسم الله الرحمن الرحیم
" نظر به این که دولتین جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا از دولت جمهوری دموکراتیک مردم الجزایر تقاضا نموده اند که به منظور یافتن راه قابل قبول طرفین برای حل بحران در روابط شان ناشی از دستگیری 52 نفر اتباع آمریکا در ایران به عنوان واسطه عمل نماید ، دولت الجزایر با دو دولت درباره تعهداتی که هر یک آماده است برای حل این بحران در چارچوب چهار شرط ذکر شده در مصوبه مورخ 11 آبان 1359 (2 نوامبر 1980) مجلس شورای اسلامی ایران به عمل آورد ، مشورت های گسترده ای انجام داده است . بر اساس اعلام پذیرش رسمی از جانب ایران و ایالات متحده اینک دولت الجزایر اعلام می دارد که تعهدات متقابل زیر توسط دو دولت به عمل آمده است ... "
آمریکا پس از نتایج و اعلام نظر مجلس شورای اسلامی در مورد گروگان ها و شرایط ایران اعلام داشت ، آمریکا سه شرط از چهار شرط اصلی ایران را پذیرفته و در همین رابطه تراتز سخنگوی وزارت امور خارجه افزود با این که کارتر و ماسکی سه شرط پیشنهادی آیت الله خمینی را پذیرفته اند ، اما شرط چهارم که باز گردادند ثروت شاه مخلوع است ، می تواند مشکلاتی بوجود آورد .
وی گفت از آنجایی که ما از مقدار ثروت شاه مخلوع اطلاع نداریم و نمی دانیم که کجا متمرکز شده است ، نمی توانیم آن را به ایران بفرستیم .تزاتز گفت برای بازگردان ثروت شاه مخلوع به ایران دادگاه های آمریکا باید محاکمات طولانی و پیچیده ای را انجام دهند .
پس از بررسی های دولت آمریکا و پی بردن به حقانیت جمهوری اسلامی ایران در زیر فشار قرار گرفتن آمریکا توسط محافل سیاسی جهان مجبور به پذیرش هر چهار شرط مجلس شورای اسلامی ایران شد .
در همین رابطه مجله نیوزویک در سر مقاله خود نوشت : " جیمی کارتر طی ارسال پیام خصوصی به ایران چهار شرط آیت الله خمینی را برای آزادی گروگان ها پذیرفته است ." این هفته نامه به نقل از منابع اروپایی که متن پیام را خوانده اند ، نوشت :
" کارتر همچنین در قبال آزادی گروگان ها پیشنهاداتی به ایران کرده است ، از جمله لغو تحریم اقتصادی و فروش لوازم نظامی و صنعتی و تجدید روابط سیاسی بین واشنگتن و تهران ، حمایت آمریکا از تشکیل کمیته ای برای بررسی اتهامات ایران علیه آمریکا، گفته می شود مقامات ایرانی هنوز جوابی به این پیشنهادات نداده اند."
در تاریخ بیست‌و‌نهم دی59، پس از پذیرفتن شرایط ایران توسط آمریکا ، بهزاد نبوی وزیر مشاور در امور اجرایی اعلام داشت : " انتقال سپرده های مسدود شده ایران به بانک مرکزی ایران آغاز شده است . "
در همین رابطه دولت جمهوری اسلامی ایران اطلاعیه ای صادر کرد . متن اطلاعیه به شرح زیر است :
" امروز سه شنبه 30 دی ماه 1359 ساعت 17 به وقت تهران از طرف الجزایر رسماً به دولت جمهوری اسلامی ایران اطلاع داده شد که سپرده‌های ایران در بانک های آمریکایی بر اساس مفاد بیانیه دولت الجزایر به حساب بانک مرکزی دولت الجزایر واریز گردیده است و دولت جمهوری اسلامی ایران نیز برابر تعهدات به عمل آمده بلافاصله اقدام به اعزام 52 گروگان آمریکایی، گروگان ملت ایران، نمود و پس از تأیید سلامت کلیه گرگان ها به وسیله نمایندگان دولت الجزایر و سوئیس با هواپیمای الجزایری پرواز نمودند ."
گروگان ها پس از انتقال به فرودگاه مهرآباد در حالی که مردم شعار الله اکبر و مرگ بر آمریکا و مرگ بر ریگان می دادند، سوار هواپیما شدند و بدین ترتیب پس از چهار صد و چهل و دو روز آزاد شدند. هنگام آزادی احمد عزیزی که مسئول کمیسیون رسیدگی به مسئله گروگان ها بود با اعضای هیئت الجزایری و کارمندان سفارت الجزایر و دانشجویان پیرو خط امام در فرودگاه بودند. در ساعت 20 و 55 دقیقه گروگان ها از فرودگاه مهرآباد پرواز و در ساعت 21 و 58 دقیقه آسمان ایران را ترک کردند.
سه هواپیمای الجزایری گروگان ها و مقامات و پزشکان الجزایری را به الجزایر بردند و فانتوم های نیروی هوایی هواپیماها را تا مرز همراهی کردند . دانشجویان پیرو خط امام در پایان جریان گروگانگیری اظهار داشتند:
" بار دیگر خاطر نشان می کنیم که آمریکا شیطان بزرگ و دشمن شماره یک ماست و با پایان یافتن مسئله گروگان های جاسوس ، مبارزه با این جهانخوار بی رحم پایان نمی پذیرد . ما به ملت رزمنده اسلام و امت در خط امام نوید و هشدار می دهیم که به فضل اراده خداوندی این تلاش ها و شرکت های ضد استکباری آنها که به فرموده امام صراط مستقیم اسلام است ، دیر یا زود ثمره گرانبهایش به بار خواهد آمد .
سرنوشت اسلام و مسلمین بر اثر همین مبارزات دلیرانه تضمین خواهد شد و امروز تداوم این رسالت بزرگ الهی بر دوش ماست که باید به خوبی از آن پاسداری و حراست نماییم و در این راه ایمان و وحدت کلمه و پیروی از احکام مقدس و نورانی اسلام اساس پیشرفت است و تخطی از آن خلاف اصول پیروزی و ضربه بزرگ بر پیکر جمهوری اسلامی است . از خداوند متعال پیروزی و عظمت اسلام و نابودی جهانخواران غرب و شرق را خواهانیم ."
این خلاصه ای بود نه کامل از جریان گروگان گیری . اما پس از خاتمه کار گروگان گیری ، بهانه جدیدی به دست بنی صدر افتاده بود که تا آخرین ساعات زمامداری خویش نیز دست از آن بر نداشت . چنان که خواهد آمد در همین زمانی که ستاره زندگی سیاسی بنی صدر در حال افول بود ، طی نامه مفصلی به مجلس گروگان گیری را پیش کشید و دولت را متهم به اختلاس و حیف و میل اموال عمومی نمود . بنی صدر معتقد بود که :
1. ریاست جمهوری در جریان حل و فصل مسئله گروگان ها قرار نداشته است .
2. اقدام نهایی دولت منطبق با مصوبه مجلس نبوده است .
3. در نتیجه کار مبالغی معتنابهی از سپرده های ایران بر باد رفته است .
4. دولت اصل 125 قانون اساسی را در آزادی گروگان ها ملاحظه نکرده است.
بنی صدر هر جا رسید و هر فرصتی را به دست آورد حل مسئله گروگان گیری را مانند چماق بر سر دولت فرود آورد . در اینجا تلفنی که بین آقای بنی صدر و حجت الاسلام سید احمد خمینی انجام گرفته و مربوط است به اوایل سال 60 عیناً درج می کنیم :
حجت الاسلام سید احمد : گزارشاتی راجع به آبادان برای امام آمده بود و ایشان ناراحت شده بودند ، غیر از قصه موشکی .
بنی صدر : تو را به حضرت عباس به آقا بگو این چند تا پاسدار را ول کن ، دیروز و پریروز و پس پریروز هم اینجا بودند و فروزان هم گفت هیچ خطری از هیچ ناحیه ای برای آبادان نیست . آنها می گویند 40 کیلومتر طرف اروند پوشش نداریم ، ممکن است آنها رد شوند که فروزان شرح داد که اینجا رودخانه است و در آن گل و لجن است ، آنها نمی توانند رد شوند . تازه آنجا را ما پوشش داریم و خطری هم ندارد (این از آبادان) با این حال من به فروزان دستور دادم که با یکی از همان پاسدارها برود همه آن مناطق را بازدید کند .
اما کرخه : کاری که ما داشتیم می کردیم نزدیک به تمام شدن است . آنها در ناحیه کرخه حمله نکرده و عقب هم رفته اند ، در ناحیه بین دزفول و اهواز در حالی که شنزار است به جلو آمده اند ، به این خیال که خودشان را نزدیک کرخه برسانند و راه اهواز – دزفول را قطع کنند که اگر به اینجا برسند خطرناک است ، که ما نیرو فرستادیم و آنها هم عقب نشینی کرده اند. البته در هر آن ممکن است که از اینجا بیایند جلو و ما هم به همین خاطر اینجا آمده ایم و ما هم دو تا طرح داریم که مشغول اجرا هستند .
ولی مسئله اساسی این است که با کم و کسری هایی که داریم نامه ای درباره آن نوشته ام که نمی خواهم در تلفن بگویم و اگر اینها را بتوانیم از خارج جبران کنیم ، نباید بگذاریم مثل مسئله گروگان ها وقتی انجام بدهیم که همه چیز را هم بگذاریم روی آن .
حاج احمد آقا : بله .
بنی صدر : مطلبی را هم که دیروز امام نوشته اند دیروز در تلفن برای من خواندند و متأسفانه غیر از تأثر هیچ جوابی برای ایشان ندارم . می گویند در تبریز تعطیل بوده و شما تحقیق کنید که آقای مدنی به ایشان راست گفتند ، اگر آقای مدنی در تبریز 500 نفر را تو یک جا جمع کند ، راست می گوید . آخه این چه وضعی است توی دانشگاه هیچ کس به ما فحش نداده و اینجا هم ما مقصریم ، همیشه ما مقصریم ، آخه این چه قضاوتی است که ایشان دارند .
در هر حال من یک جوابی به ایشان نوشته ام که ما این جنگ را آن هم به شرطی که تصمیم آن را دیگران نگیرند تا وقتی که به نتیجه برسد تصدی می کنیم ، بعداً هم می گویم کشور مال خودشان ، مبارک شان و آقایان مکتبی اداره کنند و من هم به آنها که چنین طرح را تصویب کرده اند و این از نظر من در واقع لغو قانون اساسی است و من با این آقایان به هیچ قیمت در یکجا جمع نخواهم شد . حالا اینها باز فردا بیایند و ناراحتی ایجاد کنند ، ایشان بدانند من به شورای عالی دفاع نخواهم رفت .
