| خیانت های این سازمان تنها به جنایت هایشان در کردستان ختم نمی شود ، دشمنی دیرینه آنان با اسلام و در پی آن با روحانیت آگاه چیزی نیست که بتوان از آن چشم پوشید |
8. حزب توده
نیرومندترین تشکیلات مارکسیستی است که مورد حمایت کامل و علنی شوروی نیز می باشد ، این حزب در سال 1320 با حمایت مادی و معنوی شوروی در دوران اشغال ایران تأسیس شده و یک حزب وابسته و زیر سلطه مشخص و کامل شوروی است .
عمل حزب توده در ماجرای کافتارادزه (پشتیبانی از دادن امتیاز نفت شمال به شوروی) ، کارشکنی ها در مقابل دولت ملی مصدق ، کمک غیر مستقیم به شکست وی با سکوت پر معنا در مقابل 28 مرداد با وجود داشتن سازمان نظامی هزار نفری و بالاخره محکوم کردن قیام مردم در 15 خرداد 42 تحت عنوان حرکت فئودال ها و روحانیون مرتجع و مخالف اصلاحات برای مردم ایران روشن است .
این حزب نیز با آغاز فضای باز سیاسی در سطح ایران به طور بسیار وسیع و گسترده ای که همکاری و حداقل عدم مقابله با ساواک در آن مشخص بود به نشر اعلامیه های خود پرداخت که با همان ماهیت وابستگی رهبران و ضد اسلامی و ضد ملی بودن جریان مشخص بود .
همواره تحلیل های دروغین از انقلاب ارائه می شد و با تشویق و حمایت از اعتصابات صنفی و سندیکایی که انحراف از جنبش بود ماهیت خود را مشخص می کرد .
این حزب از آغاز تا کنون چهره های گوناگونی به خود گرفته است و این چهره ها دقیقاً تابع جهت گیری روسیه است ، لذا وقتی رابطه ایران و شوروی در زمان طاغوت خوب بود ، جنبش مسلحانه را " آنارشیستی " می نامیدند و وقتی روابط تیره شد ، پیشنهاد اتحاد به گروه های چریکی می داد که هم اکنون(سال1359) نیز گسترده ترین و قوی ترین تشکیلات مارکسیستی را در ایران دایر کرده است و با سیاست مزورانه به عنوان پیروی از خط ضد امپریالیستی و خلقی امام سعی می کند ننگ خیانت های گذشته را از بین ببرد و جای پایی برای نفوذ شوروی ایجاد نماید ، لذا باید این حزب منافق و وابسته را به خوبی شناساند.
9. سازمان چریک های فدائی خلق ایران
رهبران این سازمان که از ابتدای پیروزی انقلاب با توجه به سوابق سازمان خود خیال های فراوانی برای در دست گرفتن قدرت داشتند ، شاید بتوان گفت پس از آن که از خیال خود ناامید شدند به هر کاری دست زدند . آنها ابتدا در روزهای قبل از انقلاب درباره نقش امام خمینی و اسلامی بودن انقلاب سکوت کرده بودند ، اما ناگهان بعد از یکی دو ماه حاکمیت را دنباله بورژوازی کمپرادور زمان شاه دانسته ، اعمال او را به نفع آمریکا خواندند .
پس از اشغال لانه جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام ، سازمان بعد از مدتی سردرگمی دست از نظریات قبلی برداشته و تلویحاً بخشی از حاکمیت را تأیید کردند و در انتها وقتی دیدند از تبلیغات شان بر علیه ارتش و نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی و از کشتارهایشان در کردستان و از قتل عام های بیرحمانه شان در پاوه و مهاباد نتیجه ای نگرفتند ، ناگهان پیرو خط امام شدند و سلامتی آیت الله خمینی را آرزو کردند .
واقعاً که ثبات قدم و اصالت عقیده را باید از فدائیان خلق آموخت ، ما به بررسی همین موضوع خواهیم پرداخت و نشان خواهیم داد کته دم زدن آنها از خط امام ، حرکت منافقانه ای است که فدائیان خلق به پیروی از سلف خود " حزب توده " برای پوشاندن خیانت ها و جنایت های گذشته خود بدان متمسک شده اند .
این مسئله هم برای ملت ایران روشن گشته و هم آن که لزوم پاسخگویی به جنایاتی که مرتکب شده اند هنوز به قوت خود باقی است . اگر فراموش نکرده باشید چند روز بعد از استقرار کابینه دولت موقت ، فدائیان اعلام یک راهپیمایی کردند که دفتر امام این عمل را مورد نکوهش قرار داد . پس از این تقبیح ، سازمان دریافت که به راحتی نمی تواند به اهداف خود برسد ، لذا از آن به بعد به جبران این شکست ، ماهیت واقعی خود را نشان دادند و بنای مخالفت علنی با امام امت را گذاشتند .
تا جایی که با تحریک همین حضرات بلافاصله در اسفند 57 و فروردین 58 اولین جنگ های داخلی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در شهرهای سنندج و گنبد کاووس صورت گرفت که در آنها گروه زیادی از پاسداران و برادران ارتشی و مردم بیگناه مناطق مذکور طعمه آتش طمع این مزدوران قرار گرفتند .
به هر حال وقایع کردستان بهترین دلیل قساوت قلب و جنایتکاری رهبران سازمان چریک های فدائی خلق یعنی مصطفی مدنی ، کشتگر ، رقیه دانشگری ، نگهدار و ... بوده است . آنها در این مدت یعنی پس از جنگ نوروز 58 سنندج ، تعداد زیادی از برادران پاسدار این خطه از کشور را به شهادت رساندند . همان پاسدارانی که بزرگترین سد در مقابل عراق و امپریالیسم آمریکا بوده اند ، همان پاسدارانی که با کمترین امکانات تانک های روسی عراقی ها را وادار به عقب نشینی کرده اند .
خیانت های این سازمان تنها به جنایت هایشان در کردستان ختم نمی شود ، دشمنی دیرینه آنان با اسلام و در پی آن با روحانیت آگاه چیزی نیست که بتوان از آن چشم پوشید . به عنوان مثال یک نمونه از اهانت ها و جملات رکیک این مزدوران را تنها نسبت به مقام ولایت فقیه ذکر می نماییم .
این مزدوران در نشریه کار شماره 34 مورخه آبان 58 در پی تصویب اصل ولایت فقیه در مجلس خبرگان با تیتر بزرگ نوشتند : " خیمه شب بازی در مجلس خبرگان به اوج خود رسید ." اینان با اینگونه عناوین ، وحشت فراوان خود را از رهبری فقهای متعهد و در رأس آنها امام خمینی ابراز می داشتند .
رهبران سازمان که در این مدت یعنی از اوایل اسفند 57 تا اوایل آذر ماه 58 با نشان دادن چهره کریه و جنایتکار خود سعی در تضعیف جمهوری اسلامی را داشته اند ، ناگهان با اشغال سفارت آمریکا و اعلام مواضع صریح امام امت نسبت به آمریکای جهانخوار ، خطر از دست دادن هواداران و از هم پاشیدن بخشی از تشکیلات سازمانی خود را حس کردند . از این جهت با آن همه سابقه رذالت علنی در کنار مشورت های مربی سابقه دار خود یعنی حزب توده ، به روش جدید معتقد شدند .
آنها که تا کنون کوشیده بودند در مقابله رو در رو ضرباتی به پیکر جمهوری اسلامی وارد کنند ، تصمیم خطرناکی گرفتند . آنان با استفاده از تجربیات رفقای توده ای شان روش مسالمت آمیز مبارزه را برگزیدند و به وسیله سخنان عوام فریب و دفاع از خط امام خود را جزو حامیان حقیقی جمهوری اسلامی و همکاران سپاه پاسداران و دولت معرفی کردند .
پیروی خط امام و انشعاب در " سچفخا " نام نمایشنامه تازه ای بود که رفیق " سوسلف " تئوریسین روسی طراحی آن را کرده بود ، که این نمایشنامه دو پرده ای می بایست در مدت شش ماه به اجرا در می آمد .(1)
اکنون تمامی بخش های این سازمان کمر به سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران بسته اند و با ترور و بمب گذاری و ایجاد وحشت و همکاری با ساواک و کودتاچیان و سر از خانه های تیمی در آوردن ، نشانه چهره این جنایتکاران و ابسته با امپریالیسم شرق است .
حالا به ذکر قسمتی از فعالیت های این سازمان ضد خلقی به نقل از روزنامه ها می پردازیم :
1) 18/11/59 : سازمان چریک های فدایی خلق در میدان آزادی اجتماع کرده بودند و قصد بر پا کردن میتینک داشتند که یک اکیپ از مأموران پلیس تهران به صورت غیر مسلح و بدون اسلحه به همراه برادران پاسدار به محل اعزام شدند تا از درگیری های احتمالی که به دنبال حضور گروه مزبور امکان داشت در محل اجتماع صورت گیرد ، جلوگیری به عمل آورده و اجتماع کنندگان را متفرق سازند .
بنا به اطلاع وزارت کشور این تظاهرات رسمیت نداشت و تظاهرات منجر به درگیری شد . در این درگیری های خشونت بار یک پاسبان غیر مسلح شهربانی جمهوری اسلامی ایران با شلیک گلوله ای از میان گروه تظاهر کنندگان در میدان آزادی به شدت مجروح و فرد مجهول الهویه ای کشته شد .
2) 30/4/60 : ساعت 45/1 دقیقه بعدازظهر برای دومین بار دادگاه مبارزات با منکرات واقع در محل سابق دفتر هماهنگی مورد حمله و هجوم دو موتور سیکلت سوار قرار گرفت و آنان یک نارنجک به داخل صحن حیاط دادگاه پرتاب کردند و گریختند .
لحظاتی پس از انفجار و با تعقیب پاسداران کمیته نارمک هر دو نفر به اسامی حسین اسماعیلی و فریدون صداقت دستگیر شدند و در پی بررسی های اولیه معلوم شد که این دو ضد انقلاب از اعضاء و هواداران چریک های فدائی خلق اقلیت هستند .
در درگیری های روز 11/2/60 دویست نفر بازداشت و چندین قبضه اسلحه از بازداشت شدگان به دست آمد . در جریان انفجار نارنجک در میان شرکت کنندگان در میتینگ چریک های فدائی خلق اکثریت که در روز گذشته در میدان آزادی برگزار شد بر اساس اعلام رئیس پلیس تهران ، 4 تن کشته و حدود سیصد نفر که به علت به هم خوردگی ترکش نارنجک و زیر دست و پا ماندن مجروح شده بودند به بیمارستان های تهران منتقل شدند .
به دنبال این درگیری 42 مینی بوس و دو اتوبوس و یک نیسان که از شهرهای مختلف شمال ایران جهت شرکت در مراسم روز کارگر به تهران آمده بودند متوقف و سرنشینان آنها که از دختران و پسران طرفدار چریک های فدایی خلق (اکثریت) بودند جهت بازجویی و پیگیری وقایع دیروز بازداشت شدند .
از این عده تعدادی نشریات کار ، پیکار در راه آزادی کارگر ، نبرد دانش آموز ، رزمندگان و مجاهد و همچنین 2 دستگاه بی سیم دست ساز که حدود 2 کیلومتر برد دارد ، به دست آمد . در مصاحبه خبرنگار با چند تن از دختران و پسران ، آنها اظهار داشتند : " ما محصل هستیم و اهل رودسر ، قائم شهر و لنگرود هستیم و برای روز کارگر به تهران آمده ایم ."
پی نوشت:
1. پرده اول نمایش : عبارت بود از تمایل آهسته آهسته سازمان به سمت به اصطلاح خط امام و حمایت های تلویحی از ارگان های انقلابی که حدود 4 ماه این پرده به طول انجامید ، البته در کنار آن برای شوکه نشدن هواداران صدیق سازمان تحلیل هایی از رفقای بزرگتر همچون مارکس و لنین برای تأیید روش جدید چاشنی آن گردید .
پرده دوم : که از اوایل فروردین 59 آغاز شد و عبارت از متنی به نام سناریوی انشعاب بود ، در این پرده ابتدا چند نفری از کادرهای سازمان به تمایلات سازمان به جمهوری اسلامی اعتراض کرده و خواستار تعدیل می شوند و در این میان کادرهای بالاتر اظهار نارضایتی کرده در طی مقاله ای در کار شماره 61 از این اقلیت سازمانی انتقاد می نمایند .
اقلیت مزبور از این بخش آمده نشریه کار 61 را با مطالب دیگری به چاپ می رسانند و لازم به ذکر است که این قسمت از نمایش به علت دستپاچگی اجرا کنندگان آن دچار اشکالاتی شد ، چرا که قرار بود لااقل یک هفته از چاپ کار 61 اصلی بگذرد ، آنگاه کار 6 اقلیت چاپ شود ، در حالی که کار 61 اقلیت زوتر از کار اصلی پخش شد .
در انتها این پرده از نمایش سازمان به دو سه و به نقلی به چند شاخه تقسیم می شود :
الف) فدائیان اکثریت و یا کادر اصلی سازمان ، همان سازمان های چریک های فدائی خلق با تغییری در نام می باشد که معروف حضور همگان است . ب) فدائیان اقلیت و یا منشعبین فرمایشی . ج) فدائیان مستقل یا افرادی از سازمان که در این میان گیج شده و نمی دانند چه وقایعی در شرف تکوین است که از بارزترین شاخه ها می باشند .
غائله چهاردهم اسفند ۱۳۵۹ (13)
