روزنامه کانادایی «تورنتو سان» در مقاله‌ای به قلم طارق فتاح باعنوان « شرم و رسوایی در عربستان سعودی» وهابیت را منشأ تفکرات داعش و القاعده دانست و از حمایت دولت‌های غربی از این کشور انتقاد کرد.
در عربستان سعودی جایی که برخی از سران کشورهای غربی نقش دلقکان درباری قرون وسطا را بازی می‌کنند و در نمایش سرسپردگیشان شعارهای بی‌محتوایی برای ظالمان می‌سرایند آنقدر که مایه شرم همه ما می‌شود صحنه رسواگرانه‌ای در حال اجراست.
ظاهراً سران آمریکا، انگلیس، فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی برای ابراز مراتب تسلیت خود به خانواده پادشاه فقید عبدالله به کشور قرون وسطایی وحشتناکی که ما آن را عربستان سعودی می‌نامیم، سفر کردند.
اما واقعیت چیز دیگری است. این سران آنجا هستند؛ چرا که عربستان پول و نفت دارد.
غرب از یک سو بر این ادعا است که در حال جنگ برای نابودی داعش است و درعین‌حال اتحادش را با همان کشوری مستحکم می‌کند که حدود 100 میلیارد دلار برای اشاعه وهابیت که اساس باورهای اسلام‌گرایانه داعش، اخوان‌المسلمین، القاعده، بوکوحرام و طالبان است هزینه کرده است.
اینکه چگونه شخصیت‌ها و سیاستمداران جهان آزاد همچون رئیس جمهور باراک اوباما، شاهزاده چارلز، فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه، دیوید کامرون نخست وزیر آمریکا و اسقف اعظم مسحور عربستان سعودی شده‌اند حیرت‌آور است.
اما نفاق و مکر سران غربی پنهان نمانده است.
الاستر کروک، عضو سابق MI-6 و نویسنده کتاب «مقاومت: روح انقلاب اسلامی» سعی کرده لیبرال‌های غربی را آگاه نماید.
کروک در هافینگتن پست می‌نویسد: «اگر تاریخ وهابیت در عربستان سعودی را ندانید قادر به درک داعش نخواهید بود.»
با گفتن اینکه تفاوت کمی میان سعودی‌هایی که غرب ظاهراً تحسین می‌کند و داعشی که با آن می‌جنگد وجود دارد، این مأمور سابق MI6 گفته خود را با نقل کشتار تاریخی که سعودی و متحدان داعش‌صفتش در آن زمان مرتکب شدند پیش می‌برد:
«استراتژی سعودی در آن زمان – همانند داعش امروزی – به بردگی کشاندن مردمی بود که شکستشان می‌داده است. هدف آن‌ها القای رعب و وحشت بود.»
«در 1801، متحدین (سعودی‌ها و وهابی‌ها) به سرزمین مقدس کربلا در عراق یورش برده و هزاران شیعه از جمله زنان و کودکان را قتل‌عام کردند. یک مقام انگلیسی به نام ستوان فرانسیس واردن با تماشای این کشتار جمعی در آن زمان نوشت: آن‌ها تمام آن سرزمین (کربلا) را به تاراج کشاندند و در طول روز با وحشی‌گری عجیبی بیش از 5000 نفر از ساکنان این شهر را از دم تیغ گذراندند.»
درحالیکه کروک به تاریخ و دانش خود از آن منطقه استناد می‌کرد تا سران غرب را از خواب غفلت بیدار کند، لوئیس منش، نویسنده انگلیسی و عضو سابق حزب محافظه‌کار، در توئیتر داد سخن را سر می‌دهد تا احساسات میلیون‌ها غربی مثل ما که احساس می‌کنند مورد خیانت سرانشان واقع شده‌اند را ابراز نماید.
وقتی کامرون گفت که از مرگ پادشاه عربستان «عمیقاً متأثر» می‌باشد و اوباما از «دوستی» با او با افتخار سخن می‌راند خشم لوئیس منش برانگیخته شد.
وی در توئیتر نوشت: «عربستان سعودی! تف به روحت، و شرم باد بر سران منفعل غرب.»
هشتگ #Freethe4 اشاره به چهار دختر شاه عبدالله دارد که این ظالم سعودی سالیان درازیست که آن‌ها را در خانه محبوس کرده.
وقتی سران غربی برای ادای احترام به دیکتاتور جدید در ریاض صف بستند تظاهر می‌کردند که خبر ندارند حکومت عبدالله تنها دو هفته پیش از مرگش، وبلاگ نویس سعودی رائف بدوی را به «جرم» دفاع از کفار 50 ضربه شلاق زدند. احتمالاً بیش از 950 ضربه شلاق دیگر در انتظار بدوی قهرمان باشد.
وقتی نخست وزیر (کانادا) استفان هارپر هم از عبدالله در زمان مرگش تمجید نمود، حداقل می‌دانست که خر همان خر است، پالانش عوض شده.
ترجمه: بنیاد هابیلیان
