شهید حمید غیبی

زندگینامه

شهید حمید غیبی در سال 1341 در خانواده مذهبی به دنیا آمد . وی در آغاز طفولیت از سکوت ومظلومیتی خاص برخوردار بود . دوران کودکی را در مجالس مذهبی از قبیل روضه خوانی ها ، قرآن خوانی ها ، درسهای ایدئولوژی و اخلاقی ، سینه زنیها ، نوحه خوانیها ، ودر مجالس عزاداری سالار شهیدان گذراند ، وعشق اهل بیت عصمت وطهارت وخاندان پاک پیامبر در دلش شعله ور شد . دوران مدرسه را پشت سرگذاشت ودر رشته خدمات حسابداری مدیریت مشغول درس شد . او علاقه زیادی به رشته خویش داشت. وی در حین درس خواندن درس اخلاق هم میداد . او چهره ای آرام ومتین وخونسرد داشت وهمیشه خنده وتبسم گرم و مملو از عشق بر لب داشت که از خصوصیات وی بود . متانت صفا وگرمی برخوردش به کوچک وبزرگ درس اخلاق میداد .

قبل از انقلاب وی در مسجد فردی ساخته شده بود وهیچوقت مسجدش ترک نمی شد . در راهپیمائی ها ، تظاهرات وبرخورد با نیروهای مزدور شاه حضور داشت . چندین بار کتک خورده بود و وقتی سئوال می شد که چرا حالت پریشان داری ، میگفت چیزی نیست با کفار میجنگیدم. وی با روحیه ای کار می کرد که همه شیفته وی شده بودند . در جریان چسباندن اعلامیه بود که توسط ساواک دستگیر و روانه زندان شد و پس از مدتی وی را آزاد کردند ودوباره فعالیت خویش را آغاز کرد . در روز 21 و 22 بهمن در درگیریهای خیابانی شرکت داشت و برای به دست آوردن سلاح چه حرکاتی شجاعانه که انجام نداد وبا جسارت وبی باکی به نبرد با گارد جهنمی پرداخت . بعد از انقلاب به دنبال شکل گیری کمیته ها ، وی به عضویت کمیته مسجد در آمد وفعالیت خویش را آغاز کرد .

وی در شناسایی وتعقیب عناصر ساواک وضد انقلاب سهم به سزایی داشت وبا قاچاقچیان اسلحه ومواد مخدر در بدو انقلاب مبارزه ای سخت داشت . وی بعد از کار کمیته همزمان با آموزش و پرورش اهمیت می داد وخود را عضوی از اعضاء آموزش و پرورش کرد و در ابتدا معلم اخلاق وقرآن تعلیمات دینی شد و رفته رفته مدیریت را به دست گرفت وتربیت اصولی وریشه ای را آغاز کرد وبعدا در دبیرستان به سمت معاونت رئیس دبیرستان در آمد و با عناصر اخلالگر وضد انقلاب در دبیرستان رفتاری قاطعانه داشت و نیز با حرکاتش درس صبر و بردباری نیز میداد . بعد از شروج جنگ تحمیلی وی با مشکلات فراوانی که داشت در رابطه با فرمان امام مبنی بر اولویت دادن مسئله جنگ عازم دانشگاه اخلاق در جبهه شد واز این دانشگاه به فیض کامل رسید در عملیات والفجر مقدماتی بر اثر اصابت ترکش به پا ودستانش به پشت جبهه فرستاده شد وبعد از سه روز استراحت دوباره عازم شد . بعد از مدتی به تهران آمد وازدواج کرد وبلافاصله بعد از شش روز دیگر عازم جبهه شد ودر عملیات والفجر چهار شرکت جست زیرا میگفت در والفجر مقدماتی من تجدید شدم زیرا شهید نشدم ومدرک قبولی نگرفتم . وتنها چند جراحت برداشتم . در والفجر چهار در ارتفاعات کانی مانگا به نبرد پرداخت وشب در هنگام عقب نشینی تاکتیکی، برادران وی را فراموش کردند و وی در ارتفاعات باقی ماند ونیمه های شب عراقی ها به نزدیک سنگر وی آمدند ولی او توکل به خدا کرده بود وعراقیها متوجه وی نشدند که در داخل سنگر خوابیده بود ورفتند وحدود ساعت دو نیمه شب به عنوان راهنمای برادران ، برادران را راهنمایی میکرد که داخل میدان مین دشمن نروند . در همین عملیات خمپاره ای در نزدیکی وی اصابت میکند و وی را از ناحیه پا و دست مجروح می سازد و وی با سینه خیز ومشکلات خود را به بهداری میرساند تا باند پیچی کنند ودوباره به جبهه برگردد که آنجا وی را اعزام به تهران میکنند چون جراحتش خطرناک بود واعصاب دست وی را از بین برده بود ودست وی نیمه ناقص شده بود انگشتانش درست کار نمی کردند ولی او دوباره به پشت جبهه آمد و باز گفت من این بار هم تجدید شدم وپس از استراحت درموقع عملیات خیبر ، با دست ناقص عازم شد ودر این عملیات بازهم در جبهه مجنون در هنگام عملیات موج انفجار به شدت وی را مجروح ساخت که به پشت جبهه اعزام شد ، و باز میگفت من سه بار تجدید شدم خدایا کی مرا قبول میکنی ، حدود یکماهی از عملیات خیبر میگذشت که وی صبح روز دوم اردیبهشت جهت بستری شدن و مداوای دست مجروح وناقصش با همه خداحافظی کرد و وضو گرفت وطبق روال همیشه که مطهر وپاک و با وضو بود از منزل به قصد بستری شدن خارج شد ودر بین راه منافقان خفاش گونه وروباه صفت که از قبل در کمینش بودند وبا شناختی که از شهید در رابطه با فعالیتهایش داشتند فعالیتهایی که محور گونه بودن شهید را مشخص میکرد از قبیل تشکیل مرکز مطالعات در مسجد وشرکت در بسیج افراد وهماهنگی آنان در کارهای جهاد واطلاعاتی و...سرانجام او را به طور ناجوانمردانه وبزدلانه از پشت سر هدف گلوله قرار دادند و به آرزوی همیشگی اش وقبول شدن در پیشگاه حق تعالی رسانیدند .

روحش شاد وراهش پر رهرو باد