مردم بیدار و آگاه آمل سی و پنج سال پیش با مقاومت و پایداری در برابر حمله گروهک های منافق به شهر هزار سنگر، خالق حماسه ای جاودان شدند و با شکست دشمنان و عقب نشینی آنان به جهانیان ثابت کردند که همواره پشتیبان نظام جمهوری اسلامی در تمامی عرصه ها هستند.
پس از پیروزی انقلاب و شکل گیری نظام نوپای جمهوری اسلامی، دشمنان تمام تلاش خود را برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی به کار بستند و در دوران دفاع مقدس گروهک های منافق به ستون پنجم دشمن تبدیل شدند چنانچه در سال 1360 خورشیدی فعالیت های خود را آشکار کردند و تصرف و جدا کردن بسیاری از شهرها از ایران را در دستور کار خود قرار دادند تا بتوانند به اهداف خویش که شامل از میان بردن نظام جمهوری اسلامی و برپایی حاکمیت به اصطلاح انقلابی در پوشش نظام کمونیستی می شد، دست یابند اما مقاومت مردم و هوشیاری مسوولان در برابر این حمله ها سبب شد تا نقشه های آنان افشا و با شکست رو به رو شود.
گروهک کمونیستی سربداران با هدف تصرف شهر آمل در 6 بهمن 1360 خورشیدی با ایجاد آرایش نظامی، این شهر را به محاصره خود درآورد اما دلاورمردان خطه شمال به همراه نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در برابر تجاوز دشمنان ایستادگی و پس از 10 ساعت نبرد حمله آنان را به صورت کامل سرکوب و آنها را وادار به عقب نشینی و فرار کردند و اکنون با گذشت 35 سال از این نبرد حماسی، هنوز هم یاد و خاطره این رویداد تاریخی و شهادت 40 شهید ایثارگر در پهنه این مرز و بوم جاودان است.
سالروز حماسه مردم آمل سبب شد تا پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به گفت و گو با «علی نقی صادقی کوهستانی» پژوهشگر موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی و مسوول وقت اطلاعات قرارگاه حضرت ابوالفضل(ع) بپردازد.
صادقی کوهستانی سربداران را متشکل از چند گروه دانست و گفت: این گروه در 1355 خورشیدی به وسیله دانشجویان ایرانی مقیم آمریکا تشکیل شد و در سال های 1356 و 1357 خورشیدی فعالیت کمتری داشت اما در 1358 خورشیدی با مشاهده فضای سیاسی وارد ایران شد. پس از آغاز جنگ تحمیلی گروه سربداران به بهانه حمایت از نظام جمهوری اسلامی ایران، علیه تجاوز عراق موضع گرفتند و حتی نیروهای خود را به منطقه های جنگی اعزام کردند اما بعد از مدتی مسوولان دریافتند، این گروه به ظاهر برای مبارزه راهی جبهه های جنگ شده اند اما در واقع به دنبال فعالیت های سیاسی از جمله گردآوری اسلحه و افزودن به اعضای خود برای دستیابی به اهداف خویش هستند. بنابراین با وجود چنین شرایطی دادستانی خوزستان حضور گروه های معاند را در منطقه های عملیاتی غیرقانونی اعلام کرد و منافقان را از مبارزه در جبهه های نبرد بازداشت.
پژوهشگر موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی با بیان اینکه منافقان در 30 خرداد 1360 خورشیدی به صورت آشکارا جنگ مسلحانه خویش را آغاز کردند، اظهار داشت: با آغاز این جنگ، نظام نوپای اسلامی از یک طرف به نبرد در جبهه های جنگ تحمیلی و از دیگر طرف به مبارزه با منافقان در شهرها پرداخت بنابراین توانست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جبهه چریک شهری منافقان را شکست دهد اما در این میان منافقانی که در خارج از کشور حضور داشتند جبهه مقاومتی را تشکیل دادند و تصمیم گرفتند تا جبهه سومی را علیه نظام جمهوری اسلامی برای ایجاد شکاف و ضعف در ارکان تصمیم گیری نظام، کم کردن فشارهای نظامی و اطلاعاتی علیه جبهه دوم، جلوگیری از اعزام نیرو به جبهه جنگ و ایجاد موانع در تمرکز اطلاعاتی به وجود آورند. به یقین منافقان حضور و تشکیل جبهه سوم را در جنگل های شمال کشور مناسب یافتند.
وی با اشاره به دلایل انتخاب جنگل های شمال به وسیله منافقان، عنوان کرد: جنگل ها، مخفیگاه های بسیار خوبی برای اجرای عملیات آنها به شمار می رفت زیرا فعالیت های این گروهک به راحتی قابل رویت و کنترل نبود، بنابراین این گروه ها از شهریور 1360 خورشیدی به جنگل های شمال آمدند. در واقع گروه هایی چون رنجبران در گرگان، گروه محمد حرمتی پور در نور، اتحاد چپ در تالش گیلان و منافقان در جنگل های گیلان و مازندران، گروه محدودی با عنوان نقشبندی در گیلان و اتحادیه کمونیست های سربداران در آمل مستقر شدند. این گروه ها سلاح خود را از چهار راه تامین کردند؛ نخست زمان پیروزی انقلاب دوم هنگامه جنگ تحمیلی و سوم از راه مبادی زیربط خارج از کشور و چهارمین مرحله به برخی از پاسگاه های ژاندارمری و بسیج حمله می کردند.
اما دلیل اینکه چرا اتحادیه کمونیست ها، جنگل های آمل را برای تحقق اهداف خویش برگزیدند، زیرا آنان تصور می کردند که بخشی از مردم آمل به این گروهک تمایل دارند و اگر حرکتی را علیه نظام جمهوری اسلامی آغاز کنند، مردم این شهر به حمایت از آنان خواهند پرداخت بنابراین آنها جنگل آمل را نزدیک ترین راه مواصلاتی به تهران دانستند که با تصرف آن می توانستند مرحله به مرحله شهرستان های دیگر و به یقین شمال کشور را از ایران جدا کنند. این گروه ها به صورت مستقل در جنگل فعالیت می کردند اما با یکدیگر ارتباط گسترده ای داشتند.
صادقی کوهستانی درباره چگونگی شناسایی این گروه ها تصریح کرد: پس از مدتی مردم به ژاندارمری ها گزارش دادند که در جنگل، افراد مشکوکی را مشاهده می کنند اما با توجه به اینکه نظام درگیر جنگ تحمیلی بود، دیگر به مساله جنگل توجهی نداشت تا هنگامی که گزارش های مستند و متقنی به آنها رسید بنابراین فعالیت های خود را در این زمینه آغاز کردند.
پژوهشگر موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی نخستین عملیات گروه سربداران را چنین توصیف کرد و بیان داشت: این گروه در 18 آبان 1360 خورشیدی عملیات ناموفقی را انجام دادند. آنان در این روز به نزدیکی شهر آمل رسیدند و نزدیک به 200 تن را در جنگل مستقر و در منطقه جنگلی «منگلن» پایگاهی را دایر کردند. آنان با برنامه ریزی و تجهیزات کامل توانستند اطلاعات مناسبی را از داخل شهر و نقطه های ضعف آن و تعداد نیروهای سپاه پاسداران و ژاندارمری کسب کنند. منافقان در 18 آبان در 30 کیلومتری آمل، برنامه ریزی کرده بودند تا شب هنگام خود را به شهر برسانند اما با عنایت پروردگار، یکی از روستاییان در جاده منتهی به آمل، افرادی مشکوک را مشاهده کرد بنابراین به سپاه اطلاع داد و سپاه پاسداران با فرستادن نیرو به منطقه و درگیری میان نیروهای چریکی، «بهنام رودگر» فرمانده گروه پیشرو سربداران را به هلاکت رساند. در این لحظه آنان تصور کردند که سپاه نیروهای بسیاری را روانه منطقه کرده و عملیات آنان افشا شده است بنابراین عقب نشینی کردند و این عملیات با شکست رو به رو شد.
وی در ادامه افزود: پس از این درگیری، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هوشیارتر عمل کرد، گروه سربداران هم تمامی تلاش خود را به کار بست تا بتواند اطلاعات جدیدی را در زمینه حضور نیروهای سپاه و موارد دیگر کسب کند و پس از چندی متوجه شد که سپاه پاسداران برای حمله به جنگل خود را آماده می کند بنابراین پیش از پایگاه اصلی خود، پایگاه های دیگری را تشکیل و در آنها کمین کردند و با اطلاعاتی کامل ساعت حمله سپاه را نیز به دست آوردند به همین دلیل در 22 آبان سپاه به همراه نیروهای ژاندارمری به جنگل حمله کردند اما چون منافقان از اطلاعات کاملی برخوردار بودند، این نیروها نتیجه لازم را دریافت نکردند و در این درگیری 11 شهید و 20 مجروح به انقلاب تقدیم کردند.
صادقی کوهستانی با بیان اینکه پس از این درگیری سپاه پاسداران منطقه سه چالوس تلاش کرد تا با تدبیری درست و با دریافت مجوز شورای عالی امنیت ملی، برای اقدام علیه این جبهه اقدام اساسی را انجام دهد، گفت: بنابراین قرارگاهی با عنوان حضرت ابوالفضل(ع) مختص مبارزه با جنگل در استان گیلان و مازندران به ویژه آمل تشکیل شد و اینگونه با وحدت تمامی نیروها به صورت سازماندهی شده، این قرارگاه برای اجرای عملیاتی سنگین خود را آماده ساخت. این سازماندهی سبب شد تا افراد کمتری آسیب یا به شهادت برسند. این قرارگاه از همان ابتدا در اطراف آمل پایگاه های متعددی را ایجاد کرد، این امر سبب شد تا سربداران به گونه ای در جنگل محاصره و با کمبود امکانات رو به رو شوند به گونه ای که تعدادی از نیروهای آنان از ترس انقلابیان همیشه بیدار از جنگل ها گریختند و منافقان در آن هنگامه تنها از 130 تن نیرو برخوردار بودند.
پژوهشگر موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی با اشاره به عملیات منافقان در ششم بهمن، یادآور شد: هنگامی که سپاه پاسداران نیروهای بسیاری را برای مبارزه با منافقان وارد جنگل کرد آنها از این شرایط به نفع خود بهره بردند و منطقه های حساس را در آمل شناسایی کردند و نقطه های ضعف و قوت خود و سپاه پاسداران را به دست آوردند تا بتوانند با برنامه ریزی درست خود را برای عملیات پنجم بهمن آماده کنند اما فاصله زمانی حرکت آنان در مسیر جنگل به آمل سبب شد تا نتوانند به موقع به پایگاه هایی که در شهر شناسایی کرده بودند، برسند و در آنجا مستقر شوند این امر باعث شد تا مجبور شوند شب پنجم بهمن ماه را در مخفیگاه خویش در شهر بمانند. آنان با لباس بسیجی وارد شهر شدند تا شناسایی نشوند.
بنابراین در ششم بهمن پنج نقطه شهر آمل را برای تصرف انتخاب کرده بودند و تصور می کردند پس از تصرف این منطقه ها، مردم به هواخواهی آنان قیام خواهند کرد و به ترتیب می توانند شهرستان های دیگر را تصرف کنند. اما بعد از حمله سربداران این پنج نقطه که شامل مقاومت سپاه پاسداران، بسیج، واحد اطلاعات سپاه و... بود با تدبیر و درایت مسوولان آمل و همکاری مردم غیور این شهر تصرف نشد زیرا سپاه از مردم خواست تا هر فردی با توجه به شرایط خویش به مقاومت در برابر منافقان بپردازد و از منزل های خود بیرون نیایند و تا می توانند سنگر بسازند و با عنایت خداوند با حداقل امکانات نتوانستند آمل را تصرف کنند.
نیروهای کمکی با طلوع صبح ششم بهمن از شهرستان های مجاور آمل هم از راه رسیدند، وقتی هوا روشن شد با حضور مردم از ساعت 6.30 صبح تا چهار بعد از ظهر با منافقان به مبارزه پرداختند و از 130 تن آنها، 61 تن از آنان بازداشت و به هلاکت رسید و دیگر اعضای گروه به طرف جنگل فرار کردند. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پس از این رویداد تا مهر 1363 خورشیدی به مبارزه با این گروه ها در جنگل های آمل و شهرهای دیگر ادامه داد و با همت غیورمردان این مرز و بوم به این غائله ها خاتمه داده شد.
صادق کوهستانی در پایان بیان داشت: مردم آمل حماسه بزرگی را در تاریخ این مرز و بوم آفریدند و با یاری پروردگار دست استکبار جهانی و مهره های آنان بار دیگر از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران کوتاه شد و این رویداد و حماسه های دیگر به دشمنان ایران زمین ثابت کرد که همواره مردم بیدار کشورمان در برابر این رویدادها مقاوم و پایدار هستند.
