22اسفند هر سال به عنوان روز شهید در تقویم ایران نام گرفته است. عدد بالای 200 هزار شهروندی که در طول نزدیک به چهاردهه اخیر در حوادث مختلف به شهادت رسیدند و ایثارگری این افراد در حفظ کیان انقلاب اسلامی، واجب مینماید تا به بهانه نام گذاری روزی به نام شهید، از آنان و مقام والای آنها تجلیل شود.
در میان این شهدا که اغلب آنها شهیدان جنگ تحمیلی هشت ساله هستند، بیش از 17000 تن از آنان از شهیدان ترور هستند که از بدو پیروزی انقلاب اسلامی و در همان نخستین روز پیروزی آن، تااکنون، توسط جریانها و گروههای تروریستی و معاند هدف قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.
شهیدان ترور جمهوری اسلامی ایران را باید مظلوم ترین شهدا در میان سایر شهدای کشور، یعنی شهدای انقلاب و جنگ دانست. شهدایی که بسیاری از آنها تنها به خاطر علاقه شخصی به امام و انقلاب، ظاهر مذهبی و... هدف ترورهای با هدف و بی هدف تروریستها به ویژه مجاهدین خلق (منافقین) قرار گرفتند.
از سوی دیگر باید این تعداد از شهدای ترور ایران را استثنائی در میان کشورهای دیگر دنیا قلمداد کرد. علی رغم برخی از کشورهای همسایه، شاهد عملیات تروریستی و قربانیان بیشتری از ایران بوده اند و هستند اما آنچه که جمهوری اسلامی ایران را با این تعداد از شهید ترور متمایز میکند، نوع اهداف انتخابی از سوی تروریست هاست.
به رغم اینکه اغلب شهدای ترور کشور از شهروندان عادی بوده اند و همین موضوع یک نقطه اشتراک با دیگر کشورهای قربانی تروریسم بوده اما برخلاف ایران، هیچ یک از کشورهای دیگر شاهد ترور و فقدان دهشتناک تعداد بالایی از مقامات خود نبوده اند.
ترور رئیس جمهور، نخست وزیر، رئیس دیوان عالی کشور، تعداد زیادی از نمایندگان مجلس، شکل ترورهای صورت گرفته علیه ایران را به موضوعی بی نظیر در دنیا تبدیل میکند. علاوه بر اینکه صدها مقام دینی، قضائی و سیاسی در سطوح مختلف نیز هدف ترورهای موفق یا ناموفق تروریستها قرار گرفتند.
22 اسفند ماه علاوه بر آنکه باید یادآور شهید و مقام شهیدان باشد، فرصتی برای بازشناسی تاریخ انقلاب اسلامی، و شناخت گروههای منحرف، منافق و تروریستی است. تا زمانی که انحراف و نفاق وجود داشته باشد تروریسم و اندیشه ای که به ترور میانجامد نیزهمچنان وجود دارد، و شناخت این تفکرات مسموم و خشن و تلاش برای معرفی آنها، مجاهدتی است که کمتر از کار شهیدان نیست.