در عملیات موسوم به فروغ جاویدان که پاتکش از طرف ایران معروف به عملیات مرصاد بود، رجوی در کنار صدام میخواست تهران را بگیرد و تا ۱۵۰کیلومتری کرمانشاه رفت. آنها عراقیها را تا سرپلذهاب آوردند. شهید صیاد شیرازی نیروهایی را به عنوان داوطلب جمع کرد و بدون هیچ سلاح سنگینی، فقط با کلاشنیکف و آرپیجی و به صورت چریکی جلوی آنها را گرفت. شهید صیاد شیرازی از طریق کمین با منافقین مقابله کرد؛ واژه مرصاد یعنی کمین، این تنها شیوهای بود که میتوانست جلوی اینها را بگیرد.
بیشتر بخوانید:
شکست خفتبار منافقین در آوردگاه «مرصاد»
آتش زدن بیمارستان اسلامآباد غرب یکی از جنایات فجیع منافقین بود
در ادامه برگی از جنایات منافقین را در عملیات مرصاد مرور میکنیم.
شهید محمدتقی عباسی در سال 1347 در خانوادهای مستضعف در سمنان متولد شد. پدرش کشاورز و مادرش خانهدار بود. او تا پایان مقطع ابتدایی ادامه تحصیل داد، سپس درس را رها کرد و در کنار پدر مشغول به کار شد. وی در 18سالگی عازم خدمت سربازی شد و در سال 1367 در حالی که 40روز از خدمتش مانده بود، در عملیات مرصاد توسط گروهک تروریستی منافقین به شهادت رسید.
آنچه در ادامه میخوانید شرحی است بر گفتوگوی هابیلیان با پدر شهید محمدتقی عباسی:
«فرزند اولم بود. بعد از اینکه خواندن و نوشتن را آموخت، پابهپای من کار کرد. پسر سر به راهی بود. عصای دست من و مادرش بود. هرچه به او میگفتیم، جز چشم جواب دیگری نمیداد.
همیشه سعی میکرد نمازش را اول وقت بخواند. برای همه احترام قائل بود؛ اما به من و مادرش جور دیگری احترام میگذاشت.
در اوقاتی که بیکار میشد، به اعضای فامیل سر میزد. همیشه در جمع خانواده بود.
عزاداریهای امامحسین(ع) را خیلی دوست داشت. در زمانهای عزاداری، همیشه در هیئت محله بود.
حجاب خانمها را خیلی مقدس میدانست. خواهرش را همیشه نصیحت میکرد و میگفت: «حجاب تاج بندگی است.»
انقلاب که شد، عاشق این بود که همراه من و مادرش به راهپیماییها و تظاهراتها بیاید.
زندگی او تا 18سالگی اینچنین گذشت تا اینکه وقت سربازی رفتنش شد. ما خیلی به او وابسته بودیم، میگفتیم که برایت معافیت میگیریم، نرو! خیلی اصرار کرد. میخواست در زمان جنگ، او هم خدمتی انجام دهد. هر کار کردیم، نتوانستیم مانع رفتنش شویم.
میگفت: «اگر من به جنگ نروم، جنگ تمام نمیشود.»
او در عملیات مرصاد به دست منافقین تروریست به شهادت رسید. مرصاد آخرین جنگ در ایران بود.
او 18ماه خدمت کرد و تنها 40 روز از خدمتش باقی مانده بود.»