تروریست‌ها، پیمانکاران پروژه فشار بر ایران

 سیاست فشار بر ایران باهدف وادار کردن کشورمان به تسلیم در برابر خواسته های بی شرمانه دولت ترامپ درحالی هر روز تشدید می شود که ذات اصلی این سیاست ها، ذاتی تروریستی است.

دولت ایالات متحده آمریکا در 40 سال گذشته بارها نشان داده است که سرآشتی با انقلاب اسلامی ندارد. آمریکا در همه این سالها از طریق جنگ نظامی، تهدید، نبرد رسانه ای و تحریم اقتصادی سعی کرده است تا در مقابل پیشرفت های مردم ایران بایستد و مانع از آن شود که موج عظیم این انقلاب جهانی به سایر کشورها منتقل شود.

با این وجود شکست راهبرد آمریکا در منزوی سازی ایران باعث شده است تا در یک سال اخیر دولت دونالد ترامپ با شدت بیشتری علیه تهران دست به اقدامات سیاسی و نظامی و تبلیغاتی زده و با یک فشار همه جانبه کمک کند تا یا دولت ایران دچار استحاله شده و تغییر نگرش دهد یا اینکه دچار آشوب و بی ثباتی داخلی شده و در نهایت بپذیرد که به خواسته های واشنگتن تن بدهد.

همه این سیاست ها و پیش بینی ها درباره آینده ایران اکنون با شکست روبرو شده است. نه ایران حاضر به مذاکره شده و نه آمریکا توانسته است کشورمان را در موقعیتی قرار دهد که درگیر آشوب های داخلی باشد.

شاید برای همین است که در هفته های اخیر، آمریکا ماهیت واقعی فعالیت های ضدایرانی خود را برملا ساخته و دوباره به سراغ پیمانکاران تروریست خود رفته است تا از طریق عملیات تروریستی، تهران را تهدید به بی ثباتی کند.

این اتفاقی نیست که همزمان با فشارهای بین المللی علیه ایران، در غرب گروهک تروریستی پژاک دوباره فعالیت های خود را تشدید کرده و در شرق، جیش الظلم دست به تحرکاتی می زند که تنها برای اثبات وجود خودش کارآیی دارد.

سیاست آمریکا این است که از طریق گروه های تروریستی، امنیت مردم را به خطر انداخته و اثبات کند که نظام جمهوری اسلامی از تامین امنیت شهروندانش عاجز است. این سیاست البته به دلیل تجربه بالای کشورمان در مقابله با گروهک های تروریستی محکوم به شکست است و نبود پایگاه اجتماعی برای این گروهک های تروریستی در داخل ایران، شانس آنها برای اثرگذاری بر کشورمان را به شدت کاهش داده است.

با این حل افزایش تحرکات گروه های تروریست در مناطق مرزی کشورمان به خوبی نشان می دهد که وقتی سناریونویس تهاجم علیه ایران کسی مانند جان بولتون باشد که در استخدام دلارهای منافقین است، معلوم است که نتیجه چنین سناریویی، به خدمت گرفتن بیشتر تروریست هایی است که سالهاست علیه ایران برنامه ریزی و اقدام می کنند.

مردم ایران هیچ گاه فراموش نمی کنند که کلید فشار جهانی علیه برنامۀ هسته ایران را سازمان منافقین فشار داد و در سال 1381 در یک کنفرانس خبری سعی کرد تا برنامۀ صلح‌آمیز هسته ای ایران را جنگ طلبانه نشان دهد. همین سازمان بعدها نقش مهمی در عملیات جاسوسی علیه برنامه هسته ای ایران داشت و اکنون بار دیگر بنا دارد تا با تقویت تروریست ها در مناطق مرزی کشور، راهبرد بی ثبات سازی ایران را پیگیری و اجرا کند. راهبردی که البته به دلیل آمادگی مردم در مقابله با تروریست ها تاکنون نتیجه ای در بر نداشته است.

به هر ترتیب فارغ از آنکه فشارهای تروریستی بر روی ایران ابعاد گسترده تری پیدا خواهد کرد یا نه، نفس این موضوع مهم است که دولت آمریکا پس از تحقیر نظامی در برابر ایران و شکست در فشارهای روانی و دیپلماتیک، بار دیگر سراغ تروریست ها آمده تا شاید آنها قدرت ضربه زدن به کشورمان را داشته باشند.

ایالات متحده به خوبی می داند که نمی تواند حریف قدرت نظامی ایران شود. بنابراین می کوشد تا از طریق ناامن سازی استان های مختلف کشور، موقعیت کشورمان را تضعیف کرده و راه را برای فشارهای بیشتر هموار کند.

بنابراین افزایش توان داخلی کشور برای مبارزه با تروریست ها و هشیاری مردم ابزارهای موثری در مهار تروریست هایی است که به دستور ایالات متحده مامور شده اند علاوه بر امنیت اقتصادی مردم ایران، امنیت جانی آنها را نیز به خطر انداخته و زمینه را برای تبدیل ایران به سوریه ای دیگر، هموار کنند.