هفتم مرداد جاری دادگاه کیفری یک استان تهران با صدور یک آگهی اعلام کرد قرار است 104 نفر از اعضای گروهک تروریستی منافقین به اتهام جنایات ارتکابی محاکمه شوند. این آگهی از افراد مذکور خواسته بود تا ظرف یک ماه وکلای خود را معرفی کنند.
خبر آنچنان برای سرکردگان منافقین شوک آور بود که برخلاف رویه همیشگی یعنی واکنش سریع به اتفاقات و اخبار، هیچ کدام از رسانه های آنها تا 48 ساعت هیچ مطلبی در این باره منتشر نکردند.
دو روز بعد یعنی 9 مرداد، مسعود رجوی سرکرده گروهک و متهم ردیف اول فهرست منتشر شده دادگاه کیفری که از سال 1382 از هراس دستگیری، تاکنون متواری بوده است به این خبر واکنش نشان داد و طبق معمول رویه همیشگی منافقین اقدام به فرافکنی و انحراف افکار عمومی از اتهامات وارده نمود. آشکار است که تأخیر دو روزه سرکرده منافقین در اعلام موضع، نشان از حساسیت ماجرا و این رویداد بی سابقه دارد. وی به خوبی می داند که این موضوع تا چه اندازه جدی و دارای تبعات کیفری سنگینی برای او و گروهش دارد به همین دلیل 48 ساعت را اختصاص به بررسی ابعاد قضیه داده است و از آنجا که ماجرای به این مهمی قابل سکوت نیست ناچار به پاسخ به صورت یک بیانیه متناقض گردید.
از آن هنگام رسانه های منافقین و قلم به دستان سایبری گروهک شروع به انتشار حجم قابل توجهی از مطالب در خصوص دادگاه پیش رو و محاکمه 104 متهم کردند. در این دو هفته اخیر، تاکنون ده ها مطلب توسط این گروهک و عناصر آن در رسانه های گروهک منتشر شده است که به طور مشخص این خط را دنبال می کنند که از این دادگاه هراسی ندارند!
اما اگر واقعا سرکردگان منافقین هراسی از دادگاه ندارند، چرا از آن هنگام تاکنون بخش قابل توجهی از مطالب سایت خود را اختصاص به موضوع دادگاه داده اند؟ چرا آگهی دادگاه کیفری تهران و دادگاه پیش رو، به نگرانی نخست منافقین تبدیل شده است؟
اضطراب گروهک تروریستی منافقین از رویداد دادگاه به قدری بالا است که همه ظرفیت های دست ساز و لابی کننده خود در اروپا و آمریکا را بسیج کرده اند تا علیه دادگاه اظهار نظر کنند یا به زعم خود اقدامی پیشگیرانه انجام دهند! نام هایی مانند کمیته بریتانیایی برای آزادی ایران، کمیته بین المللی در جستجوی عدالت، کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد، کمیته دوستان ایران آزاد در کشورهای نوردیک، کمیته بین المللی پارلمانترها و .. همه و همه تشکل هایی هستند که در سالیان اخیر با کمک و پرداخت های کلان منافقین، توسط تعدادی از افراد غربی تشکیل شده یا مورد حمایت قرار گرفته تا وظیفه لابی گری برای منافقین را برعهده داشته باشند. اکنون منافقین که در هراس وحشتناکی از عواقب دادگاه کیفری تهران قرار گرفته اند، این ظرفیت ها را فعال کرده اند تا از رهگذر آنها، به زعم خود مانع از برگزاری دادگاه رسیدگی به اتهام جنایی آنها علیه مردم ایران شوند.
پرسش این است که اگر هراس و واهمه ای از این دادگاه نیست پس این همه توجه نشان دادن به آن و هزینه پرداختی برای لابی گران و اختصاص دادن حجم بالایی از مطالب روزانه درخصوص آن برای چیست؟!
دادگاه رسیدگی به اتهامات سرکردگان منافقین، قرار است بیش از 700 پرونده جنایی این گروهک علیه فرزندان ملت را بررسی و صدور حکم کند. اکنون پس از چهار دهه از جنایات گروهک وطن فروش و خائن رجوی، بازماندگان و خانواده شهدای ترور کشور، چشم به دادگاهی دارند که بتواند حق خون های به ناحق ریخته شده فرزندان آنان را با محاکمه و مجازات جانیان بستاند. عدالت و اجرای آن باعث وحشت و بی خوابی مجرمان و خائنان است. تا باد چنین بادا!
منبع: روزنامه آفتاب یزد
