بلوای امجدیه

منافقین در تابستان 1359 ، پس از تحمل های شکست فراوان ، منجمله شکست در انتخابات مجلس خبرگان ، شکست در اتخابات مجلس شورای اسلامی ، شکست در انتخابات ریاست جمهوری ، و شکستهای دیگری که نشان گر مطرود بودنشان نزد امت مسلمان ایران بود ، بلوای امجدیه را به منظور دامن زدن هرچه بیشتر به اغتشاش و تقلا برای جلوگیری از ورشکستگی کامل به راه انداختند . در این جریان سردمدار تروریستها علنا اعلام نمود که در صدد تبدیل ایران به یک لبنان جدید می باشند ( خطی که سر نخ آن را باید در کاخ سفید جست و در همین بحث از آن سخن رفته است ) آنان برای اینکه نمونه ای از شرایطی که خواستار ایجادش بودند را به نمایش بگذارند ، تدارکات وسیعی جهت ایجاد درگیری و به آشوب کشیدن شهر تهیه دیدند و به اجرا گذاشتند . اعترافلات برخی از منافقین که مستقیما در این توطئه شرکت داشتند ، افشاگر آن می باشد .

مرتضی ناصح پور که خود فرماندهی چند تیم ضربت را در جریان امجدیه بر عهده داشته است در این زمینه می نویسد

« از چند روز قبل تبلیغات جهت برگذاری مراسم امجدیه شده بود . ما برای حفاظت از این مراسم انتخاب شدیم و عده ای از نیروهای مدرسه که از نظر بدنی و یا فرماندهی در وضع خوبی بودند انتخاب شدند . چند روز قبل به ستاد مرکزی رفتیم که در آنجا قرار بود افراد سازماندهی شوند . ما در تیمهای چند نفره ( 4 – 5 ) نفره سازماندهی شدیم . مسئول هر کس مشخص شد . بعد آماده کردن تدارکات لازم جهت درگیری صورت گرفت . گفته شد که در هر اکیپ باید دو نفر اورکت به همراه داشته باشند . بعد گفته شده

بود هرکس کلاه کاسکت دارد حتما بیاورد . از روز قبل چند نفر تعیین شدند که در محل مورد استقرار ما به اندازه کافی سنگ جمع آوری و آماده کنند که از آن استفاده کنیم . همه باید لباس راحت که بتوانند تحرک لازم جهت درگیری داشته باشند پوشیده باشند و کفش هم باید حتما کفشی باشد که به راحتی بتوانند بدوند و فرار کنند . این مقدمات و تدارکات لازم برای برگزاری یک سخنرانی بوده است . تا موقع شروع مراسم تمام کارهایمان به همان حالت نظامی و تمرین بوده است . بخصوص موقع ورود جمعیت به داخل امجدیه این حرکات بیشتر شد  . میلیشیا به جای خود ؟! خبر د ار ! در جا قدم رو ! البته در آنجا کار گذاشتن افرادی که به مراسم وارد می شدند و شناسایی حزب اللهی ها را هم داشتیم . بعد از آغاز مراسم کم کم درگیری شروع می شود که در این بین افراد چون مقدمات لازم را داشتند و از قبل تهیه کرده و برنامه ریزی شده بودند ، وارد صحنه می شوند و نقش فعالی هم جهت گسترش آن ایفا می کنند . در همین جریان امجدیه با کشته شدن یک فرد از سازمان بهره گیری کامل از آن درگیری به دست می آید . وقتی طرف در مراسم زخمی می شود ، آنقدر وی را می چرخانند و به دکتر نمی رسانند که وی بمیرد . بلکه یک نفر هم عمدا کشته می شود تا راه برای ارتقاء مبارزه !! باز شود ، اشکالی ندارد ( نقل از اعترافات نامبرده ص 12 ، 13 و 14 )

صادق آل موسوی ، هوادار تشکیلاتی بخش دانش آموزی و مسئول 5 گروه ضربت در بلوای امجدیه نیز در این رابطه می نویسسد :

« از روز قبل کلیه هواداران را در ساختمان انزلی مرکز منافقین جمع کردند و کار توضیحی از طرف یکی از منافقین صورت گرفت و ضرورت ایجاد درگیری را برای آنان توضیح داد . کلیه افراد حاضر را به اکیپ های چند نفری تقسیم کردند و برای هر دسته یک سردسته و 5 دسته را فرمانده قرار دادند که من هم مسئول 5 دسته در آنجا شدم . مسئولیت ما پشتیبانی از دسته های جلو بود وقتی که افراد جلوی در به بیرون امجدیه هجوم می بردند ، وظیفه ما این بود که سریعا جای آنان را پر کنیم و یا اینکه وقتی قسمتی از جلو خالی می شد. می بایست که جای خالی را پر می کردیم . تمامی افرادی که ردیف اول بودند و حمله جلو را آغاز می کردند در روز قبل آموزش های گوناگون کار با چاقو و دفاع از چاقو و حرکات دیگر کاراته را یاد گرفته بودند . سرتا سر اطراف امجدیه نیروهای منافق آماده و با کلاه کاسکت و چماق و سنگ ایستاده بودند که از هر طرف خواستند حمله کنند بتوانند ( نقل از اعترافات نامبرده ص 8 )

احمد مشاری کاخکی ، یکی از فعالین بخش دانشجویی منافقین می نویسد :

« من مسئول یک اکیپ دانشجویی بودم در جلوی در ب جنوب غربی امجدیه ، خطی که به ما داده بودند خط درگیری بود . به نحوی که به محض نزدیک شدن امت حزب الله به درب درحالیکه علیه منافقین شعار می دادند، ناگهان اکیپ هایی که در آنجا مستقر شده بودند از جمله اکیپ ما به سمت آنها حمله ور شد و در حول و حوش امجدیه درگیری گسترده ای ایجاد شد ( نقل از اعترافات نامبرده ص 9 )

سید محمد باقر خلدی ، یکی دیگر از هواداران منافقین در بخش دانشجویی و کارگری در همین زمینه می نویسد:

نیروهای هوادار عموما به صورت تیم و اکیپ منظم شده و فرمانده و .... برای آنها تعیین شد . عملکرد ما بدین گونه بود که با کندن موزائیک های کنار سالن سر پوشیده استخر و خرد کردن آن ، و پرتاب سنگ و این خره موزائیک ها به طرف نیروهای مقابل ، به آنها حمله کرده و پس از دور کردن آنها به جای خود برمی گشتیم و نیروهای زخمی را به بهداری !! می رساندیم و بدین ترتیب تنور زد و خورد را گرم نگه می داشتیم ( نقل از اعترافات نامبرده ص 4 )

غلامرضا بیگ محمدی ، مسئول تدارکات در بخش دانش آموزی منافقین و یکی از عناصر فعال در بلوای امجدیه می نویسد : « به ما گفتند در درگیری های گذشته علت شکست ما عدم نظم و سازماندهی در بین افراد بود ولی حالا در درجه اول سعی می کنیم اول یکی از واحدها را بفرستیم و بعد اگر موفق نشدند ، نیروهای بعدی را می فرستیم و تا می توانید سنگ در اطراف و قسمتهای مختلف بگذارید ( نقل از اعترافات نامبرده ص 13 )

کارنامه سیاه (20)