روز ۲۰ فروردین در تقویم رسمی کشور به نام روز «ملی فناوری هسته ای» و دستاوردهای مرتبط با آن نامگذاری شده است؛ از بعد تکنیکی رویکرد صلح آمیز موجود در برنامه هسته ای ایران اگر چه از لحاظ تخصصی مورد تایید سازمان های مرتبط جهانی با این صنعت مانند سازمان انرژی اتمی قرار گرفته است اما ایران و نظام اسلامی در این باره تنها به این اصل اکتفا نکردند، بلکه از لحاظ شرعی نیز با صدور فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر حرام بودن استفاده از تسلیحات هسته ای برای نظام اسلامی به عنوان یک اصل فقهی و قانونمند، تلاش شد حقانیت ایران و نظام اسلامی را بر همگان بقبولانند.
با این حال علیرغم تایید تخصصی سازمان های جهانی مبنی بر صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران و منع فقهی – شرعی حاصله از صدور فتوای استفاده از سلاح هسته ای، روند انتشار سریالی اخبار کذب و دروغین در این باره هنوز از سوی گروهک های معاند (منافقین) نظام اسلامی و رژیم های مرتجع منطقه ای مانند سعودی ها و رژیم جعلی اسرائیل در حال آژیته (تبلیغ و هیاهو) شدن است. اگر چه در مسیر دروغ پراکنی و شایعه گستری ها، تروئیکای (سه گانه) عربی – عبری – منافقین در همکاری کاملی با هم قرار دارند اما باید یادآور شد که نقش سازمان نفاق در این مثلث ویژه تر است؛ چرا که از یکسو تلاش کرده است تا از این طریق حمایت های همه جانبه جریان غربی – عبری – عربی را برای تشکیلات فرقه ای شان جلب کرده و به دست آورند و از سوی دیگر نیز می توان این گونه گفت که آنها به مثابه بلندگو جریان سه گانه مذکور، عمل می کنند و به نوعی نقش سخنگوی معاندان دولتی نظام اسلامی را بازی می کنند و این بدان معنا است که از حیث جبهه بندی ها با این عملکرد در جبهه دشمنان ایران و در کنار آنها تعریف می شوند و هم نقشه و هم جزیی از نقشه آنها برای مقابله ایران محسوب می گردند.
از این رو در یادداشت پیش رو تلاش خواهد شد ضمن واکاوی و بازخوانی روند انتشار اخبار کذب منافقین درباره برنامه هسته ایران، به بررسی جایگاه این گروهک ضد ایرانی به روند امنیتی سازی برنامه هسته ای و به تبع آن به نقش آنها در ترور دانشمندان هسته ای ایران بپردازیم.
واقعیت این است که وجود رد پای جاسوسی گروهک منافقین در پرونده هسته‌ای ایران و ترورهای مرتبط با آن واقعیتی است که به هیچ وجه نمی توان آن را انکار کرد؛ موضوعی که خود تشکیلات منافقین نیز به انحاء مختلف به آن اذعان و اعتراف کرده اند.
در واقع گروهک مجاهدین خلق در سال 2002 میلادی برای اولین بار درباره تأسیسات هسته ای ایران اقدام به انتشار اخباری دروغین کرد و در آن مدعی شدند که ایران بطور مخفیانه درصدد دستیابی به سلاح هسته ای است. به عبارت بهتر و جامع تر اینکه تشکیلات رجوی ابتدا با ارسال و ایراد یک پیام رادیویی (توسط مسعود رجوی سرکرده آن روزهای منافقین)، اخبار مبتنی بر تلاش مخفیانه ایران برای دست یافتن به سلاح‌های هسته‌ای را منتشر کرد. نکته مهم در این باره سیاستی بود که در پشت سخنان ایراد شده مسعود رجوی پنهان بود؛ بطوریکه وی با این عنوان که «سردمداران نظام، مسلح شدن به سلاح اتمی را لازمه بقای قدرت خویش می‌دانند» از یکسو در تلاش بود تا مردم و نظام را از هم جدا تعریف کند و از سوی دیگر تلاش داشت که برچسب ننگین خیانت به کشور را با این سیاست از یپیشانی خود و پیکره نیمه جان سازمان مجاهدین خلق بزداید. بهر رو پیرو دشمنی های شناخته شده منافقین با ایران اسلامی، در ادامه خیانت ها و فعالیت های وطن فروشانه رجوی ها، مجموع این پیام ها و اخبار های غیر واقعی به صورت یک بسته در قالب گزارشی به کاخ سفید برای بررسی بیشتر، ارائه گردید.
هر چند که از حیث تحلیلی – تبیینی ورود منافقین به پرونده هسته‌ای امری طبیعی به نظر می رسد و در راستای دشمنی‌های این سازمان با جمهوری اسلامی ایران قابل رصد کردن است، اما با این حال گمانه زنی ها درباره چرایی ورود منافقین به مسئله هسته‌ای ایران با ابعاد تحلیلی مختلفی از جمله راهی برای بازگشت به وضعیت قبل از 1997(اشاره به قرار گرفتن در لیست گروه های ترویستی از سوی آمریکا و دنبال آن انگلیس (2000) و اتحادیه اروپا)، تلاش برای تثبیت موقعیت متزلزل بین المللی تشکیلات مجاهدین از طریق نزدیکی به اسرائیل برای تاثیرگذاری بر روی واشنگتن و اروپا با استفاده از ابزار دشمنی علیه ایران مورد پردازش قرار گرفته است. اما نباید فراموش کرد که چون منافقین به اجبار و تحت فشارهای بین المللی ذکر شده در سطور بالا، مجبور شده بودند از اعمال خشونت آمیز دست بکشند تنها راه تداوم تقابل جویی با نظام اسلامی را گزینه جاسوسی و انتشار اخبارهای ادعایی مبنی بر تلاش ایران برای دستیابی سلاح هسته ای دیدند. از سوی دیگر نیز حیات و ممات فرقه رجوی با توجه به شرایط پیش آمده برای آنها به موفقیت آنها در این باره در ذیل وطن فروشی و خیانت به وطن ختم می گردید. از این رو تمام تلاش خود را در این باره بکار گرفتند.
به واقع امنیتی‌سازی مسئله هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران برای منافقین موقعیتی منحصر بفرد محسوب می شده است؛ فرصتی که در مقطعی فراهم شده بود که منافقین به سبب موقعیت بین المللی و چالش مرتبط با آن در یک محدودیت ویژه ای به سر می بردند. از این رو موضوع هسته ای ایران و انتشار اخبار و شایعات در این باره در عرصه جهانی می توانست آنها را از وضعیتی که در بالا بدان اشاره شد، خارج سازد.
با این حال انتشار اخبار در رابطه با برنامه هسته ای ایران توسط فرقه رجوی تنها به این جا ختم نشد. بطوریکه علاوه بر کمک رساندن به سرویس های جاسوسی (موساد و ...) در روند عملیاتی سازی برنامه ترور دانشمندان هسته ای ایران، در دامن زدن به شایعات پیرامون پرونده هسته ای ایران بعد از انجام مذاکرات منتهی به امضای برجام با گروه 1+5 به ایفای نقش پرداختند. بطوریکه در موارد متعددی با راه اندازی کنفرانس هایی از جنس خبری در این باره، مدعی این شدند که ایران بعد از برجام نیز به دنبال دست یابی به سلاح هسته ای است.
واقعیت این است که ادعاهای دروغین گروهک منافقین درباره وجود تأسیسات هسته‌ای مخفی در ایران و خوش خدمتی های آنها به اربابان غربی – عبری - عربی هزینه های بسیاری بر ایران تحمیل کرد و زیان هایی را بر دوش و دولت و مردم بر جای گذاشت. بطوریکه هم زمینه های فشارهای بین‌المللی علیه ایران شدت بخشیدند و هم موجب شدند تا مجموعه‌ای از اقدامات از سوی آژانس یا دیگر نهادهای بین‌المللی علیه ایران انجام گیرد. بنحویکه بنا بر آنچه رهبران مجاهدین (منافقین) با افتخار مدعی آنند، آنها بوده اند که با افشای ماهیت نظامی فعالیت‌های هسته‌ای، برساخته کردن و بزرگنمایی در آن، آمریکا و غرب را به طور جدی رودرروی ایران قرار داده اند و شرایط انزوای ایران را در سطح بین المللی فراهم ساخته اند.
دشمنی فرقه رجوی با ایران و ایرانی اگرچه موضوعی عیان و آشکار است و بر کسی پوشیده نیست که رجوی مسلکان برای تضعیف نظام اسلامی در ایران از هیچ گونه تلاشی دریغ نخواهند کرد اما وطن فروشی و خیانت آنها به میهن و هم میهنان که در جریان پرونده هسته ای ایران اتفاق افتاد امری است قابل تامل که نمی توان از آن اغماض کرد و آن را ساده و حتی عادی از جنس عداوت ورزی های شناخته منافقین با نظام اسلامی جلوه داد و این اتفاق جاسوسی و فروش اطلاعات و اسناد کشور به دشمنان ایران تنها برای تحقق یک هدف یعنی حفظ سازمان و تشکیلات رجوی انجام گرفته است. به عبارت بهتر تامین منافع گروهی فرقه از طریق فدای منافع ملی هدف اصلی این گروهک در جریان روند جاسوسی و انتشار اخبار مربوط به برنامه هسته ایران بوده است.
در واقع منافقین و پرونده سازی از برنامه هسته ایران و انتشار اخبار در این باره با اهدافی چون رهانیدن تشکیلات از تنگنای تحمیلی بین المللی (قرار گرفتن در زمره گروه های تروریستی) و احیا جایگاه سازمان(خارج سازی فرقه از لیست گروه های تروریستی و تلاش برای بازگشت به وضعیت قبلی) از یکسو و وارد سازی ضرباتی به ایران و در تنگنا قرار دادن آن از سوی دیگر به انجام رسیده است؛ و این بدان معنا است که دامنه و حدود دشمنی های منافقین با ایران و علیه مردم ایران مانند گذشته با تغییر در رویه عدوات ورزی ها ادامه دارد و به این جا هم ختم نخواهد شد.
