روزنامه خراسان - مورخ سه‌شنبه 1389/04/29
* بابا آمده بود، از سر کار، دست هايش زمخت شده بود. آب گرم کردم تا دست هايش را بشويد. کرم هم آوردم تا دست هايش را چرب کند، اما نمي دانم، چرا، کرم را گرفت، لبخند زد و کنار گذاشت. دست هايش را شست، شستن دست ها را به وضو گره زد و برخاست. لباس هايش را عوض کرد. گفت شب عيد است. مي روم مسجد جامع. بعد هم شيريني مي گيرم مي آيم، نگاه در نگاهش که شدم خنديد، خنده اش خيلي مليح تر از هميشه بود، نگاهش را از نگاهم گرفت و با همان لبخند به آسمان خيره شد نمي دانم در آسمان دنبال چه مي گشت اما... نگاه از آسمان هم گرفت و به راه داد گام هايش را تندتر کرد تا قبل از آن که موذن اذان را به پايان برد به مسجد برسد و رسيد و ساعتي بعد... در دلم توفان شد و ناگهان بمب... اين صداي نفرت انگيز، مرا براي هميشه در حسرت بازگشت پدر گذاشت...
* عيدي از باباجون، يک عروسک خوشگل خواسته بودم. بابايي خنديد و گفت همين امشب مي خرم، دختر خوشگلم، يک عروسک مثل خودتو گفتم پس زود برگرد، با عروسک هم برگرد. بابا، باز هم خنديد و رفت اما... بابا نيامد... هرچه منتظر شدم نيامد، حتي چند بار تا در خانه و سرکوچه هم رفتم، اما بابايي نيامد. حالا، ماماني به من لباس سياه پوشانده، عموجان هم يک عروسک برام گرفته که لباساش سياهه. عکس بابا را هم با يک روبان قرمز گذاشتن توي حجله جلوي در... بچه ها مي گن بابات ديگه هرگز برنمي گرده. مامان مي گه بابا رفته بهشت. همسايه مي گه اونو کشتن. دلم مي خواد از اون آدم هاي بد بپرسم چرا باباي خوب منو کشتن؟ آخه چرا؟...
* پيرزن، سفره محقرش را صميمانه پهن کرده بود، نگاهش بين ساعت ديواري و در، در گردش بود. منتظر بود پسرش بيايد، ثانيه ها کش دار صفحه ساعت را مي پيمودند، پيرمرد گفت: غذا را بکش، پسرمان که آمد، خودش غذا مي خورد، آخر دير شد. پيرزن اما دلش رضا نداد و گفت: صبر داشته باش مرد، الان مي رسد، اما... صداي بمب و بازهم بمب و سر و صداي مردم و آژير آمبولانس ها، شهر را پر کرد، پيرمرد و پيرزن هم بيرون دويدند، سر و صداها از طرف مسجد بود...
* نامش محمد گلدوي است، «شهيد فهميده» سال ۸۹، انگار هر ۳۰ سال بايد يک دلاور قامت بکشد و چشم ها را در زيارت خود به تسبيح و تهليل وادارد.چنان که محمد گلدوي، چنين کرد ۳۰ سال پس از آن که «حسين فهميده» در سال ۵۹ با حماسه بزرگ خود مردم را متوجه خدا کرد...
* ما قرباني هستيم. عيد قربان نيست، اما اسماعيل هامان را قرباني مي کنند، اين نوادگان نمرود هستند که اسماعيل هامان را قرباني مي کنند، با بمب، آن هم به تقصير گناه نکردن، با شيطان همراه نشدن، خدايي ماندن، ديري است که «دست شيطان» از آستين تروريست ها بدر مي آيد و از انسانيت انتقام مي کشد.
۱۶ هزار و ۴۰۰ شهيد ترور
ايران از جمله کشورهايي است که قرباني تروريسم در اشکال مختلف بوده است. از سال هاي اوليه انقلاب که گروهک منافقين به طور عمده با ترورهاي کور خود تعداد زيادي از هموطنان را به شهادت رساند و تا سال هاي اخير که گروهک هاي مزدور چون ريگي و پژاک، انجمن پادشاهي و...، تعداد ديگري از مردم بي گناه را به خاک و خون کشيدند حدود 16 هزار و 400 نفر طي سال هاي پس از انقلاب به دست اين گروهک ها به شهادت رسيدند و جالب اين که به گزارش کانون هابيليان ( خانواده شهداي ترور) از اين تعداد ۱۲ هزار نفر توسط منافقين به شهادت رسيده اند که تنها کمتر از ۲۰۰ نفر آن ها چهره هاي سياسي و شخصيت ها بوده اند و مابقي مردم عادي کوچه و بازار بودند که هدف ترورهاي کور منافقين که در پي ايجاد رعب و وحشت بودند قرار گرفتند. اين روند طي سال هاي اخير نيز در عمليات گروهک هاي تروريستي ديگر ادامه يافت همان گونه که در دارزين، تاسوکي و زاهدان شاهد به خاک و خون کشيده شدن تعداد زيادي از مردم بيگناه با هدف ايجاد وحشت و القاي ناامني بوديم. با نگاهي به اوضاع حساس دهه اول انقلاب مي توان فهميد که چرا تمرکز اقدام هاي تروريستي در اين دهه بوده است زيرا از يک سو جنگ تحميلي عراق عليه ايران و از سوي ديگر سازماندهي شرايط داخلي کشور را داشته ايم. بنابراين دشمنان انقلاب، حداکثر تلاش و توان خود را در دهه اول انقلاب با سياست هاي تروريستي و حذف فيزيکي انجام دادند. کاهش ناگهاني اقدام هاي تروريستي از سال ۱۳۶۸ به بعد نشان مي دهد که آنان به صورت جدي به اين نتيجه رسيده بودند که حذف فيزيکي و ترور را نمي توان به عنوان ابزار اصلي براي مقابله با انقلاب به کار برند بنابراين اقدام هاي تروريستي را به عنوان ابزار جانبي مدنظر قرار دادند. البته از سال ۱۳۶۸ تاکنون نيز اين اقدام ها ادامه يافته است و تنها از شدت آن کاسته شده است اگرچه درصد آن کاهش يافته است اما همچنان ادامه دارد. وقتي که اهداف اقدام هاي تروريستي را ملاحظه مي کنيم، بدون گستردگي دامنه جغرافيايي آن را نيز بايد مدنظر قرار دهيم. وقتي يکي از اهداف اقدام هاي تروريستي دشمن را ايجاد رعب و وحشت و ناامني در جامعه بدانيم بدون شک با نگاهي به توزيع جغرافيايي شهداي ترور اين فرضيه تاييد مي شود. در عين حال به نظر مي رسد طي سال هاي اخير شاهد نوعي افزايش روند اقدامات تروريستي در کشور بوده ايم که نشان دهنده تغييراتي در سياست هاي عاملان و حاميان حرکت هاي تروريستي بر ضد ايران باشد حضور نظامي آمريکا در ۲ کشور هم مرز ايران که با ادعاي مبارزه با تروريسم صورت گرفته خود از عوامل اصلي شيوع ناامني در منطقه بوده است ضمن اين که اين حضور در مواقعي به عنوان پوششي براي فعاليت گروهک هاي تروريستي بوده و اين گروهک ها در فضاي حمايت آميز آمريکا دوباره جان گرفته اند. جالب اين که در اين ميان آمريکا و برخي کشورهاي غربي ايران را به حمايت از تروريسم متهم مي کنند. حشمت ا... فلاحت پيشه رئيس کميته سياست خارجي کميسيون امنيت ملي مجلس با بيان اين که تروريسم به عنوان يک پديده وارداتي از غرب به خصوص از زمان شکل گيري ميليتاريسم در منطقه خاورميانه گسترش يافته است به ادعاي آمريکا مبني بر مقابله با تروريسم در جهان اشاره کرد و افزود: در زمان حاضر تروريسم هوشمند وارد فرهنگ سياسي غرب شده و ايران هدف اين نوع از تروريسم قرار گرفته است.
فلاحت پيشه با بيان اين که حادثه تروريستي روز پنج شنبه گذشته در زاهدان اوج مظلوميت جمهوري اسلامي ايران را آشکار کرد افزود: ايران بزرگ ترين قرباني تروريسم آمريکاست و قدرت هاي بزرگ به دليل سيطره بر افکار عمومي جهان سياست هاي تروريستي گوناگوني را برعليه ايران انجام مي دهند. وي افزود: حادثه تروريستي زاهدان در اوج مظلوميت جمهوري اسلامي ايران روي داد و در مقابل بي صداقتي گروهک هاي تروريستي و حاميان آن ها را بيش از پيش آشکار کرد.
