اسناد اتحادیه کمونیست های ایران در واقعه آمل(4)

به وجود آمدن سازمان انقلابیون کمونیست در عرصه تئوریک و سیاسی ، برای جنبش کمونیستی گامی به پیش محسوب می شد . از نقطه نظر داخلی ، این سازمان می توانست مسائل مختلف مطرح در جنبش طبقه کارگر را به شیوه ای مارکسیست – لنینیستی پاسخ گوید و راه مناسبی برای آن باشد

Amol

نشریات اتحادیه ی کمونیست ها :

نشریات داخلی در خارج تحت همین عنوان به صورت تک ورق و بدون آرم ، پخش می شدند . در داخل ابتدا به صورت جزوات 30 یا 40 صفحه ای تحت عنوان و پوشش " نقد و پژوهش و  ادبیات ؟ " پلی کپی می شدند .

نشریه " حقیقت " در ابتدا به صورت ماهانه و گاهی دوبار در ماه منتشر می شد . بعد از فعالیت در ایران به صورت نامرتب ، هفته ای یک بار یا دو هفته یک بار منتشر می شد ، اما در ابتدای جنگ تحمیلی ، به مدت چند هفته ، در هر هفته 3 بار منتشر می شد .

  • حقیقت تا شماره  27 در خارج و از آن شماره به بعد در ایران چاپ شد
  • نشریه تئوریک به نام کمونیست نیز چاپ می شد .
  • نشریه مغان که یقیناً به 10 شماره نرسید .
  • نشریه ایشچیلر که خط بچه های آذربایجان را تبلیغ می کرد .
  • نفتگران جنوب که در سال اول و دوم انقلاب چاپ می شد .
  • نشریه جنوبی مشهد که فقط یک سری خبر را منتشر می کرد .
  • نشریه پیشمرگه که در زمان فعالیت سازمان در کردستان منتشر می شد . (1)

 

« فصل سوم »

 

  • نکاتی چند درباره ی سازمان در خارج از کشور  (2)

برای تشریح این وضعیت از مقاله مهرداد که در اواخر آبان 63 منتشر شده استفاده می کنیم : " پس از اشتباهات حزب توده طی سال های 1332 – 1320 و به خصوص در مقطع کودتای 28 مرداد 1332 ، جریان های جدیدی در جنبش کمونیستی به وجود آمدند که مهم ترین آنها یعنی چریک های فدایی خلق از نقطه نظر داخلی ، اساساً در واکنش نسبت به اپورتونیسم راست حزب توده تشکیل شد .

تشکیل سازمانی مشابه چریک های فدایی خلق در ایران ، تنها در واکنش نسبت به اپورتونیسم حزب توده و در چارچوبی صرفاً ملی نبود و در سطح بین المللی و با تأثیرپذیری از واکنش چگوارا و فیدل کاسترو نسبت به اپورتونیسم احزاب تجدید نظر طلب در کشورهای گوناگون و پس از در غلتیدن شوروی سوسیالیست و انقلابی به شوروی امپریالیست و ضد انقلابی صورت گرفت . اساسی ترین هسته این واکنش ، همانا عدم کاربرد قهر انقلابی توسط حزب توده در 28 مرداد 32 است .

سازمان پس از برشمردن اشکالات اساسی حزب توده در این زمینه ، به این نتیجه می رسد که نیروی انقلابی باید بی درنگ به کاربرد قهر بیندیشد و این بی درنگ اندیشیدن به شکل تبلیغ و ترویج قهر انقلابی و تربیت طبقه کارگر و توده مردم و در موقع مقتضی به شکل اجرای آن توسط یک گروه چریکی صورت گیرد .

پس واکنشی که بر ضد حزب توده بروز کرده ، ضمن آن که علل اساسی اشکالات حزب توده را ارزیابی و به حق از آن انتقاد می کرد ، لیکن ضمن آن که این انتقاد ، کامل و همه جانبه نبود در همان وجه اساسی نیز مرتکب چپ روی شد و به روی دیگر سکه در غلتید .

به عبارت دیگر در آن زمان تحلیل درست از حزب توده منوط به آن بود که در سطح تئوریک ، از عملکرد سیاسی ، تشکیلاتی ، عملی ، استراتژیک و تاکتیکی این حزب ، تجزیه و تحلیل کاملی به عمل آید و ضمن آن که اشکالات اپورتونیستی حزب بررسی می شوند ، نقاط مثبت و درست آن نیز ارزیابی و نقد شوند .

چنین تحلیل همه جانبه ای نه تنها توسط چریک ها ، بلکه توسط سازمان های کمونیستی پس از آن نیز صورت نگرفت و به ویژه وجوه مثبت حزب توده در سال های 1332 – 1320  حتی تا کنون نیز از جانب سازمان های کمونیستی مورد قبول واقع نشده است . حزب توده به ویژه از جهت تشکیلات ، کادر پروری ، آموزش درون گروهی و ارتباط و پیوند با توده ها باید به عنوان یکی از بهترین تشکل ها در ایران آن زمان مورد ارزیابی قرار گیرد .

اپورتونیسم رهبری حزب توده ، در ابعاد تئوریک و سیاسی و در اتخاذ استراتژی و تاکتیک تبلور پیدا کرده ، اما در عرصه تشکیلات و پیوند با توده ها ، به دلیل وجود عناصر صادق ، پاک و مؤمن به مبانی مارکسیسم – لنینیسم همواره صاحب استخوان بندی محکم بود و بررسی تجربیات حزب توده در این مورد و عبرت آموزی از آن برای جنبش کمونیستی ما حائز اهمیت فراوان خواهد بود .

به هر صورت واکنش چریک های فدایی بر ضد حزب توده ، در خود سازمان منجر به پیدا کردن راه حل مناسبی برای رفع اشکالات تئوریک سیاسی و تاکتیکی نشد و تنها در هسته مرکزی مباحث خود را متوجه قهر انقلابی و آن هم به صورت ترور مزدوران و سرکردگان رژیم کرد . اگر حزب توده را در ابعاد مثبت و منفی اش به عنوان تز در نظر بگیریم ، سازمان چریک های فدایی خلق ، آنتی تز آن محسوب می شود .

به مرور زمان به کارگران پیشرو این مملکت ثابت شد که واکنش مزبور علیه حزب توده ، واکنش نادرستی بوده و سازمان انحرافات جدیدی دارد که به سان انحرافات حزب توده برای جنبش طبقه کارگر و جنبش کمونیستی خطرناک هستند .

سازمان چریک های فدایی خلق در مقاطعی از رشد خود ، همچون تارودنیک ها که کارگران پیشرو و ارزشمندی چون استپان فالتورین ، رهبر اتحادیه های کارگری شمال روسیه را از طبقه خود جدا کردند و او را در کوره راههای ترور مسلحانه انداختند ، کارگران پیشرو بسیاری چون اسکندر صادقی نژاد و جلیل انفرادی ، رهبران سندیکای فلزکاران تهران و همچنین هوشنگ تره گل و ... را از طبقه ی خود جدا کردند و به کار ترور گماشتند .

به مرور و در طی سال های بعد از 50 در بخش های پیشرو طبقه کارگر ، مباحثی درباره درستی و نادرستی این جریان به وجود آمد . در این بحث ها ، هم اشکالات و انحرافات حزب توده مد نظر قرار گرفتند و هم اشکالات و انحرافات سازمان چریک های فدایی خلق بررسی شد . این مباحث تئوریک و سیاسی در زمانی در این جنبش اوج گرفتند و در محافل کوچک و بزرگ آن پیچیدند که سازمان انقلابیون کمونیست در سال 1349 در خارج از کشور تشکیل شده بود .

سازمان انقلابیون کمونیست در خارج از کشور به مثابه واکنش بر ضد دو جریان حزب توده و سازمان چریک های فدایی خلق در عرصه تئوریک – سیاسی به وجود آمد و سنتز دو جریان نامبرده از زمینه های تئوریک و سیاسی بود .

این سازمان اساس کار خود را بر مطالعه مارکسیسم – لنینیسم و بررسی تحقیقی – علتی تاریخ ایران بعد از سال های مشروطیت گذاشت و سعی در تبیین رویدادهای دوران مشروطیت به سبک علمی نمود ؛ دوران 20 تا 32 را بررسی کرد و پس از آن ، انحرافات  چریک های فدایی خلق ، عمده ترین مشغله تئوریک – سیاسی سازمان نامبرده شد .

به وجود آمدن سازمان انقلابیون کمونیست در عرصه تئوریک و سیاسی ، برای جنبش کمونیستی گامی به پیش محسوب می شد . از نقطه نظر داخلی ، این سازمان می توانست مسائل مختلف مطرح در جنبش طبقه کارگر را به شیوه ای مارکسیست – لنینیستی پاسخ گوید و راه مناسبی برای آن باشد .

جریان نامبرده در واکنش به انحرافات شوروی و احزاب کمونیست اروپایی نیز تشکیل شد . این سازمان سعی می کرد رویدادهای شوروی و تبدیل این کشور به امپریالیسم شوروی و احزاب وابسته اش (اینک حزب توده یکی از عمال این امپریالیسم شده بود) را تبیین و بر ملا کند ؛

بنابراین جریان انقلابیون کمونیست در عرصه ی تئوریک سیاسی از نظر داخلی به عنوان واکنش بر ضد اپورتونیسم حزب توده و چریکهای فدایی خلق و از حیث بین المللی در واکنش نسبت به شوروی سوسیال امپریالیست و ریویزیونیسم خروشچفی و ریویزیونیست های رنگارنگ دیگر تشکیل شده بود.

سازمان مزبور در جنگ و دعوای میان مارکسیست – لنینیست ها و ریویزیونیست ها ، میان چین و شوروی جانب مائوتسه دون را می گرفت و از تکامل خلاق مارکسیسم – لنینیست ها توسط وی دفاع می کرد . بنابراین جهت سوم این جریان ، از حیث سیاسی و تئوریک ، آوردن جدیدترین مباحث جنبش بین المللی و به ویژه افکار مائوتسه دون ، رهبر مارکسیست لنینیست ها و دفاع از مباحث تئوریک سیاسی وی در باب چگونگی خصایل انقلاب و نیروهای انقلاب و ... در کشورهای تحت سلطه امپریالیسم بود .

سازمان انقلابیون کمونیستی در واقع آغاز دوره جدیدی در جنبش کمونیستی محسوب می شد . این سازمان علاوه بر مباحث اساسی تئوریک و سیاسی ، در باب بافت جامعه ، خصلت انقلاب ، نیروهای انقلاب ، طبقات مختلف انقلابی و ارتجاعی و همچنین جدیدترین مباحث بین المللی مورد مشاجره ی مارکسیست – لنینیست ها و اپورتونیست ها و ریویزیونیست ها ، به بیان مباحث سیاسی منظم درباره اوضاع رژیم می پرداخت و در مجموع و به طرزی اصولی آینده را پیش بینی کرد .

سازمان انقلابیون کمونیست ، جنبش توده ها ، به ویژه جنبش طبقه کارگر در ایران را ، بررسی و اخبار و گزارشات مربوط به این جنبش را جمع آوری و تجزیه و تحلیل و به شکل جزوات متعدد منتشر کرد . (مثلاً کتاب مختصری درباره جنبش کارگری در ایران و ... )

همچنین سازمان نامبرده آثار کلاسیک را چاپ می کرد و مجموعه این نوشته ها را به طور مخفی به داخل ایران می فرستاد و محافل کمونیستی کوچک و بزرگ داخلی ، از این طریق در جریان اوضاع و احوال سیاسی داخلی و بین المللی قرار می گرفتند و با جدیدترین مباحث آشنا می شدند .

در مهر ماه سال 1355 از وحدت دو جریان پویا و انقلابیون کمونیست ، سازمان اتحادیه کمونیست (ا.ک.) پا به عرصه وجود نهاد . یکی از کتب گروه پویا " سخنی با پویندگان انقلاب " است که از بهترین رسالات در رد مشی چریکی و همزاد کتاب مارکسیست – لنینیست ها و مشی چریکی منتشره از طرف سازمان انقلابیون کمونیست است و در آن بیشتر وجه بین المللی اشکال نامبرده بررسی می شود .

" ا.ک. " در مهر ماه 1355 متولد شد و دو سال و نیم پس از آن ، یعنی در بهمن سال 57 ، مجموع افراد این سازمان وارد ایران شدند . ورود آنها با تدوین اصطلاح به غایت توهین آمیز در جنبش کمونیستی یعنی " خارج از کشوری ها " متقارن گشت . "

پی نوشت:

1. ر . ک به : فرید سریع القلم ، پرونده  18311 ، بازجویی در تاریخ 5/5/61

2. آرشیو مرکز اسناد ، ش . پ 17697

اسناد اتحادیه کمونیست های ایران در واقعه آمل(۳)


مطالب پربازدید سایت

شهادت یک نوزاد در حمله تروریست‌ها

حمله تروریست‌ها در ایام نوروز

جدیدترین مطالب

شهادت یک نوزاد در حمله تروریست‌ها

حمله تروریست‌ها در ایام نوروز

احمد عطایی مدیر انتشارات قدر ولایت

باید اعترافات و اسناد جنایات منافقین منتشر شود

دادگاه منافقین اقدامی در مسیر عدالت؛

روایت خانواده‌های شهدای ترور از جنایت‌های فرقه نفاق

دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29

دانلود فیلم های تروریستی ایران و جهان