یک شاهد عینی حادثه تروریستی دیاله عراق گفت: در روز حادثه اصلا متوجه نشدیم تروریست ها از کجا و چگونه راه ما را سد کردند و فقط صدای گلوله، انفجار و شعله های آتش را به یاد دارم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی هابیلیان(خانواده شهدای ترور کشور) سید احمد فتحی شامگاه یکشنبه در هنگام ورود پیکر شش نفر از شهدای این حادثه تروریستی به کشور در مرز خسروی به خبرنگار ایرنا گفت: هنوز از شوک حاصل از این اقدام جنایتکارانه تروریست ها خارج نشده ام.
وی که تعدادی از دوستان، همکاران و همشهری هایش در این حادثه به شهادت رسیده اند، افزود: تنها چیزی که از آن روز به یاد دارم، صدای فریادهای خصمانه تروریست ها و ناله های دوستان شهیدم است.
فتحی که در زمان شناسایی پیکرهای مطهر شهدای این حادثه نیز در پزشکی قانونی شهر مقدادیه حضور داشته است، می گوید: پیکر 9 نفر از دوستان و همکاران شهیدم به علت سوختگی ناشی از انفجار خودروها قابل شناسایی نبود.
وی که چند ماهی است به همراه تعدادی از کارگران و مهندسان ایرانی در احداث خط لوله گاز ایران به عراق در استان دیاله مشغول بکار است، یادآور شد: شاید خواست خدا بوده که من زنده بمانم و شاهدی بر این جنایت باشم.
فتحی خاطرنشان کرد: پنج خودرو حامل حدود 40 تا 50 نفر بودیم که گرفتار تروریست ها شدیم آن هم در شرایطی که در حال بازگشت از محل کار به اقامتگاه بودیم و فاصله کمی تا مقر پلیس بین راهی هم داشتیم.
به گفته وی، به همراه تعدادی از همکاران در هنگام حمله تروریست ها برای در امان ماندن از گلوله هایی که به سمت مان از هر طرف می آمد کف خودروها خوابیده و زنده ماندیم ولی وقتی دقایقی بعد پلیس و نیروهای نظامی عراق سر رسیدند متوجه شدیم سرنشینان خودروهای جلوی همگی به شهادت رسیده اند.
وی با محکوم کردن این جنایت گفت: خون مطهر شهدای مظلوم و بی دفاع این حادثه دامن مسببان آن را می گیرد.
روز جمعه گذشته افراد ناشناس مسلح با سد کردن راه عبور خودروهای حامل کارگران و مهندسان ایرانی شاغل در خط لوله گاز ایران به عراق بی رحمانه همه را به گلوله بستند که بر اثر این حادثه 18 ایرانی و عراقی کشته شده و چهار ایرانی نیز مجروح شدند.
