شهید طالب کاظمی سال 1306 در چابكسر متولد شد. خیاط بود و علاقه زیادی به امام خمینی (ره) داشت و همین علاقه باعث شد که هدف ترور منافقین قرار بگیرد و سرانجام در 20دی1360 وقتی از مسجد به سمت مغازه‌اش می آمد مورد سوءقصد عناصر گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) قرار گرفت و به شهادت رسید.
شهید طالب كاظمی، در روز 8 تیر1306 در خانواده مذهبی و كشاورز در روستای شیخ زاهد محله از بخشهای چابكسر متولد شد درهمان اوان كودكی به فراگیری قرآن پرداخت و خیلی زود قرآن را یاد گرفت.
بعد از تحصیلات ابتدائی به خیاطی رفت و خیاطی را یاد گرفت و در بخش چابكسر به شغل خیاطی مشغول شد حساسیت بسیار عجیبی به قرآن و نماز داشت هیچ وقت قرآن و نمازش قطع نمی شد و تنها خواهش و سفارش او به دوستان و نزدیكان نماز و قرآن بود و سالهای سال شهید از دست فئودالها و رباخواران فراری بود تا به لطف بیكران خداوند متعال انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی پیروز شد دوباره به زندگی خود بازگشت بسال هزاران هزار ایرانی دیگر عاشق امام امت بود و همیشه او و فرزندانش در چابكسر مورد حمله منافقین قرار می گرفتند و با منافقین به مقابله بر می خواست هیچ كس جرات نداشت پیش او به امام و انقلاب بدگوئی كند بدین جهت روز بروز دشمنش بیشتر می شد و همیشه منافقین او و خانواده اش را تهدید به مرگ می كردند با هیچ كس رودربایستی نداشت و دیگر نزدیكان كه نسبت به انقلاب بدبین بودند قطع رابطه كرده بود.
امام خمینی را همیشه دعا می كرد با عزل بنی صدر مبارزات به اوج خود رسید و همیشه در صحنه بود و مبارزات مردم مسلمان و شهید پرور ایران روز بروز بیشتر می شد عده ای از یاوه گویان می خواستند او را از راه بدر كنند او می گفت عاشقان قرآن هیچوقت دست از امام بر نمی دارند و نخواهند برداشت و هر كس هم در مقابل قرآن و اسلام و امام خمینی كه اولاد پیامبر (ص) است كه می بایست نابود خواهد شد عاقبت منافقین اولین بار در تاریخ 10شهریور 60 با كوكتل مولوتف بسیار قوی به خانه ما حمله كردند و كوكتل به داخل اتاقی كه ما خواب بودیم بین ما افتاد اما به لطف خداوند متعال عمل نكرد و خاموش شد از آن تاریخ همیشه مستقیم و غیر مستقیم منافقین ما را تهدید می كردند تا اینكه در تاریخ یكشنبه 10 آذر1360 شهید طالب كاظمی مثل همیشه كه جهت نماز به مسجد رفته بود هنگام خروج از مسجد بعد از نماز كه به طرف خانه می‌آمد مورد حمله مسلحانه منافقین ضد خلق قرار می گیرد و مدتی در بیمارستان رامسر و رودسر و بیمارستان امام خمینی تهران بستری بود و عاقبت در تاریخ 20دی1360 به درجه شهادت نائل آمد.
