سر خط های بی رنگ و لعاب

در حالی که رفته رفته به مراسم سنتی چهارشنبه سوری نزدیک می شویم که منافقین در سر خط های بی رنگ و لعاب خود سعی در بازگشایی تقویم این مراسم سنتی نموده تا با سوء استفاده از احساسات شاد آخر سال مردم و جوانان ، حضور گروه های جوان جامعه در مراسم باستانی چهارشنبه سوری را به عنوان " وحشت رژیم از تبدیل شدن چهارشنبه سوری به اعتراضات و خیزش های ضد حکومتی " تعبیر کند .

مهمل بافان سازمان این بار نیز همچون رسم بی خاصیت سال های گذشته چندی قبل تر از شروع این مراسم با ایجاد جوی کاذب سعی در القاء این مسئله خواهند داشت که سازمان مجاهدین خط دهنده " خیزش های مردمی " و مردم تمام ایران نیز خط پذیران القائات سازمان خواهند بود .

اگر چه برای برگزاری صحیح و در چارچوب مقررات این مراسم در سراسر کشور از هم اکنون تمهیداتی اندیشیده شده و نیروی انتظامی با رعایت اصل شادی معقول جوانان موظف است تا در چارچوب اقدامات امنیتی و تثبیت آرامش روانی مردم در شب چهارشنبه سوری به وظایف خود عمل کند ، اما توهمات پایان ناپذیر نویسندگان ایران ناشناس سازمان باعث شده تا در پروسه تکراری و همیشگی خود اقدامات تأمین نظم را به حساب ایجاد فضای رعب و وحشت تلقی کند و از صدر تا ذیل مقامات و نهادهای حکومتی را هراسان از برگزاری مراسم چهارشنبه سوری تعبیر کند .

این در حالیست که مسئله چهارشنبه سوری بر طبق نظر تمام طرفداران ، مخالفان و مسئولین نیروی انتظامی امری سیاسی نیست ، بلکه مراقبت های این ایام صرفاً جهت کاهش اثرات و لطمات جسمی و متعاقب آن روحی جوانان و خانواده های آنها در آستانه ایام شاد نوروز می باشد .

این که سازمان هر حرکت شاد مردمی یا مسائل و مشکلات منفی را به عنوان " اعتراضات و خیزش های ضد حکومتی " تعبیر می کند ، امر تازه ای نیست . این سناریو دقیقاً همانند سناریوهای انتخابات و حضور مردمی در راهپیمایی هاست که هر دوره و هر زمان سازمان را با فضاحت مواجه می کند .

اما سازمان با بزرگ نمایی معکوس سعی در موفقیت آمیز جلوه دادن تقاضای خود دارد ، از مسئله انتخابات و راهپیمایی ها که اعمالی مردمی سیاسی است بگذریم تا پروژه چهارشنبه سوری سازمان از آن سناریوهای خنده دار و بی نظیر است .

که هیچ خط و ربطی هم به سیاست ندارد ، اما سازمان با چسب و سریش هم که شده می خواهد حضور مردم و جوانان را در چهارشنبه سوری به پای " اعتراضات رو به گسترش مردمی " قلمداد کند .

شاید در تداوم این سناریوی خنده دار سازمان از مردم بخواهد که در خیزش انقلابی از خرید شب عید صرف نظر کند تا به زعم خود به اقتصاد " رژیم " ضربه وارد شود و یا بازدید روز اول عید را سر فصلی قرار دهد که مردم به جای دید و بازدید عید به خیابان ها بریزند و جشن عید نوروز را با جشن سرنگونی " رژیم " توأمان برگزار کنند .

البته از مراسم سیزده به در نیز نباید غافل شد که ممکن است سازمان از مردم بخواهد جشن طبیعت را با جشن سرنگونی حکومت یکی کنند و قس علی هذا ....

* * * * *

حرکت های عمومی در هر جامعه به انواع و اقسام طرق صورت می پذیرد ، یکی از این موارد جنبش نام دارد که معمولاً حرکتی اجتماعی و مخصوص دسته ، گروه یا صنفی خاص است ، همانند جنبش فمینیستی ، جنبش کارگری و ....

در این حالت حرکت ها تا حدودی سازماندهی و از قبل طراحی شده می باشند و با راهپیمایی های آرام گروه های مذکور ، سخنرانی و میتینگ های سیاسی و امثال آن تداوم می یابد .

گاهی پیش آمده که سطح جنبش با اقبال عمومی بیشتری مواجه شده و گروه ها و دسته جات مختلف در چارچوب اعتراضات هدفدار به آن می پیوندند و به نوعی پیش زمینه یک خیزش همگانی یا انقلاب عمومی شکل می پذیرد .

جدا از جنبش ها و انقلابات، آنارشی گری و هرج و مرج طلبی ویژگی عمومی است که بلا استثناء در تمام جوامع و کشورها با مناسبت و بی مناسبت صورت می پذیرد و ممکن است جشن عمومی برای صعود به جام جهانی در ایران خودمان باشد که طبیعتاً عده ای در این بین سوء استفاده هایی انجام می دهند و یا همانند جشن قهرمانی فرانسه در جام جهانی 98 باشد که 49 کشته بر جای گذاشت یا حتی در اعتراضات آرام و مردمی باشد .

ویژگی مشترک تمام این جریانات سوء استفاده عده ای فرصت طلب است که در همه جا هم یافت می شود ، گروه های رپ ، هوی متال ، نئو نازی ، هیپی ها و ... حتی لمپن های خودمان که دستمال یزدی به گردن دارند از جمله گروه های هرج و مرج طلبی هستند که به هر حال به دنبال استفاده از فضا و ایجاد شورش هستند .

افرادی این چنینی به طور طبیعی در تمام قضایا همانند جنبش ها ، حرکت های مردمی ، انقلاب ها ، جشن ها و ... به دنبال ایجاد هرج و مرج هستند ، آن هم نه به دلیل اغراض سیاسی ، بلکه به خاطر قانون شکنی ، خودنمایی ، دله دزدی ، مزاحمت برای نوامیس مردم و امثال این مثل ها ، یعنی کوچکترین و کمترین اهداف پست اجتماعی مطلوب طبع آنهاست.

پس به این فصل مشترک می رسیم که این گروه ها در تمام جوامع وجود دارند ، حال در بررسی سازمان مجاهدین و عملکرد تأثیر گذاری آن باید گفت : سازمان مذکور تخصص ویژه ای در موج سواری داشته و دارد ، ضمن این که تجربه نشان داده به هیچ وجه و هیچگاه توان ایجاد حرکت اجتماعی و سازماندهی جنبش و حرکتی اجتماعی را ندارد ، چه برسد به رهبری یک انقلاب .

سازمان با موج سواری بر روی یک عمل هیجانی عادی که در قضیه سیاسی بسیار فروتر از یک شورش است می خواهد به نتیجه ایجاد یک انقلاب برسد ، در حالی که این مسئله آب در هاون کوبیدن است و ثمری ندارد ، زیرا مردم اساساً با نظام مشکل ندارند و چیزی هم که در چهارشنبه سوری هر سال جریان دارد اساساً حرکتی اعتراضی نیست ، بلکه ناشی از تخلیه هیجان است .

اما مسئله اصلی و نهایی اینجاست که سازمان به واسطه فلاکت ذاتی خود بدبختانه توان سازماندهی همین جماعت مفلس و بی در و پیکر لمپن را هم ندارد ، البته امثال این اشخاص تقریباً در همه جا وجود دارد و سازمان می تواند همانند جا زدن قاچاقچیان اعدامی به جای شهدای خود ، آنها را هم در زمره نیروهای خود ثبت و اعلام نماید .