خبرنگار «بازتاب» از يزد در گزارشي، ناگفته‌هاي روند دستگيري و فوت ذبيح‌الله محرمي، زنداني بهائي را منتشر كرد.
بنا بر اين گزارش، ذبيح‌الله محرمي در سال 74 به اتهام جاسوسي و ارتباط با بيگانگان، بازداشت و به پانزده سال زندان محكوم شده است. وي هنگام فوت، دهمين سال محكوميت خود را مي‌گذرانده و در اين مدت، از كليه حقوق زندانيان، از جمله مرخصي‌هاي چندروزه و ملاقات دايم با خانواده برخوردار بوده است.
ذبيح الله محرمي روز 23 آذر ماه، در آستانه شصت سالگي بر اثر سكته قلبي درگذشت.
پس از فوت محرمي در زندان، پزشكي قانوني، سكته قلبي را علت فوت وي تشخيص مي‌دهد. همچنين به خانواده وي اعلام مي‌شود كه در صورت تمايل، پيكر اين زنداني بهائي براي معاينه و تشخيص علت فوت توسط پزشك مورد تأييد خانواده، در اختيار آنان قرار داده مي‌شود، اما با دستور بيت‌العدل، بلندپايه‌ترين تشكيلات بهائيان ـ كه مركز آن در اسرائيل است ـ خانواده محرمي از اين اقدام خودداري مي‌كنند.
اين گزارش مي‌افزايد: با اعلام نظر خانواده محرمي كه نيازي به بررسي دوباره علت فوت وي ندارند، جسد او در اختيار خانواده قرار داده شده و پس از تدفين در يزد، چندين مجلس تذكر (ختم بهائيان) نيز براي او گرفته شده است.
اين در حالي است كه روز جمعه گذشته، دولت آمريکا، دولت جمهوری اسلامی را به خاطر آنچه «سرکوب سيستماتيک» اقليت‌های مذهبی خواند، به باد حمله گرفت.
«آدام ارلي»، معاون سخنگوي وزارت خارجه آمريكا، درگذشت ذبيح‌الله محرمي را با علل نامعلوم توصيف كرده و گفته بود: بازداشت محرمی، 59 ساله، رويدادی منحصر به فرد نبود و حکومت اسلامی در سرکوب سيستماتيک شهروندان خود، از جمله تعقيب افراد به دلايل مذهبی، سياسی و ساير دلايل دست دارد.
اين سخنگوی دولت آمريکا گفت: پيروان فرقه بهائيت که در قرن نوزدهم بنيان گذاشته شد، به طور سيستماتيک از حق تجمع، حفظ مؤسسات، يا آزادی نيايش محروم می‌شوند.
برخي رسانه‌هاي خارجي نيز با اشاره به گزارش وزارت خارجه آمريكا، از حضور سيصدهزار بهائي در ايران خبر داده بودند. اين در حالي است كه بنا بر آمارهاي كنوني، شمار بهائيان ساكن ايران بين 90 تا 110 هزار نفر برآورد مي‌شود و وزارت خارجه آمريكا هنوز به آمار پيش از انقلاب بهائيان در ايران استناد مي‌كند.
در اين حال، يك مقام آگاه به خبرنگار «بازتاب» گفت: هم‌اكنون در زندان‌هاي ايران، هيچ‌كس به خاطر گرويدن به بهائيت زنداني نيست و تنها يكي از پيروان اين فرقه، در بازداشت به سر مي‌برد.
شكل‌گيري فرقه بهائيت، به دوران حكومت محمدشاه قاجار برمي‌گردد كه در آن زمان، سيدعلي‌محمد باب و سپس شخصي به نام ميرزاحسينعلي نوري ابتدا ادعاي ارتباط با امام زمان را كرده و به تدريج خود را امام زمان و پيامبر خطاب كردند و عده‌اي از آنان پيروي نمود و با پيروي عده‌اي از آنان، فرقه بهائيت شكل گرفت.
در دوران حكومت پهلوي با تسهيلات فراوان و اعطاي مقامات بالا از سوي اين رژيم به بهائيان، شمار بهائيان ايران افزايش يافت. اما، پس از انقلاب اسلامي شماري از اين افراد از فرقه بهائيت اعلام برائت كرده و شماري نيز به خارج ايران مهاجرت كردند.
