آزادی حلب از اشغال تروریست‌ها، با توجه به واکنش‌هائی که در روزهای اخیر از جانب دولتمردان آمریکائی، اروپائی و سران ارتجاع عرب در این زمینه مشاهده شد، اکنون روشن شد بسیار بیش از آنچه آزادی یک شهر از کشور سوریه باشد در سرنوشت منطقه تاثیرگذار خواهد بود. تمام حامیان تروریست‌ها بعد از آزادی حلب، عزادار شدند و حتی تعدادی از آنها رسماً جلوه‌هائی از عزاداری را با سیاه پوش ساختن بعضی نهادهای کشوری، اخبارگویان و مجریان تلویزیونی و پخش مطالب حزن آور از رسانه‌های خود، به نمایش گذاشتند.
این اقدامات و عکس العمل‌ها که آشکارا افشاگری صریحی توسط حامیان غربی و عربی تروریست هاست و به صورت اسناد تاریخی بر جای مانده است، اگر قرار بود از طریق نگارش مقالات و انتشار گزارش‌های خبری و تحلیلی توسط دولت سوریه و جبهه مقاومت انجام شود علاوه بر هزینه فراوانی که داشت معلوم نبود چنین اثر افشاگرانه‌ای علیه حامیان تروریسم داشته باشد. این، از وقایع مهم تاریخ معاصر است که خود حامیان تروریسم با دست خود و همزمان با ادعای مبارزه با تروریسم، این چنین خود را رسوا می‌کنند و جهان را از دروغگوئی و برخورد دوگانه با تروریسم مطلع می‌نمایند.
این روزها سران آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، ترکیه، عربستان، قطر و تعدادی دیگر از شیخ نشین‌های جنوب خلیج فارس با تمام توان درصدد نجات چند هزار تروریستی هستند که در حلب باقیمانده‌اند و در محاصره ارتش سوریه قرار دارند. این حمایت و اشک تمساح ریختن برای تروریست‌ها نشان می‌دهد تروریست‌ها در دوران حضور در حلب نیز همواره مورد حمایت سران همین کشورها بودند و اصولاً با نقشه و طرح و همراهی آنها به اشغال حلب اقدام کردند.
آنچه اکنون باید مورد توجه دقیق قرار گیرد و حامیان تروریست‌ها باید به سوال‌های مربوط به آن پاسخ دهند این است که حلب به عنوان بخشی از خاک سوریه که تمام مجامع بین‌المللی و تمام دولت‌ها آن را به رسمیت می‌شناسند چرا باید دردست تروریست‌ها باشد و اکنون که ارتش سوریه آن را آزاد کرده، چرا این دولت‌ها از این واقعه ناراحت هستند و آن را محکوم می‌کنندو با تمام توان درصدد حمایت از تروریست‌های باقیمانده و محاصره شده حلب هستند؟ آیا دولت سوریه حق ندارد بخشی از خاک خود را از اشغال تروریست‌ها آزاد کند؟! آیا غربی‌ها و سران ارتجاع عرب و دولتمردان ترکیه، داعش و النصره و سایر افراد مسلحی که حلب را در اشغال خود داشتند را تروریست نمی‌دانند؟ در اینکه اینها تروریست هستند که کمترین تردیدی وجود ندارد. با اینحال، پس چرا سران این دولت‌ها از آزاد شدن حلب ناراحتند و برای تروریست‌ها دل می‌سوزانند؟
آیا دلسوزی سران آمریکا و کشورهای اروپائی و ترکیه و ارتجاع عرب برای تروریست‌های اشغالگر حلب همانگونه که خود ادعا می‌کنند نوعی حمایت از حقوق بشر است؟ این، رسواترین ادعائی است که سران این دولت‌ها می‌توانند داشته باشند. زیرا افکار عمومی در سوریه و جهان عرب و ترکیه و اروپا و آمریکا و تمام جهان از این مدعیان حمایت از حقوق بشر می‌پرسد آن روز که همین تروریست‌ها مردم بی‌گناه را به جرم تسلیم نشدن در برابر آنها در قفس قرار می‌دادند و می‌سوزاندند چرا سکوت کرده بودید؟ آن روز که داعش، مردم سوریه و عراق را دستجمعی گردن می‌زد وجدان حقوق بشری شما احساس مسئولیت نکرد؟ آن روز که تروریست‌های النصره مخالفین خود را سر می‌بریدند و جگر آنها را می‌خوردند و فیلم این جنایت وحشتناک را منتشر می‌کردند چرا شما دم بر نمی‌آوردید؟ چرا آن روز که همین تروریست‌ها مردم را دستجمعی به گودال‌ها می‌انداختند و بر روی آنها خاک می‌ریختند و آنها را زنده به گور می‌کردند شما به یاد حقوق بشر نمی‌افتادید؟ چرا آن روز که داعش مخالفین خود را پوست می‌کند شما سکوت کردید؟ چرا آن روز که همین تروریست‌ها در عراق و سوریه مردم را به آب می‌انداختند تا خفه شوند و یا به آنها برق وصل می‌کردند تا جان بدهند شما از حقوق بشر حرفی نزدید؟ چرا آن روز که تروریست‌ها در عراق و سوریه گروه گروه دختران و زنان را به اسارت بردند و به آنها تجاوز کردند و آنها را به عنوان برده فروختند شما برای انسانیت و حقوق بشر و حقوق زن اشک نریختید و حتی با سکوت خود از این همه جنایت حمایت کردید؟ آیا با اینحال انتظار دارید افکار عمومی جهانی ادعاهای شما را باور کند و طشت رسوائی تان از بام جهان به زیر نیفتد؟
نکته مهم دیگر اینکه بسیاری از تروریست‌های باقیمانده در حلب، اصولاً اهل سوریه نیستند و از کشورهای غربی و سایر کشورها به حلب آمده‌اند. چرا سران کشورهای غربی هم وطنان تروریست خود را از حلب نمی‌برند و در کشورهای خود آنها را محاکمه نمی‌کنند؟ راستی چرا سران غرب و ارتجاع عرب و ترکیه برای مردم مظلوم «کفریا» و «فوعه» که 18 ماه است در محاصره تروریست‌ها قرار دارند دل نمی‌سوزانند؟ چرا برای خارج شدن مجروحان این دو شهرک اقدامی نمی‌کنند؟ چرا به تروریست‌ها نمی‌گویند مانع انتقال مجروحان این دو منطقه برای مداوا نشوند و بر سر راه تخلیه حلب از تروریست‌ها مانع تراشی نکنند؟
با توجه به این واقعیت‌ها تردیدی برای هیچکس باقی نمی‌ماند که سران دولت‌های آمریکا و اروپا و ارتجاع عرب و ترکیه نه تنها در ادعای مبارزه با تروریسم دروغ می‌گویند بلکه خودشان در راس تروریسم قرار دارند. آزادی حلب هر چند پیام‌های زیادی دارد ولی مهم‌ترین پیام آن همین است که سران آمریکا و فرانسه و انگلیس و آلمان و ترکیه و ارتجاع عرب، با واکنش‌های ناشیانه شان، اقدام به خودافشائی کردند و به روشنی نشان دادند که با تروریست‌ها همدست هستند.
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی
