رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک و دوست قدیمی ترامپ را که از او به عنوان یکی از گزینههای احتمالی تصدی پست وزارت امور خارجه دولت جدید آمریکا نام برده میشود، میتوان نخستین سرباز خارجشده از صفحه مهرههای در حال چینش رئیسجمهور جدید آمریکا دانست.
حزب جمهوریخواه بهدلیل ارتباط جولیانی با سازمان مجاهدین خلق(منافقین) و دریافت پول از آنها، شایستگی او برای تصدی مقام وزارت امور خارجه را زیر سؤال برده و حمله سختی را علیه او آغاز کرده است.
جولیانی که از حامیان سالهای اخیر منافقین بهشمار میرود شاید گمان نمیکرد روزی بهدلیل حمایت از تروریستهایی که در فهرست سیاه وزارت امور خارجه آمریکا بودند در چنین مخمصهای گرفتار شود.
بههرحال باید پذیرفت که حمایت و همراهی با تروریسم در تمامی اشکال آن منجر به بروز عواقب وخیمی برای پشتیبانان آن خواهد شد. جولیانی را باید یک بازیگر کوچک در عرصه سیاست قلمداد کرد که اینگونه همراهی با تروریسم برای او نتیجه نامطلوبی داشت. این نتایج برای بازیگران بزرگ عرصههای منطقهای و بینالمللی نیز باید صادق باشد.
نگاهی به اوضاع کشورهای منطقه و کشورهای غربی متهم به حمایت از تروریسم نشان میدهد هر یک از آنان با چالشهای امنیتی حاصل از سکوت یا همراهی با جریان ترور دست و پنجه نرم میکنند.
انجام چندین رشته عملیات تروریستی در کشورهایی مانند فرانسه، بلژیک، آلمان، آمریکا و... و تهدیدات مستمر، نتیجه عبور هزاران نفر از تروریستهای غربی از کشورهای خود به سمت سوریه و عراق با چراغ سبز این کشورها و سکوت آنها در برابر تریبونهای افراطگرایی است.
علاوه بر اینکه کشورهایی همچون ترکیه و عربستان که حامیان همهجانبه تروریستها هستند در حال چیدن ثمرات حمایتهای خود از تروریسم هستند. انفجارهای مکرر در ترکیه، چالشها و مشکلات آن در سوریه و همچنین اوضاع بغرنج اقتصادی و چالشهای نظامی و سیاسی عربستان سعودی در منطقه همه و همه از نتایج پشتیبانی این کشورها از تروریسم است.
تروریسم را باید به مثابه موجود افسار گسیختهای دانست که حملات آن دامن همه، از جمله صاحبان خود را میگیرد و هیچ کس از گزند آن در امان نیست.
آنچه این روزها دامن جولیانی را گرفته است باید به عنوان تجربهای برای دیگر حامیان تروریسم مورد استفاده قرار بگیرد. تروریسم و حمایت از آن آنچنان مذموم است که حتی حامیان آن برای تخریب رقیب خود، او را متهم به پشتیبانی از تروریسم میکنند.