معرفي:
دکتر سید علیرضا حسینی بهشتی متولد سال 41، شهر قم. وی عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و دارای دکتری هال (انگلستان) فلسفه‌ی سیاسی است، افزون بر تدریس و تألیف به پژوهش در زمینه‌ی اندیشه های سیاسی معاصر - چند فرهنگی، علاقه و اشتغال دارد.
مقاطع تحصیلی:
كارشناسي دانشكدة روابط بين الملل روابط سياسي 1366 ، كارشناسي ارشد يورك (انگلستان) فلسفة سياسي 1371 ، دكتري هال (انگلستان) فلسفة سياسي 1377.
از تألیف ها:
1) ابعاد نظري مسئله تساهل، تهران، مؤسسه توسعة دانش و پژوهش، 1377.
2) پسا تجددگرايي و جامعة امروز ايران، مؤسسه توسعة دانش و پژوهش، 1377.
3) مباني معرفت شناختي نظرية عدالت اجتماعي، مؤسسه توسعه دانش پژوهش، 1379.
4) مباني نظري سياست در جوامع چند فرهنگي، بقعه، 1380.
5) ليبراليزم، جان گري، ترجمة سيد عليرضا حسيني بهشتي، بقعه، 1384.
6) جستارهايي در شناخت انديشة سياسي معاصر غرب، مؤسسة تحقيقات و توسعة علوم انساني، 1383.
از مقاله‌ها:
1) (ترجمه) «پسا تجددگرايي، بنيان گرايي و زمينه گرايي» اثر سايمون تاميسون، مدرس، سال چهارم، شمارة دوم، 1376.
2) «تعدد فرهنگي و سياست: صورت مسئله» مطالعات ملي، سال دوم، شمارة 6، 1379.
3) «اروپاي دوران ميانه: تاملاتي در اهميت ويژگيها و مطالعة انديشه سياسي - اجتماعي آن»، مجلة دانشكدة ادبيات علوم انساني دانشگاه تهران ويژة تاريخ، شمارة 1، سال يكم، 1379.
هابیلیان : پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 شاهد سه موج ترور در ایران بوده ایم. موج اول از سال 1358 شروع شد که حاصل آن شهادت سپهبد قرنی، آیت الله مطهری و آیت الله مفتح بود که مسوولیت آن را گروه فرقان به عهده گرفت، موج دوم ترور از 30خرداد 1360 شروع شد که فاجعه هفتم تیر و شهادت آیت الله بهشتی ، 27 نماینده مجلس و عده ای از وزرا و مسوولین اجرایی و کشتار مردم کوچه و خیابان،فاجعه انفجار دفتر نخست وزیری و شهادت شهید رجایی و باهنر حاصل آن بود و موج سوم ترور در واپسین سالهای دهه هفتاد رخ داد که شهید صیاد شیرازی و اسدالله لاجوردی مورد سوء قصد واقع شدند که سازمان مجاهدین خلق(منافقین) مسوولیت دو موج اخیر ترور را به عهده گرفت. با توجه به این تاریخچه توضیحی درباره مبانی فکری گروههای تروریستی که آنها را به طرف سلاح ترور سوق داد ارائه نمایید؟
دکتر علیرضا بهشتی: لازم است توجه شود که ایدئولوژی گروه فرقان با سازمان مجاهدین متفاوت بود. فرقان که گودرزی رهبری فکری و سازمانی آن را برعهده داشت داعیة ادامة خط فکری دکتر شریعتی را داشت، هرچند در واقع با گوهر تفکر شریعتی سازگاری نداشت. روحانیت ستیزی، به ویژه روحانیون روشنفکر، بارزترین جنبة تفکر آنان به شمار می آمد. این در حالی بود که سازمان مجاهدین خلق تلاش فرهنگی و مباحث اعتقادی شریعتی را انحراف از مبارزه بر علیه رژیم شاه می دانست. اما نقطة اشتراک هر دو گروه، اعتقاد و توسل به خشونت در سطوح مختلف آن بود که زمانی با شایعه پراکنی و دروغ پردازی و زمانی با صدور اعلامیه های خطابی شورانگیز، اما فاقد برهان و سند و همراه با پرهیز از گفتگو و تن در دادن به الزامات آن همراه بود. هنگامی که سازمان مجاهدین خلق در استفاده از ابزارهای گوناگون سیاسی - مانند بهره برداری از چهره هایی مانند مرحوم آیت الله طالقانی و قرار گرفتن پشت سر منابع قدرت مانند رئیس جمهور -ابوالحسن بنی صدر- ناامید شدند، به مرحله نظامی در مبارزه با نظام جمهور ی اسلامی روی آوردند و از ابزار ترورهای برنامه ریزی شده و ترورهای کور خیابانی به منظور براندازی آن استفاده کردند. ترورهای دهه هفتاد را نیز بر اساس تحلیل غلطی، که جریان اصلاح طلبی را زمینه ساز تضعیف نظام می شمرد باید تفسیر کرد که گمان می کردند شرایط برای حضور دوباره آنها را فراهم می کند، غافل از اینکه پناه بردن آنها به صدام حسین، آن هم در جریان جنگ تحمیلی عراق برعلیه ایران، باقیمانده طرفداران آنها در ایران را از این سازمان سرخورده کرد.
هابیلیان : دهه شصت در ایران دهه تروریسم نامگذاری شده است ، شاخصه های تروریسم در این دهه و عوامل سیاسی و اجتماعی که سبب متوسل شدن این گروه به خشونت شد را ارائه فرمایید؟
دکتر علیرضا بهشتی : رهبران سازمان مجاهدین خلق پس از اعلام جنگ مسلحانه برعلیه جمهوری اسلامی و دو فاجعه ۷ تیر و ۸ شهریور، راه دیگری برای حضور خود در عرصه سیاسی کشور باقی نگذاشتند. حرکت آنها باعث افزایش استفاده از قدرت و خشونت در جامعه، صف بندی های هویتی، و رشد افراطی گری شد که هنوز هم آثار زیانبارش پاپرجاست.
هابیلیان : اوج تروریسم در دهه شصت انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت دکتر بهشتی و همفکران ایشان بود. چه عللی باعث شد که دکتر بهشتی در تیررس تروریسم منافقین واقع شود؟
دکتر علیرضا بهشتی : از همان روزهای نخست ِ پس از پیروزی انقلاب، و به ویژه پس از اعلام موجودیت حزب جمهوری اسلامی و نقش تعیین کننده آیت الله دکتر بهشتی در شورای انقلاب و مجلس خبرگان، مخالفان نظام و از جمله سازمان مجاهدین خلق، متوجه خطر وجود اندیشمندی مدیر، بر سر راه تحقق برنامه هایشان شدند. لذا ابتدا با جنگ روانی و ترور شخصیت به تضعیف او پرداختند و در نهایت با مشاهده صلابت و پایداری آیت الله بهشتی، اقدام به حذف فیزیکی ایشان کردند.
هابیلیان :دکتر بهشتی علاوه بر مسوولیت قضایی نقش عمده ای در مواجهه با جریان های فکری مارکسیستی داشت. وی به شدت از سوی گروهک منافقین مورد هجمه تبلیغاتی قرار داشت. توضیحی در باب مواجهه دکتر بهشتی با اندیشه های التقاطی سازمان مجاهدین ارائه فرمایید؟
دکتر علیرضا بهشتی : شهید بهشتی به عنوان اندیشمندی ژرف نگر و آگاه به ایدئولوژی های رایج در زمانش با بنیان های فکری مارکسیسم و تفاسیر مارکسیسم زده آشنایی کافی داشت تا بتواند در مناظره های رودرو به مقابله با آن بپردازد. از همین رو بود که هر دعوت به مناظره از سوی طرفداران اینگونه مکاتب را با آغوش باز پذیرا بود که مناظره با دو نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق در دانشگاه صنعتی شریف و مناظره با حزب توده و چریک های فدایی خلق در سیمای جمهوری اسلامی ایران نمونه هایی از این دست بود. شهید بهشتی تا آخرین لحظات عمر خود بر این باور بود که با جدال احسن می توان بسیاری از طرفداران این گروه ها را به دامان انقلاب اسلامی بازگرداند و از اینکه فرصت کمی برای پرداختن به این مهم داشت تأسف می خورد.
هابیلیان : با وجود گذشت بیش از بیست و هفت سال از ترور شهید بهشتی چه راه کاری را برای مبارزه با تروریسم و جلوگیری از رسوخ اندیشه های تروریستی پیشنهاد می کنید؟
دکتر علیرضا بهشتی : شیوه شهید بهشتی، راهکار مناسب برای پیشگیری از فراهم شدن بستر خشونت و تروریسم را به ما نشان می دهد: ایجاد فضای انتقادی سالم، مبتنی بر ملاک ها و سنجش های علمی آزاد و به دور از سیاست زدگی و احساس گرایی. باید به وجود تعدد آرا و اختلاف نظرها در اجتماع به عنوان یک واقعیت تن در داد و برای بروز و ظهور مؤثر آن راهکارهای قانون مند تدبیر کرد و زمینه پذیرش رویه های خشونت بار و تروریستی را به حداقل ممکن رساند.
