منافقین سرانجام و با حمایت برخی از پارلمانترهای اروپایی از لیست تروریستی اروپا خارج شدند.
کارکرد منافقین از حالا به بعد و از زمان خروج از لیست تروریستی اروپا به گونه ای جدید تعریف خواهد شد و با چرخش 180 درجه ای ، سران این باند ترجیح می دهند کارکردی صرفا سیاسی داشته باشند ، هرچند که برای آنها امکان انجام عملیات های فرعی و ترورهای کور در لایه پوشش های بسیار مخفی را نمی توان دور از نظر دانست اما واقعیت حال حاضر که منافقین آن را از نظر دور نداشته اند این است که باید از حالا به بعد و با توجه به خروج از لیست تروریستی بیش از آنکه به یاد انجام عملیات تروریستی باشند به فکر این مساله باشند که از لحاظ سیاسی برای وجهه به شدت خدشه دار شده خود در اروپا اعتباری جدید کسب کنند.
برای سرکردگان منافقین این مساله از درجات گوناگونی حائز اهمیت است. اول اینکه منافقین بعد از خروج از این لیست تلاش خواهند نمود تا ضمن تعریف یک کارکرد سیاسی جدید برای خود ، هم حضورشان را دراروپا توجیه کنند وهم با تکثیر خود به ان جی او های زیاد ، ضریب چانه زنی ، مذاکره و امتیاز گیری خود را در میان گروه های اروپایی بالا ببرند و از طرفی نیز بتوانند ایجاد کننده یک جریان و موج جدید دراروپا باشند.
تجربه نشان داده است که کارکرد «ان.جی.او» ها برای افکار عمومی بین المللی کارکردی قابل قبول تر از نهاد ها و سازمان های دولتی می باشد بنابراین برای خود منافقین هم بهتر این است که درتقسیم بندی جدید خود را به صورت سازمانهای مردم نهاد و عمومی معرفی کنند تا توانایی مانور بیشتری برای خواسته های خود داشته باشند و بتوانند از اهرم تاثیر گذاری ان جی او ها بر افکار عمومی استفاده کنند .
گذشته منافقین نشان داده است که منافقین برای رسیدن به اهداف خود از هر وسیله ای بهره می برند. سال ها قبل و در زمان ازدواج مریم و مسعود رجوی و یا به اصطلاح انقلاب ایدئولوژیک مریم و مسعود رجوی! ، تشکلی به نام " نهاد دیپلماسی " تاسیس کردند که هدف آن درظاهر تماس با مقامات کشورهای آلمان ، اتریش، سوییس ولوکزامبورگ بود. این نهاد ظاهرا وظیفه اش برقراری اصولی بوده است که در پرتو آن روابط حسنه میان " مجاهدین " و دیگر کشورهای اروپایی روز به روز بهتر شود اما در عمل این نهاد نتوانست کارکردهای مورد نظر را با موفقیت انجام دهد زیرا کارکرد آن براساس کارکردهای سیاسی سنجیده شد و این گونه کارکردها نیز در مورد یک گروه تروریستی ، آن هم در اروپا چندان مطلوب نیست .
البته در این مورد می توان از یک مساله که در گذشته رخ داده بود و اکنون منافقین تلاش می کنند به صورت جدی از ایجاد نهادهای مشابه با آن دوری کنند سخن به میان آورد و آن هم تشابه میان عملکرد " سازمان مجاهدین خلق " و بازوی به اصطلاح سیاسی اش " شورای ملی مقاومت " از نظر مقامات اروپایی و آمریکایی می باشد و دقیقا در اثر همین طرز تفکر است که سرکردگان این باند نفاق تصمیم دارند در تعریفی تازه ، برای ان جی او های جدیدی که قرار است به وجود آورند کارکردهای مختلف و غیر مشابه را تعریف کنند و افراد گوناگونی را جذب خود کنند .
باهمه این اوصاف نباید از نظر دور داشت که منافقین هنوز توان راهبری و هدایت گروه های تروریستی را در انجام عملیات ها دارا می باشند و اگر چه در حال حاضر خلع سلاح می باشند اما ثابت کرده اند که می توانند گروه ها و اشخاص تروریست را سازماندهی کنند . نمونه بارز آن نیز آموزش افراد القاعده در عراق و نیز پشتیبانی متقابل از نیروی تروریستی " جند الله " می باشد . بنابراین صرف خروج از یک لیست تروریستی نمی تواند باعث شود که اروپا با دیدگاه اعتماد به این گروه بنگرد . به عبارتی دیگرباید در مورد کارکرد جدید منافقین به اروپا اینگونه هشدار داد که با وجود تغییر ظاهری در جهت ایفای نقش یا نقش های جدید برای آنها مساله ای که نباید از آن غافل ماند این است که با وجود پتانسیل نهفته منافقین در انجام اعمال تروریستی ، در آینده نه چندان دور که باند رجوی خود را با شیوه های فریب کارانه در اروپا تکثیر کند ، کم کم مطالبات جدیدی را از طریق ان جی او های صوری خود مطرح خواهد کرد و در صورت عدم انجام آن توسط اروپایی ها ، باید انتظار برخوردهای تروریستی را از جانب آنها داشت .
