شهادت بهاء ابوالعطا از فرماندهان گردان‌های قدس وابسته به شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی در شهر غزه و همچنین سوءقصد ناموفق به جان اکرم العجوری یکی دیگر از فرماندهان جهاد اسلامی در دمشق، بار دیگر زنگ ترور را از سوی بزرگترین حامی آدمکشی دولتی در جهان یعنی رژیم اسراییل به صدا درآورد. از سال ١٩٤٨ میلادی و تشکیل اسراییل، حذف فیزیکی دشمنان، چه آنها که اسلحه در دست دارند و چه کسانی که راه‌های مدنی و مسالمت‌آمیز را برای ابراز مخالفت خود با اشغالگری در پیش گرفته‌اند، اصلی اساسی در راهبرد امنیتی این رژیم به شمار می‌رود؛ تفکری که فرقی بین کاربر قلم و مسلسل جنگی قائل نیست و هر دو را به مثابۀ عامل تهدید‌کننده امنیت خود که باید هرچه زودتر نابود شود، می‌نگرد و نکته جالب ماجرا اینجاست، سردمداران تل‌آویو شاید تنها سیاستمداران دنیا باشند که بدون هیچ شرمی و حتی با افتخار و بدون پرده‌پوشی، عملیات‌های تروریستی سرویس‌های امنیتی و ارتش خود را مقابل رسانه‌ها شرح داده و از ماهیت آنها دفاع می‌کنند، بدون آنکه ذره‌ای از بابت موضع‌گیری دیگر کشورها یا نهادهای حقوق‌بشری و بین‌المللی نگرانی به خود راه دهند.
جواب کاریکاتور با سرب داغ
٢٢ جولای ١٩٨٧میلادی، ناجی العلی، کاریکاتوریست شهیر فلسطینی حین رفتن به سمت دفتر مجله القبس در لندن از ناحیه سر هدف گلوله قرار گرفت و ٤٠ روز بعد درگذشت. ناجی العلی در طول عمرش حتی یک اسلحه را نیز از نزدیک ندیده بود اما با خلق شخصیت کارتونی «حنظله» و کاریکاتورهایی که می‌کشید، داستان غمبار ملت فلسطین را به تلخی برای جهانیان روایت می‌کرد. تل‌آویو هیچگاه مسئولیت ترور او را بر عهده نگرفت، زیرا می‌دانست رسوایی قتل یک هنرمند و ژورنالیست بی‌دفاع با هیچ مدل مظلوم‌نمایی حتی از نوع هولوکاستی آن- حربه‌ای که اسراییل بعضا برای توجیه جنایت‌هایش از آن استفاده می‌کند- قابل رفع و رجوع نیست. اما نوع اقدام و شیوه ترور با فریادی رسا نام «موساد» را فریاد می‌زد، کما اینکه ٨ سال بعد و در کشور مالت، وقتی دکتر فتحی شقاقی دبیرکل جهاد اسلامی فلسطین دقیقا به همین روش ترور شد، این‌بار دیگر تل‌آویو تلاش چندانی برای رفع مسئولیت این سوءقصد از خود نشان نداد.
قربانیان سرشناس ترور دولتی
ساده‌انگاری است اگر تصور کنیم سیاست ترور دولتی اسراییل تنها فلسطینیان و مسلمانان جبهه مقاومت را هدف خود قرار داده است؛ به‌طور مثال مردخای وانونو تکنیسین اسرائیلی‌الاصلی که برای نخستین‌بار دستیابی این رژیم به سلاح اتمی را فاش کرد، سال ٢٠٠٤ میلادی در مصاحبه با روزنامه الحیات چاپ لندن مدعی شد جان اف. کندی رئیس‌جمهوری آمریکا توسط موساد به قتل رسیده! چرا؟ چون کندی طی ملاقات با دیوید بن گوریون نخست‌وزیر اسراییل خواستار شفافیت سیاست‌های هسته‌ای این رژیم شده بود. همچنین سوءقصدهای بی‌نام و نشان به جان دانشمندان آلمانی که در دهه ٦٠ میلادی با صنایع موشکی مصر همکاری می‌کردند، یکی دیگر از موارد اتهامی موساد در فهرست بلندبالای ترورهای با انگیزه سیاسی است که البته هنوز و بعد از سال‌ها به نقاط تاریک آن نور تابانیده نشده است. ترورهای در ظاهر کوری که این دانشمندان و خانواده‌های‌شان را هدف قرار می‌داد و عاقبت آنها را از ادامه همکاری با دولت مصر منصرف کرد.
