اگر چه در آستانه روز جهاني کارگر قابل پيش بيني است که باند رجوي همچون 29 سال گذشته، براي کارگران ايراني طرح و برنامه مهندسي بريزد و از همه آنها دعوت کند که «به پا خيزند» و «خيزش عظيمي» به راه بيندازند و پايه هاي نظام را بلرزانند. اين چيز عجيبي نيست؛ درست مثل خيلي مسائل ديگر در طي خيلي سال هاي گذشته؛ مثل چهارشنبه سوري ها که از «جوانان وطن» دعوت مي کنند براي قيام، مثل بال بال زدن براي تحريم انتخابات که هميشه با گزارش هاي خود ساخته «تحريم گسترده انتخابات در ايران» به پايان مي رسد، درست همانند مناسبت هایي مثل روز پرستار و روز دانش آموز و خيلي موارد ديگر که معمولا واکنش هاي ديکته شده تکراري از جانب سايت ها و تلويزيون منافقين و ايضاً رهبر مفقود الاثر و رييس جمهور مادام العمر به همراه دارد.
منافقين طبق سنت همه ساله، در سالگرد روز جهاني کارگر نيز با تکرار تمام حرف هاي گذشته از مردم می خواهند به خيابان ها بريزند و شورش کنند.
شايد نگرش واقعي منافقين به کارگران و سوء استفاده آنها از اين قشر بيشتر بتواند ابعاد نفاق در رفتار منافقين – در قبال کارگران – را مشخص کند.
منافقین از ابتدا با این تحلیل اساساً مادی که: «کارگران فقط به دنبال خواب و خوراک اند » شروع به کار کردند و با این بینش بیان می کردند که باید از طریق صنفی کارگران را تحریک و علیه نظام جمهوری اسلامی شوراند.
هر ساله در آستانه روز کارگر اطلاعيه هاي تکراري و فريبکارانه منافقين در مورد حمايت گسترده از اطلاعيه هاي اين فرقه با مضموني مشابه منتشر مي شود؛ «شماری از تشکلهای کارگری، دانشجویی و جوانان هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران در داخل کشور با صدور اطلاعیه های جداگانه یی از فراخوان سازمان مجاهدین برای شرکت در خیزش در روز جهانی کارگر حمایت کردند و خواستار شرکت هرچه گسترده تر اقشار مختلف مردم در این خیزش شدند.»(1)
همبستگي ملي
البته تفاوت اعلاميه هاي تکراري امسال با سال هاي گذشته در اين است که چون تکليف پادگان اشرف در حال روشن شدن است و مريم رجوي به هر دري مي زند تا توجه جامعه جهاني به اشرف را برانگيزد، «کارگران غيور» ي که در سايت هاي منافقين از آنها نام برده مي شود، ترجيح مي دهند گلايه ها و شکوه هاي خود را از کمبود حقوق و اخراج و هزار مشکل ديگر به اشرف معطوف کرده و در بيانيه هاي خود بیش از همه به آزادي اشرف و شهرشرف بپردازند و درودي بفرستند به گرفتاران در فرقه و يا تقاضاي استمداد جهاني داشته باشند براي حفاظت از اشرف!! :«تشکل جوانان مبارز غرب تهران- هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران، نیز در اطلاعیه خود با درود به قهرمانان شهر اشرف و ارج گذاری به مقاومت و پایداری آنان به مثابه کانون استراتژیکی نبرد علیه دیکتاتوری آخوندی نوشت: ...»(2)
«علی ای حال منافقین با این دیدگاه کار و تبلیغ را شروع کردند. از پاییز سال 59 با ورود دانشجویان هوادار منافقین به این نهاد فعالیت ها به اوج خود رسید و عمده ترین هدف در آن مرحله به اعتصاب کشاندن کارخانه ها و صنایع کشور در زمستان 59 بود. تبلیغات بالا گرفت و به بهانه سالگرد 22 بهمن و آخر سال که وقت پرداخت عیدی و سود ویژه و پاداش ... است تراکت ها و اعلامیه ها با مضامین مختلف از قبیل حمله به انجمن اسلامیها ، اهانت به شخصیتها و چهره های انقلابی ،
طرح شعار های تند و تیز صنفی ... دائماً چاپ می شد و در داخل و خارج کارخانه ها پخش می گردید . من به یک نمونه از شعار ها که روی اعلامیه ها نوشته می شد اشاره می کنم : 22 بهمن 57 آزادی از قید و بند ستم شاهی – 22 بهمن 59 به بند کشیده شدن و استثمار کارگران توسط جمهوری اسلامی.
به محتوای شعار دقت کنید ! هنوز دو سال از پیروزی انقلاب نگذشته که منافقین چنین شعاری را سر می دهند و در واقع سیاست بوجود آوردن تضاد و اختلاف بین کارگران « تثبیت خودشان در این رهگذر » را دنبال می کنند اما به اصطلاح یخ این کارها نگرفت . و برای مثال از 10 تا 15 نمایشگاه تبلیغاتی که در جاهای مختلف برا ینصب برده بودند ، 13 الی 14 فقره آن توسط کارگران برچیده و حتی از نصب آن هم ممانعت به عمل آمد»(3)
اما در کنار تمام تبليغاتي که منافقين در حمايت از کارگران،به نفع خود انجام مي دهند، شايد لازم باشد گوشه هايي عيني تر از جنايت ها منافقين در اين مجال اندک مورد بازبيني قرار گيرد. « ممکن است مجاهدین خود را به فراموشکاری زده باشند ولی مگر کارگران کارخانجات صنایع جانبی نیشکر هفت تپه و من یادمان میرود که چگونه همین مریم رجوی و مشاور ارشدش مهوش سپهری (نسرین) فرمان قتل سه کارگر این کارخانجات را صادر کرده اند ؛ کارگرانی که جرمشان این بود که اجازه نمیدادند تیم چریکی مجاهدین برای ورود به شهر و خمپاره گذاری از زمینهای این کارخانه عبور کنند ؛ مجاهدین میتوانستند دور بزنند اما مشاور خانم رجوی از قول ایشان در بیسیم”مارتا “فریاد سر داد هرکس جلوی تیم مجاهد را بگیرد دشمن است حالا میخواهد کارگر باشد یا بچه مدرسه ای آنها را بکشید و راهتان را ادامه دهید.» (4)
در ليست بلند و بالاي شهداي ترور کشور 16400 شهيد وجود دارد که بيش از 12 هزار نفر از آنها توسط منافقين به شهادت رسيدند. از اين ميان 1192 شهيد ارمغان همين فرقه نفاق است که دم از حقوق کارگران مي زند اما از نام کارگران به عنوان ابزار و شعار گسترش اهداف خود استفاده مي کند.
----------------------------------------------------------------------------------------------
1 و 2 – سايت هاي منافقين.
3 – کارنامه سياه.
4 – کانون وبلاگ نويسان ايران – بهزاد عليشاهي.
