به گفته ی عباس محتاج " معاون امنیتی و انتظامی وزارت کشور، ایران و ترکیه گروه پژاک راگروهی تروریستی می دانند و در جهت برخورد با آن همکاری صمیمانه ای را آغاز کرده اند . وی تاکید کرده که : گروه تروريستي پژاك يا همان (پ.پ.ك ) يك گروه هستند كه در دو كشور با دو نام فعاليت می کنند و دو دولت، عزم خود رابرای برخورد جدی با آن آغاز نموده اند . تلاش دو کشوربرای بحث و تبادل نظر درمورد گروه های تروریستی از جمله پژاک و منافقین از جمله تلاش هایی است که قرار است در ارتباطات دو جانبه به آن پرداخته شود و از دستاوردهای آن برای مبارزه با تروریسم استفاده ی بهینه شود . در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران با 45 کشور دنیا همکاری های امنیتی نزدیکی دارد و در تلاش است تا دامنه ی این همکاری ها را گسترش دهد و در این میان کشورهای همسایه از قبیل ترکیه و عراق از اولویتهای اصلی این همکاری های دوجانبه می باشند . باید گفت منطقه ی پر حادثه ی خاور میانه از دیرباز شاهد نا آرامی ها و مشکلات عدیده ای در ظهور و توسعه ی تروریسم بوده است و هر روز نیز بر دامنه ی آن افزوده شده است ، تا جایی که برای مبارزه با اشکال مختلف تروریسم – به خصوص در منطقه ی بحران زده ای همچون عراق – لازم است تا مشارکت و توسعه ی همکاری ها ، بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد . در حال حاضر کشور عراق از تروریسمی رنج می برد که ابعاد گوناگون آن دامنگیر بخش های زیادی از این کشور شده است و یکی از ضروریات مبارزه با آن ایجاب می کند تا نوعی اتحاد و همدلی از جانب کشورهای همسایه ، یار و همراه مردم و مسوولین عراقی باشد . در همین رابطه ایران و ترکیه نیز با همدلی و تعامل با یکدیگر تلاش خود رابرای مبارزه با تروریسم به کار بسته اند تا گروه های تروریستی همچون پژاک و گروهک منافقین و موارد مشابه ، مجالی برای تولید و اشاعه ی تروریسم نیابند . آنچه معلوم است تلاش کشورهای همسایه ی عراق برای مبارزه با تروریسم وارد فاز جدیدی شده است و سرفصل این همکاری ها نیز جلوگیری از حضور و گسترش تروریسم توسط باندهای شناخته شده در کشورهای مذکور می باشد . می توان توافق نامه ی میان ایران و ترکیه رانیز در راستای همین همکاری ها ارزیابی نمود و آن را زمینه ساز عقیم ساختن تلاش های تروریست ها در دو کشور دانست و این همان چیزی است که دولت عراق نیز از چندی پیش کمر همت به تحقق آن بسته است . از آنجا که در طی سالهای اخیر تقویت گروه های تروریستی همچون پژاک و منافقین از طریق کشورهای همسایه صورت پذیرفته است ، مبارزه بااین گروه ها ایجاب می کند تابرای محدودیت هر چه بیشترآنها از اقدامات امنیتی و انتظامی مشترک استفاده شود تا در صورت در هم شکستن تلاش های گروه های فوق الذکر ، کشورهای همسایه مأمن و پناهگاه فرار آنها نشود ؛ مساله ای که در مورد منافقین ، با فرار به عراق و در مورد پ پ ک نیز با گریز و اسکان در مرزهای شمالی کشور عراق امکان پذیر شده است .