17روز پس از دستگيري عبدالمالك ريگي، مشهورترين چهره تروريستي فعال در شرق كشور توسط نيروهاي امنيتي ايران، برجسته‌ترين تروريست فعال در استان‌هاي غربي كشور نيز دستگير شد. عبدالرحمان حاج احمدي، رهبر 69 ساله گروه تروريستي پژاك به همراه «رمزي كارتال» و «زبير آيدال» روساي فعلي و پيشين كنگره خلق كردستان، توسط پليس آلمان دستگير شده اند.
اگر چه دستگيري سرکرده پژاک توسط مقامات امنيتي غير ايراني بوده است از اين مسئله مي توان به چند نتيجه مشخص رسيد؛
اول آنکه ديوارهاي بلند امني که تا پيش از اين سرکردگان تروريسم براي خود – لااقل در خاورميانه – متصور بودند را يک به يک در حال کوتاه شدن و فرو ريختن مي بينند. ريگي در حالي دستگير شد که در نهايت آرامش، و با حس خوبي که از حمايت هاي همه جانبه آمريکا از خود داشت برروي صندلي هواپيما تکيه داده بود. او آنقدر از حمايت آمريکا از خود مطمئن بود که در هواپيمايي نشسته بود که در فکر مذاکرات بعدي براي عمليات هاي تروريستي بعدي بود و شايد هم سوخوش از نام و آوازه اي بود که به نام رهبر جنبش ملي مردم ايران براي خود دست و پا کرده بود و تلويزيون فارسي زبان آمريکا هم با اشاره وزارت خارجه اين کشور او را با همين لقب مي شناخت و مورد خطاب مي داد.
رجوي اما نه آوازه اي دارد و نه نام و اعتباري. اگر ريگي با نام دفاع از بلوچستان بزرگ فعاليت هاي تروريستي خود را توجيه مي کرد، رجوي اما با هيچ گروه و مسلکي رابطه خوشي ندارد. در ايران او به تمام اقوام و نژاد ها ضربه زد، در عراق او 25 هزار نفر از جمله بسياري از اقوام کرد و عرب را قتل عام کرده و آمريکايي ها هم به ناتواني او مدت هاست که اذعان کرده اند.
اما اگر چه امروز هم مسعود رجوي به حمايت هاي پشت پرده آمريکا از خود اعتقاد و اعتماد دارد اما بايد بداند موقعيت و ضريب موفقيت هاي ريگي در انجام عمليات هاي تروريستي، در حال حاضر براي آمريکايي ها بسيار خوش آيند تر از موقعيت بسيار متزلزل فرقه رجوي است و همه ديديم که آمريکا چگونه بر پدال حمايت پنهان از ريگي پاي مي فشرد اما باز همه ديديم که دولت آمريکا با تمام حمايت هايي که از ريگي انجام داد، هنگام دستگيري ريگي هر گونه حمايت از او را تکذيب کرد و حتي دستگيري ريگي از جانب مقامات آمريکايي به مردم ايران تبريک هم گفته شد و مسعود رجوي بايد بداند در حال حاضر که فرقه او براي انجام خواسته ها و اوامر تروريستي آمريکا زه وارش در رفته و در بهترين حالت به فرقه اي بازنشسته براي انجام خواسته هاي آمريکا تبديل شده است، بنابراين زياد هم نبايد به حمايت هاي آمريکا دل خوش کند و با وجود حمايت شکننده اي که آمريکا از اين فرقه انجام مي دهد، بعيد نيست که با وجود درجه اهميتي به مراتب کمتر از ريگي، مهره بعدي که به دام مي افتد مسعود رجوي باشد.
سرکرده هاي پژاک و جند الله در حالي دستگير شدند که خيال دستگيرشده هم برايشان محال بود. ناگفته پيداست که مسعود رجوي هر چقدر هم که بخواهد شرايط خود را خوب و آرماني و در آرامش توصيف کند، باز هم در درون خود به مقايسه شرايط پايدار تر جندالله و پژاکي خواهد پرداخت که با وجود حمايت هاي مسلم و فراوان آمريکا از آنها، اما در هنگام لو رفتن و سوختن کک آمريکا هم نخواهد گزيد و مسئله اي پيش نخواهد آمد و از اين رو در کنار تمام حسرت به دلي هايي که در طول بيش از شش دهه از زندگي مسعود رجوي مي گذرد، ترس از گرفتار شدن و به دام افتادن عن قريب هم مثل خوره به جان او افتاده است، چيزي مثل ترس سلمان رشدي از انتقام مسلمانان از او که با وجود حمايت هاي تمام عيار انگلستان از وي، به گفته خود وي، مثل خوره به جانش افتاده و هر آن منتظر است در باز شود و هدف گلوله قرار گيرد.
