پیام نوروزی و پیام امام به هنگام تحویل سال 1360
" مجلس باید مسائل را طرح بکند و رد و بدل و انتقاد صحیح بدون جار و جنجال بدون هیاهو مسائل را بگویند و کسی که مخالف است مخالفت خودش را بدون جار و جنجال بگوید و بعد هم رأی بگیرند ، وقتی رأی گرفتند اگر اکثریت رأی داد و بعد هم برده شد پیش شورای نگهبان و آنها هم صحیح دانستند این را ، رأی مخالفت اسلام ندانستند و مخالف قانون اساسی ندانستند اگر بعدها بخواهند شیطنت بکنند ، این شیطنت از مبادی غضب از مبادی فاسد بیرون می آید.
سر تسلیم به مجلس یعنی سر تسلیم به اسلام ، وقتی مخالف اسلام نیست ، سر تسلیم به اسلام فرود آورد و روش های غیر اسلامی را اگر هم در باطن خدای نخواسته دارند نباید دیگر اظهار بکنند و نباید اذهان مردم را نسبت به مجلس مشوش کنند .
این یک مسئله ای است اساسی و باید همه توجه داشته باشند به مجرد این که مطلبی بر خلاف رأی یک نفر است ، نباید بگوید مجلس درست نیست ، این خودش را اصلاح کند ، این خودش را درست نیست ، نباید بگوید شورای نگهبان درست نیست ، این خودش درست نیست ، باید خودش را اصلاح کند ....
من اول سال به آقایان عرض کردم که این سال خوب است که سال اجرای قانون باشد باید حدود معلوم بشود ، آقای رئیس جمهور حدودش در قانون اساسی چه هست یک قدم آنور بگذارد من با او مخالفت می کنم ...
مردمی که به قانون اساسی رأی دادند ملتزمند که قانون اساسی اجرا بشود نه هر کس از هر جا بلند می شود ، بگوید من شورای نگهبان را قبول ندارم ، من قانون اساسی را قبول ندارم ، من مجلس را قبول ندارم ...."
امام خمینی ، 6/3/60 به مناسبت سالگرد مجلس شورای اسلامی
بدین ترتیب اولاً با رعایت حدود و قلمرو کارها مسئولین با یکدیگر اصطکاک پیدا نکنند ، ثانیاً چهره منافقانه خاطی و خائن از مصیب و خدمتگزار برای مردم شناخته شود ، بدین وسیله اولاً : جناح آمریکایی خلع سلاح شدند و دیگر نتوانستند از شعار اجرای قوانین بهانه بسازند و بر علیه امت حزب الله به کار گیرند ، چرا که امام خود که در صدر مملکت و رهبر انقلاب است ، این شعار را به طور واقعی به دست گرفته و دیگر به آنان مجال توطئه در این زمینه را نداد .
ثانیاً مردم با در دست داشتن معیارهای داده شده امام در پیام نوروزی سال 60 چهار چشم به اعمال و گرفتار مسئولین می نگریستند تا خاطی و جنایتکار حقیقی را بیابند .
اما بنی صدر و منافقین که با موضع گیری های دقیق امام خلع سلاح شده بودند ، در دو راهی سرنوشت سازی گرفتار آمدند ، یا باید به قانون عمل می کردند که در این صورت دیگر نمی توانستند در چارچوب قوانین به اهداف شوم خود دست یازند و یا می بایست چون گذشته قانون شکنی کنند و شعار اجرای قانون را هم ادامه دهند ، که در این صورت چهره منافقانه و توطئه پنهان آنان برای مردم آشکار می شد .
بدیهی است که برای خیانتکاران اجرای قانون اساسی چون مرگ است ، اما در شکل دوم یعنی با شکستن قانون امیدی برای رسیدن به هدف داشتند ، لذا توطئه پلید و آمریکایی خود را ادامه دادند ، یعنی از یک سو خواهان اجرای قانون شدند و از سوی دیگر به قانون شکنی و عزل و نصب های غیر قانونی دست می زدند .
بنی صدر در رأس قانون شکن ها سعی می کرد که همچون شاه معدوم طبق روش همایونی عوامل وابسته و مورد اعتماد خود را در پست های حساس و کلیدی به طور غیر قانونی نصب کند و افراد وابسته به جناح نه شرقی و نه غربی را عزل می نمود.
مجلس شورای اسلامی که در رأس قوه مقننه قرار دارد طی بررسی های پیگیر تخلفات بنی صدر ، دریافت که عناصر وابسته و معلوم الحالی چون علیرضا نوبری و ....
را غیر قانونی به ریاست کل بانک مرکزی نصب کرده است و بدین وسیله شیرازه اقتصاد و پول جمهوری اسلامی را به دست گرفته است .
لذا لایحه حذف فرمان همایونی تقدیم مجلس شد و مجلس با پیگیری دقیق جلوی بخشی از قانون شکنی های بنی صدر را مسدود نمود ، پس از آن بنی صدر به سنگ اندازی در راه اجرای قانون اساسی شدت بیشتری بخشید و سعی کرد که در این رابطه به درگیری ها و کشمکش های درونی حدت و شدت فراوان بخشد .
و در سخنرانی ها و نوشتجات خود همگان با سایر گروه های مجتمع در جناح آمریکایی چون منافقین که در این زمان سرنوشتش کاملاً با سرنوشت بنی صدر و لیبرال ها آمیخته شده بود و نهضت آزادی و جبهه ملی ، جو جامعه انقلابی با مشوش نماید .
این جناح علیرغم تصویب قوانین از سوی مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان و انطباق کامل آن با قانون اساسی ، مخالفت شدید می کردند و اجازه نمی دادند که چرخ های مملکت به گردش در آید و توجیه آنان این بود که من میل ندارم که این قوانین را امضاء کنم از جمله بنی صدر می گفت :
" این مردم چرا مرا انتخاب کرده اند ؟ آیا انتخاب کرده اند برای این که من ماشین امضاء بشوم ؟ و یا انتخاب کرده اند که طبق قانون اساسی رئیس قوه مجریه باشم و وزرایی را که قابل تصویب می دانم تصویب کنم ؟ آقا قانون اساسی اینجور مقرر کرده که من نقش مجلس را بازی کنم ؟ یعنی وزرا پیشنهاد بشود و من خواهی نخواهی ( در نقش حتی نه مجلس آزاد ، بلکه یک مجلس مجبور ) آنها را تصویب کنم ."
کتاب روزها بر رئیس جمهور چگونه می گذرد ، ج 6 ، قسمت دهم ، ص 130
امام امت در این رابطه فرمودند :
" نمی شود از شما پذیرفت که ما قانون را قبول نداریم غلط می کنی قانون را قبول نداری ، قانون تو را قبول ندارد ، نباید از مردم پذیرفت از کسی پذیرفت که ما شورای نگهبان را قبول نداریم ، نمی تواند قبول نداشته باشد ، مردم رأی دادند به اینها مردم به قانون اساسی 16 میلیون تقریباً با یک قدری بیشتر رأی دادند به قانون اساسی .... دزدها قانون را قبول ندارند ، دیکتاتورها قانون را قبول ندارند ....
نه همه باید مقید به این باشید که قانون را بپذیرد ولو بر خلاف رأی شما باشد باید بپذیرد برای این که اکثریت است و تشخیص شورای نگهبان که این مخالف قانون نیست و مخالف اسلام هم نیست ، میزان این است ، همه باید بپذیریم من هم ممکن است با بسیاری از چیزها من که یک طلبه هستم و مخالف باشم ، لاکن وقتی قانون شد و چیز شد ما هم می پذیریم .
بعد از این که یک چیزی شد دیگر نق زدن در او اگر بخواهد مردم را تحریک بکند مفسد فی الارض است و باید با او اگر دادگاه عمل مفسد فی الارض بکنند و اگر نه رأی می دهد ، آرام با رأی آرام هیچ کس مخالف نیست ، شما می گویید که نخیر ، این که گفتند اینها اشتباه کردند ولی ما در مقابل عمل قبول داریم .
اما رأی این است که این جوری نیست ، اما در عمل هم ملتزم هستیم این مانعی ندارد ، البته مسائل اگر آن مسائل اسلامی باشد ، اگر در رأی هم مخالف باشد باید توی سرتان زد ....
آن چیزی را که مجلس به آن رأی می دهد و شورای نگهبان آن را موافق قانون شرع می داند باید بپذیرند اینها را ، اگر می خواهید که از صحنه بیرون تان نکنند بپذیرید قانون را ، همه روی مرز قانون عمل بکنید و اگر مردم بگویید وظیفه ما را قانون اساسی که شما رأی دادید برایش ، وظیفه ما این است در لفظ نباشد و در واقع خلاف واقع سر فرود بیاورید و به قانون و واقعاً سر فرود بیاورید به اسلام .
لفظ را هم می گویند ، شاید شیطان را هم ازش بپرسند می گوید من انقلابی هستم .... بترسید از آن روزی که این مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست و یک انفجار حاصل بشود .
از آن روز بترسید که ممکن است یکی از ایام الله خدای نخواسته باز پیدا بشود و آن روز دیگر قضیه این نیست که برگردیم به 22 بهمن ، قضیه این است که فاتحه همه ما را می خوانند ."
سخنان امام خمینی در سالگرد مجلس شورای اسلامی ، تاریخ 6/3/60
گروهک وابسته و معلوم الحال نهضت آزادی در این میان نیز بیکار ننشست و با دفاع بی چون و چرای خود از بنی صدر و منافقین آتش را افروخته تر می کرد ، بهانه نهضت آزادی این بود که بنی صدر خائن رئیس جمهور قانونی است و دفاع از وی دفاع از قانون اساسی است و بر این اساس جناح غربی با چنین توجیهی به توطئه های خود ادامه می دادند .
جالب توجه است که این آقایان معلوم الحال پرورش یافته در آمریکا مرفه ، دفاع از رئیس جمهور را دفاع از قانون اساسی قلمداد می کردند ، اما هرگز دفاع از مواضع امام امت را دفاع از قانون اساسی توجیه نمی کردند ، علت هم مشخص است ، چرا که امام سردمدار جناح نه شرقی و نه غربی است و بالمال به سود نهضت آزادی آمریکایی نخواهد بود .
پس در آن زمان از آن بخش از قانون اساسی حمایت می کردند که صرفاً متعلق به بنی صدر باشد ، بد نیست که اضافه کنیم که همین آقایان از رئیس جمهور محبوب و یار سخت کوش امام یعنی از حجت الاسلام سید علی خامنه ای نه تنها تا کنون دفاع نکرده اند ، بلکه با نوشتن نامه ای به اصطلاح افشاگرانه سرگشاده به آن حضرت در صدد ضربه زدن به ایشان و مقام ریاست جمهوری و ریاست مجلس و ... هستند .
سؤال این است که آیا تنها در زمان بنی صدر خائن دفاع از رئیس جمهور دفاع از قانون اساسی محسوب می شد ! یا در تمامی دوره ها ؟ اگر چنین است چرا برخوردی دوگانه با قانون واحد آیا دفاع از قانون اساسی بزعم نهضت به اصطلاح آزادی صرفاً دفاع از بنی صدر است ؟
آیا دفاع از مجلس شورای اسلامی که به فرموده امام مرکز قدرت است دفاع از قانون اساسی نیست ؟ آیا دفاع از قوه قضاییه و شهید مظلوم به عنوان رئیس دیوان عالی کشور که مسئولیت بسیار سنگینی داشت ، دفاع از قانون اساسی محسوب نمی شود ؟
آیا دفاع از امام که به عنوان رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی است دفاع از قانون محسوب نمی شود ؟ آیا دفاع از ارگان های کلیدی و حساس انقلاب چون سپاه پاسداران ، کمیته های انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی و ... دفاع از قانون اساسی محسوب نمی شود ؟
آیا ایجاد بلبشوهای سیاسی و تبلیغات سوء آمریکایی دفاع از قانون اساسی است ؟ و بالعکس ضربه زدن به امام ، ارزش ها ، قوانین و معیارهای انقلاب بزعم شماها صرفاً دفاع از قانون اساسی است ؟
به این عمال وابسته هشدار می دهیم که دیگر توطئه و بی شرمی بس است ، تقوی پیشه کنید و از خدا بترسید و بترسید از روزی که امام و امت دیگر تحمل توطئه های آمریکایی شما را نکنند و همان بلایی بر سر شما بیاید که بر سر بختیار و جبهه ملیون آمد .
بد نیست که فرموده رئیس جمهور محبوب و عالی قدرمان را به شما متذکر شویم ، ایشان در مصاحبه خود مورخ 11/3/62 فرمودند :
" الان کسانی که مخالف این دولت هستند جلسه دارند ، تشکیلات دارند ، جلسات سخنرانی دارند ، تدریس دارند و دولت نمی گوید چرا دارید ، بلکه اگر کسانی بخواهند به نام تدریس و به نام بحث بنشینند توطئه کنند ما با توطئه هایشان مقابله خواهیم کرد ."
پس معلوم می شد که مسئله این چیزها نبوده ، بلکه تمامی احزاب و گروه هایی که وابسته به آمریکا هستند در آن زمان توطئه و دستور سیا را در دستور کار روز خود قرار می دهند ، دلیل بر این مدعا این است که همگی مشترکاً مسئله " اجرای قانون " را بهانه کردند .
