حسن دانايي‌فر، سفير ايران در عراق در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خارجي ايسنا در مورد آخرين وضعيت منافقين در عراق گفت: صدام از سال‌هاي 1986 -1987 اركان قواي اجرايي‌اش سه ركن استخبارات، منافقين و ارتش بود، از اين رو در ا كثر عمليات‌هايي كه عليه ايران صورت مي‌گرفت منافقين درگير مي‌شدند و حتي از ارتش عراق موفق‌تر عمل مي‌كردند و بسياري از رزمندگان ايراني را هم به شهادت رساندند. آن‌ها در عمليات مرصاد در ايران و در انتفاضه 1990 (شعبانيه) در عراق بخش‌هاي اساسي بغداد و منطقه كردستان را به بهانه حفظ امنيت در اختيار گرفتند. بعد از سقوط صدام استخبارات و ارتش از هم پاشيد، اما منافقين باقي ماندند كه داراي تجهيزات نظامي كافي و در شمال بغداد مستقر شدند. آمريكايي‌ها بعد از مدتي آن‌ها را خلع سلاح كردند، اما سازمان‌شان را منحل نكردند. در حال حاضر 3400 نفر در اردوگاه اشرف حضور دارند كه تاكنون تعداد هزار نفرشان به ايران بازگشته‌اند و 750 نفرشان از طريق صليب سرخ خواهان ترك اردوگاه هستند.
دانايي‌فر با اشاره به شرايط زندگي منافقين به لحاظ اجتماعي و رواني تصريح كرد: شرايط آن‌جا مناسب نيست. اين افراد به لحاظ دسترسي به شبكه‌هاي اينترنتي، ماهواره‌اي، تلفن و حتي‌گفت‌وگوي دو يا چند نفره بسيار تحت فشار و محدوديت هستند و هر روز هم بايد اقرار به گناه كنند؛آن هم درباره تصورات گناه آلودشان. به تمام معنا حق انتخاب و آزادي برايشان وجود ندارد.
وي ادامه داد: در حال حاضر منافقين از اردوگاه به شدت مراقبت و محافظت مي‌كنند تا كسي از آن‌جا فرار نكند، چون از اين نظر بسيار لطمه مي‌خورند. اخيرا دو نفر از اعضاي شوراي رهبري از اين گروه جدا شدند كه لطمه بسيار زيادي به آن‌ها وارد شد. منافقين اصرار دارند اردوگاه اشرف باقي بماند، چون سرمايه‌شان آنجاست. همه سازمان و تشكيلات‌شان آنجاست، اما دولت عراق مخالف حضور منافقين در كشورش است.
منافقين يك سازمان با تشكيلات مشخص و ثبت شده هستند نه پناهنده
سفير ايران در بغداد گفت: آمريكايي‌ها پس از اشغال معتقد بودند به استناد بند 4 كنوانسيون ژنو مبني بر اين‌كه وقتي كشوري اشغال مي‌شود نيروي اشغال‌كننده وظيفه دارد از تمامي شهروندان و مجموعه‌هاي كه در آن كشور است حمايت كند از منافقين حمايت كرده‌اند. بعد از اين‌كه پرونده امنيتي عراق به عراقي‌ها منتقل شد و پرونده عراق از فصل 7 منشور سازمان ملل خارج شد، خود به خود حفاظت از منافقين توسط آمريكايي‌ها لغو شد. آن‌ها مدعي‌اند به عراق پناهنده شده‌اند، اما در كجاي دنيا به افراد پناهندگي داده مي‌شود؟ منافقين يك سازمان با تشكيلات مشخص و ثبت شده است. از سويي سوال اين است كه چه كسي به اين‌ها پناهندگي داده است؟ بايد سند و مدركي وجود داشته باشد كه نيست. صدام اين‌ها را همين طوري وارد عراق كرده است.
منافقين بايد تا پايان 2011 عراق را ترك كنند
وي گفت: يكي از اركان هر دولت حاكميت و سيادت (اعمال حاكميت) است، يعني هر عراقي مي‌تواند به هر نقطه كشورش وارد شود. ماجراي چند هفته پيش درباره منافقين اين بود كه آن‌ها به ارتش عراق اجازه ورود به اين پادگان را نمي‌دهند. عراقي‌ها بخشي از زمين اطراف پادگان كه خالي از سكنه بود را مي‌خواستند به كشاورزان بدهند و منافقين به همين دليل با ارتش عراق درگير شدند كه در اين درگيري حدود 40 نفر كشته و بيش از 300 نفر هم زخمي شدند و ارتش عراق هم بخشي از پادگان را تصرف كرد. هم‌چنين جلال طالباني، رييس‌جمهور عراق علاوه بر سفراي اتحاديه اروپا با سفراي روسيه و تركيه ديدار كرد و اعلام كرد كه منافقين بايد از عراق بروند.
دانايي‌فر گفت: بزرگترين ائتلاف پارلمان عراق (ائتلاف ملي) در اعلاميه‌اي خواستار خروج منافقين از عراق شدند و اين مساله نيز در هيات دولت مطرح و مصوب شد تا پايان 2011 بايد عراق را ترك كنند.
تمام ساكنين اشرف از نظر ما عفو هستند
وي درباره شرايط ايران براي پذيرش و عفو منافقين گفت: تمام ساكنين اشرف از نظر ما عفو هستند مگر كمتر از صد نفر از آن‌ها كه داراي پرونده قضايي‌اند. سايرين مي‌توانند به كشور عزيزمان بازگردند و يا هر جايي كه مايل هستند مسافرت كنند.
از شش سال پيش منافقين عضوگيري جديد نداشته‌اند
سفير ايران در عراق درباره عضوگيري گروهك منافقين اظهار كرد: اكثر كساني كه در اردوگاه اشرف‌اند، قديمي‌اند. از شش سال پيش تاكنون عضوگيري جديد نداشته‌اند و آخرين افراد از اروپا و ايران بوده‌اند.
دانايي‌فر درباره برخي اخبار مبني بر كشف گورهاي دسته جمعي در اردگاه اشرف با بيان اين‌كه در اين‌باره اخباري را شنيده‌ام اما نمي‌توانم به طور دقيق آن را تاييد كنم، گفت: گفته شده است كه در مقرشان در اردوگاه اشرف كه 80 كيلومتري شمال بغداد است و اردوگاه ديگري نزديك زندان ابوغريب گورهاي دسته جمعي بوده است. اما درباره اردوگاه اشرف به طور قطعي خبري ندارم.
سفير ايران در بغداد درباره توافق‌هاي وزير دادگستري عراق با دستگاه قضايي ايران در سفري كه اخيرا به تهران داشت، اظهار كرد: با توجه به حجم روابط دو كشور به ويژه روابط انساني و مرزهاي طولاني متاسفانه تاكنون هيچ‌گونه يادداشت تفاهم و قرارداد قضايي بين تهران ـ بغداد وجود نداشته است. هفته گذشته سه قرارداد زيربنايي در زمينه استرداد مجرمين، انتقال محكومين و همكاري قضايي بخش كيفري به امضاء رسيده است كه بايد در مسيرهاي قانوني‌اش تا تصويب نهايي قرار گيرد. هم‌چنين تلاش داريم قرارداد همكاري مدني را هم به امضا برسانم.
دانايي‌فر ادامه داد: طرفين اين اراده را دارند كه اين قراردادها با فوريت به مجلس و دولت دو كشور رفته و به تصويب نهايي برسند.
