مجاهدین‌خلق (منافقین) محمد یوسفی را ترور کردند

عاملین ترور و اسناد جنایت:

1. اعترافات محمد صادق زاده یکی از عاملین ترور شهید علی اکبر رمضانی و شهید یوسفی بوئینی درباره این جنایت:

“در جریان حمله به کمیته دبستان، مجید سرتیم بود. علی دکل معاون و سعید و من عضو تیم بودیم. دست مجید یوزی بود و دست سعید ژ3 و سدت من هم ژ3 و علی دکل راننده بود که با یک ماشین شورلت ایران به جلو کمیته دبستان رفتیم که سه نفر جلوی کمیته بودند (برادران پاسدار) که مجید و سعید با اسلحه شان به طرف آنها شلیک کردند و احتماً 3 الی 4 نفر جلوی کمیته زخمی و شهید شدند. مسئولیت من در این حمله همان پشتیبانی بود که از پشت به ما شلیک نکنند و اسلحه من هم ژ3 بود. “

2. اظهارات مجید شوکتی یکی از فرماندهان واحدهای تروریستی منافقین در مورد جنایت فوق می گوید:

 “افراد واحد تروریستی:... مجید مظلومی، مسعود خوشمرام، علی دکل

تاریخ و ساعت عملیات تروریستی: شهریور ماه، ظهر حدود ساعت 3

مکان عملیات تروریستی: ستاد 2 کمیته منطقه 4، زیر پل سیدخندان

شیوه عملیات تروریستی: با ماشین شورلت ترکیب گشت جلو کمیته رفته و دو نگهبان درب ورودی را به رگبار بستند...

تدارکات: یک ماشین، یک یوزی، دو ژ3، یک کلت، سه عدد نارنجک

نتیجه عملیات تروریستی: شهادت دو یا سه برادر کمیته ای

3. اظهارت عبدالعظیم جولازاده یکی از اعضای واحدهای تروریستی منافقین درباره اهداف این جنایتکاران از حمله به کمیته‌های انقلاب اسلامی:

"... خطوط دیگری بود از جمله حمله به پایگاه ها و به شهادت رسانیدن افراد حزب اللهی که خطوط در رابطه با حمله به پایگاه‌های انتظامی این که نیروهای آنها فقط صرف حفاظت کمیته ها بکنند و دیگر نتواننند هم ضربه به ما بزنند و هم این که نیروهای خودشان کم شود در سطح شهر... “

همه جا پایگاه اسلام است

به این خیال واهی است که منافقین بارها به مقر کمیته ها و سپاه پاسداران و دیگر مراکز انتظامی حمله کرده اند و بسیاری از این جان برکفان را به شهادت رسانده اند. اما آنچه این خود باختگان وابسته به استکبار جهانی هیچگاه نفهمیده و نخواهند فهمید این حقیقت است که در جمهوری اسلامی میان نیروهای انتظامی و مردم فاصله و مرزی وجود ندارد و هر یک از امت حزب الله در عمل عضوی از نهادهای انقلابی است و گرچه لباس مقدس پاسداری به تن ندارد، لیکن در حراست از میراث پر بار شهیدان پاسداری ایثارگر است.

به همین اعتبار نیز هر کوی و برزنی پایگاه نیروهای مردمی اسلام است و در نتیجه با حملته منافقین به مراکز انتظامی نه تنها کوچکترین وقفه ای در حضور جان بر کفان اسلام در صحنه پیش نیامده، بلکه به برکت پیوند فشرده میان همه آحاد ملت مسلمان، عرصه بر تروریست‌های منافق روزبروز تنگ و تنگ تر شده است.

شهید محمد (مسعود) یوسفی بوئینی

شغل: محصل (عضو کمیته انقلاب اسلامی)

سن: 16 سال

وضعیت تأهل: مجرد

محل شهادت: سید خندان، خیابان دبستان

تاریخ شهادت: 1360/6/17

زندگینامه

در سال 1344 در خانواده ای مستضعف و متدین در یکی از محلات جنوب شهر تهران چشم به جهان گشود. طعم فقر را از همان کودکی چشید و شوق فراگیری مسائل مذهبی نیز از طفولیت با وی عجین بود و همراه با پدر به جلسات سخنرانی و وعظ می رفت. در هشت سالگی پدرش را از دست داد و با درد یتیمی نیز آشنا شد. پس از پدر سرپرستی اش را مادر زحمتکشش به عهده گرفت و در دامان پاک او بزرگ شد. محمد در تمام طول دوران دبستان مانند کودکان هم طراز خود تابستان ها کار می کرد و از این راه به خانواده اش یاری می رساند. او با علاقه ای که نسبت به اسلام، در ذاتش نهفته بود به فراگیری قرآن رو آورد و در انجمن اسلامی وابسته به مسجد جوزستان نیاوران شاگردی مشتاق بود. او پس از پایان تحصیلات ابتدایی به دبیرستان راه یافت و در کنار تحصیل هیچگاه رسالت اسلامی خویش را نیز فراموش نکرد.

شکوفایی انقلاب اسلامی شاهد فعالیت ها و مبارزات گسترده او بود. وی در روزهای قیام و شهادت با شرکت در راهپیمایی ها، ایجاد سنگر و رساندن دارو و یخ به بیمارستان ها حضوری فعال داشت و چند بار نیز مورد ضرب و شتم مزدوران گارد شاهنشاهی قرار گرفت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فرمان رهبرش مبنی بر ایجاد ارتش بیست میلیونی در بسیج مستعضعفین ثبت نام نمود و در حین تحصیل شب ها را به پاسداری و حراست از اسلام و دستاوردهای انقلاب در همکاری با کمیته انقلاب اسلامی می گذارند. زندگی اش را وقف آرمان‌های مقدسش کرده بود و در پناه همین ایمان راسخ توانسته بود صراط مستقیم را تشخیص و با قدم هایی استوار در آن گام نهد.

شهادتنامه

یوم الله 17 شهریور همواره یادآور مظلومیت و شهادت طلبی امت مسلمان ایران و امتداد خط سرخ شهادت در طول تاریخ خواهد بود. این روز، روز شهیدان بی شمار و گمنام انقلاب اسلامی، روز حماسه ایست که ژالته را به سوگ نشاند و با عطر شهدا آغشته اش ساخت و چه شیرین است پیوستن به این کاروان و چه گواراست شهادت در چنین یوم الله مبارکی.

همان قدر که عاشقان الله به استقبال این چنین دیداری می روند، دشمنان اسلام برای فرو نشاندن عطش جنایت و خونریزی شان در چنین ایامی از لانه‌های فساد خارج می شوند. در 17 شهریور 1360 برادر محمد یوسفی در حالی که در کنار دیگر همرزمش (علی اکبر رمضانی آشتیانی) در مقابل درب کمیته منطقه 4 به پاسداری مشغول بود، هدف رگبار گلوله‌های منافقین تروریست قرار گرفت و با قلبی مالامال از عشق به الله به دیدار معشوقش شتافت.

در گزارش پزشکی قانونی در مورد علت شهادت وی آمده است:

“پسرس است در حدود هفده ساله، آثار خفگی و خفه کردگی و مسمومیت ندارد و به علت اصابت گلوله به سر و خونریزی مغزی در گذشته است.”

شهید یوسفی در کنار برادر همرزمش شهید علی اکبر رمضانی به خاک افتاد و در عنفوان جوانی به ملکوت اعلی پیوست و پیکر پاک او در میان اندوه امت سوگوار در کنار سایر شهدا به خاک سپرده شد.

مزار شهید: بهشت زهرا، قطعه 24، ردیف 95، شماره 32