آنچه مسلم است این است که منافقین در حال پوست اندازی در عرصه‌های مختلف برای حصول به اهداف مشخص و برنامه‌ریزی شده ای هستند. این تغییر رویه ظاهری که در قالب سیاست‌های اعلامی این گروهک قابل رصد است، فراتر از آنچه می‌باشد که در ذیل تغییرات سازمانی بدان پرداخت؛ بطوریکه با استناد به اصول و مبانی انسان دوستانه به دنبال ارائه چهره ای دمکراتیک از خود هستند.
در واقع آنچه در این یادداشت به دنبال آن هستیم بررسی و واکاوی دلایل روی آوردن این گروهک به مبانی متعدد از دموکراسی، حقوق بشر، آزادی و زنان و... علیرغم تاریخ تباین سازمانی آنها با این گونه مبانی و واژگان است.
نکته اول در این باره، این است که از جمله دلایلی که موجب شده تا منافقین به سمت مفاهیم پرطمطراقی مانند دموکراسی و حقوق زنان روی بیاورند و در قالب چارچوب‌های خودساخته سیاسی آن را نشخوار و تکرار کنند، دریافتن این موضوع است که ایدئولوژی و مبانی شکل دهنده آنها که با خشونت و ترور عجین بود با بن بست‌های تئوریک و پراتیک روبرو شده است. از این رو تلاش می‌شود با استمداد و استعانت و استفاده ابزاری از مفاهیمی پیچیده و اغوا کننده و مورد اقبال همگان مانند نمونه ذکر شده فوق جهت منافع و مطامع خود سود ببرند.
دوم اینکه، منافقین با علم به اینکه چهره آنها در نزد مردم در ایران چهره ای کریه المنظر با ویژگی‌های چون خشونت، ترور و ... همزاد است چاره و راه حل را در این دیده اند که با سیاست فریب، دست به دامن مضامینی شوند که نه تنها در ضدیت کامل با بنیادهای نگرشی و بینشی و ایدئولوژیک آن ها است بلکه به نوعی بیانگر این مطلب نیز هست که این گروهک با اذعان به اینکه از حیث رویکرد شعاری و عمل در مسیر باورهای غلطی که بدان اعتقاد داشته است اکنون با مطرح کردن این دست از مفاهیم جهانی، وارد مرحله تازه ای از اهداف و برنامه ها شده اند.
سوم اینکه، از جمله دلایل و عللی که موجب شده است تا منافقین به سوی موضع فعلی شان شفیت کنند، تلاش برای تطابق خود با خواسته ها و مطالباتی است که کشورهای حامی آنها، طلب می‌کنند. در واقع منافقین با عبور از دیدگاه‌های سازمانی آموزشی تربیتی خود که سال ها بر آن اصرار داشته اند درصدند تا خود را با تمنیات اربابان خود در عرصه عنادورزی هایشان با ملت ایران و نظام اسلامی همراه و همداستان کنند. به عبارتی ارجحیت داشتن پول‌های حامیان ایران ستیز منافقین بر اندیشه و نگرش ضاله و منحط منافقین دالی بر تغییر و چرخش آنها به سمت و سوی مفاهیمی غریب و ناآشنا با این گروهک شده است.
با این اوصاف و با توجه به مطالبی که بیان شد می‌توان این گونه گفت که چرخش گفتمانی موجود در نزد منافقین و دست به دامان شدن آنها به نوآوری مفهومی برای احیا و دمیدن روحی تصنعی و جعلی در جسد نیمه جان آنها است؛ بطوریکه منافقین با تغییر افراد در منصب‌های نظارتی مانند جایگزین سازی افرادی مثل مریخی در راس منافقین به جای رجوی ها از یکسو و نیز رقیق و حتی امحاسازی مبانی نظری که معرف منافقین بوده و هست با مفاهیمی عمومی و مطلوبی چون احترام به اکثریت از سوی دیگر، از جانب گروهی که اقلیت خود را برین و برتر از هر اکثریتی می‌دانند نشانگر پوست اندازی و تکمیل مسیری است که در قریب به چند سال اخیر آن را دنبال کرده اند.
