به دنبال خروج آمریکا از توافق هسته‌ای گروه 1+5 با ایران، تهران مذاکرات خود با اروپا را برای حفظ این توافق به طور فشرده پیگیری می‌کند. با این همه به نظر می‌رسد که جای طرح برخی موضوعات در این مذاکرات خالیست.
ایران بارها تاکید کرده است که در گفت‌وگوهای هسته‌ای وارد بحث درباره مسائل دیگر نمی شود. دلیل آن مشخص است؛ اروپا با فشار آمریکا قصد دارد تا پس از گفت‌وگو درباره برجام، محور مذاکرات را به سمت گفت‌وگوهای منطقه‌ای و موشکی سوق دهد. با این وجود ایران تاکید دارد که این موضوعات قابل مذاکره نیستند.
برخی مسائل میان ایران و اروپا وجود دارد که هرچند در ظاهر به موضوع هسته‌ای مرتبط نیست، اما در واقع می‌تواند ریشه بسیاری از مسائل در این حوزه باشد.
بحث فعالیت آزادانه و بدون محدودیت گروهک تروریستی منافقین در اروپا، یکی از این مسائل است که هرچند اروپا قصد دارد آن را در ذیل مباحث حقوق بشری مطرح کند، اما از نظر تهران فعالیت منافقین نه فقط یک فعالیت تروریستی و خطرناک برای همه جهان است، بلکه حتی می‌تواند پرونده هسته‌ای ایران را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
کیست که نداند آغاز پرونده سازی علیه برنامه هسته‌ای ایران در دهه 1380 شمسی، براساس گزارش های جاسوسی و البته غلط منافقین بود؟ کیست که نداند منافقین به عنوان پیمانکاران تروریستی موساد، وظیفه ترور دانشمندان هسته‌ای کشورمان را برعهده گرفتند و کیست که نداند خوراک لازم برای تشدید حملات به برنامه هسته‌ای ایران از سوی نتانیاهو و ترامپ حتی پس از توافق برجام را منافقین مهیا کردند؟
با این سابقه خرابکاری هسته ای، روشن است که اروپا باید در دور تازه گفتگوهای هسته‌ای برای حفظ توافق هسته ای، تکلیف خود را با فیلم منتشر شده از پایگاه منافقین در آلبانی روشن کند. در این فیلم، به وضوح می‌توان دید که یک پایگاه بزرگ نظامی در اختیار یک گروهک تروریستی قرار گرفته و مدعیان سیاسی بودن منافقین باید پاسخ دهند که با این امکانات نظامی، چطور فکر می‌کنند منافقین از فاز مبارزه مسلحانه عبور کرده و مشغول کنش ورزی سیاسی است؟
مقامات اروپایی که به منافقین برای برگزاری میتینگ های خصمانه در پاریس مجوز می‌دهند و تجمعات نیروهای این سازمان علیه مقامات کشورمان را نوعی اعتراض مدنی جلوه می‌دهند، چرا درباره فعالیت های مخفیانه منافقین در آلبانی سکوت کرده و مذاکرات هسته‌ای را به بحث درباره مقابله با تحریم های آمریکا تقلیل می‌دهند؟
به نظر می‌رسد که دستگاه دیپلماسی کشورمان باید همزمان با تلاش برای بی اثرسازی تحریم های واشنگتن و حفظ برجام، زمینه های خرابکاری هسته‌ای را از بین ببرد که یکی از راه های آن، تاکید بر جمع آوری همه امکاناتی است که در اختیار سازمان منافقین قرار گرفته است. ایران همچنین باید همه مذاکرات خود پیرامون مسائل منطقه‌ای را منوط به پایان بخشیدن فعالیت های این سازمان در اروپا کند.
در صورتی که گام موثری برای محدودسازی منافقین برداشته نشود، هر توافقی که میان ایران و اروپا برای حفظ توافق هسته‌ای حاصل شود، خیلی زود با شیطنت های منافقین به شکست خواهد انجامید.
