جشن بود؛ جشنی در سالروز آغاز دفاع مقدسمان مقابل متجاوز؛ جشنی در سراسر ایران، اما همان آغاز صبح و آغاز جشن خبر رسید که تروریستها مراسم اهواز را به خاک و خون کشیدهاند. خوزستان؛ خوزستانی که برای هشت سال دفاع مقابل بعثیهای صدام نماد مقاومت و ایستادگی ایران ماست، این بار هم خط مقدم دفاع از ایران مقابل تروریستها شده بود. پیکرهای خونآلود بر زمین افتاده از نظامیان حاضر در رژه و مردم غیرنظامی که برای تماشای رژه آمده بودند، ایران را در غم و بهت و خشم فرو برد. این میان تصاویر خونآلود کودکان اهوازی و پیکر شهید چهارساله حمله تروریستی، محمدطاها که در همان ساعت اولیه پس از حمله، با توئیتهای وزیر خارجه ایران جهانی شدند، نماد مظلومیت ملتی شد که سالها مقتدر و مظلوم، قربانی تروریسم به زبانهای مختلف است. سازمان ملل متحد، شورای امنیت و دولت امریکا گر چه در کنار دولتها و سازمانهای دوست با ایران، این حمله را تروریستی نامیده و محکوم کردند، اما صفبندی حامیان تروریسم مقابل ملت ایران از همان آغازین ساعات حمله روشن شد. این گزارش در اولین سالگرد حادثه تروریستی در اهواز نگاهی به همین صفبندیهاست که مقابل ملت ایران ایستادند و تروریسم را وقتی هدفش مردم بیدفاع ایران است، قدر وقتی که هدفش اروپاییها و امریکاییها هستند، زشت و سیاه ندانستند.
رسانههای حامی تروریسم
پیکر خونین سربازان و مردان و زنان و کودکان ایرانی هنوز در اهواز روی زمین بود که تلویزیون ایراناینترنشنال که به زبان فارسی برای مردم ایران (مردم؟!) برنامه پخش میکند، در برنامهای مستقیم میزبان سخنگوی گروهک جداییطلب و تروریستی الاحوازیه شد، تا او بگوید که «ما راهی جز مقاومت نداریم. مقاومت ملی اهواز عملیات امروز را علیه سپاه و نیروهای نظامی جمهوری اسلامی انجام داد.» او همچنین مدعی شد که: «این حمله پاسخی به سرکوب عربهای اهوازی است. مقاومت ملی الاحواز که نهاد عامتر و شامل چند گروه است، مسئولیت را قبول میکند. این عملیات جزئی از مقاومت مشروع ماست و هیچ شهروند عادی هدف قرار نگرفت. جایگاه مهمانان ویژه هدف قرار گرفت که با محل افراد عادی فاصله داشت.»
این تدارک رسانهای برای آنکه سخنگوی یک گروهک تروریستی بتواند دروغهایش علیه مردم ایران را به عنوان توجیه حمله تروریستی بیان کند، توسط رسانهای صورت گرفت که ادعای حمایت از مردم ایران را دارد و به زبان فارسی برنامه پخش میکند. زنان و کودکان و مردان غیرنظامی ایرانی خونین روی زمین افتاده بودند و تلویزیون ایراناینترنشنال در اختیار تروریستها بود تا بگویند شهروندان عادی را هدف قرار ندادهایم و فقط جایگاه مسئولان را زدهایم! از سویی حتی نظامیان حاضر در مراسم رژه هم، اغلب سرباز بودند و جزئی از ملت ایران و مراسم هم در صلح و اسلحههای موجود در مراسم هم بدون گلوله بودهاند. خط مقدم جنگ نبوده که فقط نظامیان حضور داشته باشند و بگوییم جنگ است دیگر! اما تروریستها خیلی رسمی، رسانه دارند و از حق مشروع خود برای حمله به مردم ایران میگویند!
رسانههای دیگری هم، نه در حد ایران اینترنشنال بلکه تلویحی تلاش کردند تا شدت قبح حمله به رژه اهواز را تخفیف دهند. بیبیسی فارسی که برای پوشش خبری حملات پاریس از عبارت «حملات تروریستی» استفاده کرده بود، در انعکاس خبری حمله به رژه اهواز به استفاده از کلمه «حمله» بسنده کرد. طبیعی است کلمه حمله الزاماً بار منفی ندارد و حتی گاه میتواند مشروع هم تلقی شود! بیبیسی به این حد هم اکتفا نکرد و سعی میکرد مخاطبان خود را قانع کند که آنها که به روی مردم شلیک کردند، چاره دیگری نداشتند! مجری بیبیسی به یکی از میهمانان میگوید: «حرف آنها (الاحوازیها) اینه که فضا اونقدر بسته است که راهی غیر از این ندارند.»
العربیه رسانه سعودی هم از لفظ هجوم، به معنای حمله در تیتر استفاده کرد، در حالی که خبر دیگری از این شبکه در خصوص اردن نشان میدهد که در آن از لفظ هجوم ارهابی، به معنای حمله تروریستی استفاده شده است.
رویترز هم برای خبر حمله به رژه اهواز صرفاً از واژه attack، به معنای حمله استفاده کرد. این خبرگزاری برای هجوم یک خودرو به عابران در نزدیکی مجلس انگلیس از عبارت terrorist attack، به معنای حملات تروریستی استفاده کرده بود. گویا برای این رسانهها سخت بود که از هدف قرار گرفته شدن مردم غیرنظامی و تروریستی بودن حادثه بنویسند.
فاکس نیوز هم در گزارشی که در وبسایت خود منتشر کرد، نوشت: «حمله به رژه ارتش ایران دستکم هشت کشته از میان نیروهای سپاه بر جا گذاشت، این را رسانههای دولتی ایران میگویند.» در شرایطی که تمام رسانهها و مقامات ایرانی از لفظ «حمله تروریستی» و کشته شدن شهروندان عادی در کنار نظامیان برای صحبت کردن درباره این رویداد استفاده کرده بودند، خبرگزاری فرانسه، دویچه وله، آسوشیتدپرس، الجزیره، گاردین و سیانان رسانههای دیگری بودند که از لفظ تروریستی در پوشش خبری خود استفاده کردند. این میان یورونیوز و رسانههای ژاپنی و روسی در کنار مردم ایران، این حملات را تروریستی دانستند.
دولتهای حامی تروریسم
مقامات کشورمان به دو دسته از دولتها در ماجرای حمله تروریستی به رژه اهواز اعتراض کردند. ابتدا تعدادی از کشورهای اروپایی که خاک آنها محل استقرار تروریستها و محل استقرار رسانه حامی تروریستها یعنی ایران اینترنشنال است. گرچه بعدتر با دلایل و قرائن روشن شد که عملیات تروریستی مذکور کار عوامل داعش بوده و سخنگوی الاحوازیه برای مطرح کردن گروهک خود مسئولیت این عملیات را بر عهده گرفت، اما در هر حال ایران اینترنشنال زمانی میزبان سخنگوی الاحوازیه شد که تصور بر آن بود عامل عملیات آنها هستند، البته پیشتر هم دستشان به خون مردم ایران آلوده بود. مقر این شبکه کجاست؟ لندن! شواهد و قرائن کافی هم برای بهرهگیری این شبکه از منابع مالی دربار سعودی وجود دارد. علاوه بر آن تروریستهای وهابی مورد حمایت مالی و غیرمالی دولتهای عربستان و امارات متحده عربی قرار دارند. تا اینجا دولت ایران مراتب اعتراض خود نسبت به دولتهای انگلیس، امارات و عربستان را رسمی و غیررسمی اعلام کرد.
علاوه بر آن سفارت ایران در انگلیس شکایت رسمی خود را در رابطه با بررسی اقدام غیرقانونی شبکه ایران اینترنشنال در پخش مصاحبه با سخنگوی گروه تروریستی الاحوازیه، به سازمان تنظیم کننده مقررات رسانهای انگلیس آفکام (Ofcom) تسلیم کرد، ضمن آنکه وزارت خارجه ایران ساعاتی پس از حمله خونین و تروریستی اهواز دیپلماتهای ارشد بریتانیا، هلند و دانمارک را احضار کرده و به علت اجازه فعالیت گروههایی، چون مقاومت ملی الحوازیه در خاک این کشورها، از آنها شدیداً انتقاد کرده است. بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان هم اعلام کرد که: «اینکه اتحادیه اروپا این گروهها را تا زمانی که عملیات تروریستی در خاک اروپا انجام نداده باشند تروریست نمیخواند، غیرقابل قبول است.»
همه این نکات در کنار هم باعث میشود تا مردم ایران هیچ گاه ادعای کشورهای غربی در مبارزه با تروریسم را صادقانه ندانند.