شکنجه برادران پاسدار

مهران اصدقی:در اینجا جریان شکنجه برادران پاسدار کمیته مرکزی انقلاب اسلامی می پردازیم :

بعد از ضربه ای که سازمان در دوازدهم اردیبهشت 61 خورد بخش ما یک سری تحرکاتی انجام می دهد برای اینکه جلوی ضربات را بگیرد.به خاطر کوچکترین مسئله ای خانه را تخلیه می کرد و گاه اتفاق می افتاد که مسئولان نظامی تا چندین رده بالا در یک خانه جمع می شدند . فی المثل در خانه ای واقع در خیابان کارون که مربوط به بخش ویژه سازمان بود . در آنجا مسئولان بالای نظامی جمع شده بودند . مسئول امنیتی این خانه که فردی به نام طاهر ( کشته شده ) بود ، طالب طاهری ( یکی از همین برادران پاسدار که مورد شکنجه واقع شد ) را از داخل خانه می بیند و برای برخورد با او اقدام می کند . پس از برخورد با وی فکر می کند که بچه محل همانجا است . اما روز بعد همین برادر ( یعنی طالب طاهری ) را به همراه برادر پاسدار دیگری که محسن میر جلیلی نام داشت مشاهده می کند و به آنها مشکوک می شود و به همراه سه نفر دیگر از افرادی که در آن خانه بودند اقدام به دزدیدن این برادران می کنند . شیوه گرفتن اینها این بوده که با ماشین جلو آمده و از موضع اینکه ما کمیته ای هستیم این برادران را به زور گرفته و داخل ماشین می اندازند و چشم آنها را بسته و به خانه ای که قبلاً توضیح دادم و در خیابان بهار واقع بود می برند . افراد مستقر در آن خانه فردی به نام مصطفی معدن پیشه با نام مستعار رحمان ( یکی از فرماندهان بخش ویژه که کشته شد ) و دو نفر دیگر به نام شهرام و محمد رضا بودند .

روز اول خود طاهر که این برادر را دستگیر کرده و به آن خانه برده بود شروع به زدن این برادران پاسدار می کند و با این هدف که ببیند که آیا اینها خانه خیابان کارون را زیر نظر داشتند یا خیر . به همین خاطر کابل به کف پا و سایر نقاط بدن آنها می زدند ، به طوری که تمام بدن آنها کبود شده بود . در همین حین به من و مسئولم اطلاع می دهند که چنین افرادی را ما گرفته ایم و شما یک سری سوال در زمینه تعقیب و مراقبت تنظیم کنید تا از طریق این افراد که دزدیده ایم بپرسیم تا کانالهای ضربه را پیدا کنیم . من به همراه مسئولم این سوالات را طرح کردیم و روز بعد خود من به همان خانه خیابان بهار رفتم . رحمان به من گفت که دیروز طاهر آنها را به اینجا آورده و بعد از اینکه آنها را زده برایش مشخص شده که آنها آن خانه ( خیابان کارون ) را زیر نظر داشته اند .

ما طبق سوالاتی که در آورده بودیم مرحله دوم را آغاز کردیم . هدف مرحله دوم کار ما این بود که مشخص بشود آیا آنها جاهای دیگر را زیر نظر داشته اند یا نه ؟ به همین خاطر خود من به همراه رحمان و شهرام شروع به کابل زدن این برادرها نمودیم . روز بعد من جهت ادامه سوالات مراجعه کردم . همان روز صبح طاهر هم به همراه مسئول من به آن خانه آمدند . در اینجا لازم به توضیح است که این خانه به خاطر موارد مشکوکی که قبلا در اطرافش دیده شده بود به اصطلاح تشکیلاتی خودمان زرد شده بود و در رفت و آمدها افراد خیلی احتیاط می کردند و مسئولان بالای سازمان آنجا مراجعه نمی کردند ولی از آنجا که بعد از شکنجه هایی که کرده بودیم اطلاعاتی از این برادرهای پاسدار به دست نیامد مسئولان بالای سازمان تصمیم می گیرند که خودشان بیایند و از نزدیک برخورد کنند . به همین خاطر مسئول من که هیچ وقت به آن خانه نمی آمد به همراه طاهر یعنی را بط مرکزیت بخش ویژه و اعضای مرکزیت یعنی مهدی کتیرایی و حسین ابریشم چی به آن خانه آمدند تا خودشان با مسائل برخورد کرده باشند . بچه های تشکیلاتی می دانند در مواردی که مسئله مهم باشد افراد بالای سازمان و مسئولان حتی با پائین ترین افراد واحدهای عملیاتی نشست می گذارند چون ما از این افراد اطلاعات کسب نکرده بودیم آنها مجبور می شوند خودشان به آنجا مراجعه کنند .

بعد از وردشان به خانه شروع به زدن برادران پاسدار با شلاق و کابل چک و لگد می کنند و خطاب به ما می گفتند که شما بلد نیستید از اینها اطلاعات بگیرید و آنها باید از شما بترسند . خود طاهر رو به من کرد و گفت من تا ظهر اینجا هستم و پدر اینها را در می آورم و در همین حال که آنها آنجا بودند ، طاهر با مشت دندانهای این برادران را می شکست .

روی پاهای کابل زده آنها آب داغ ریختند و پشت کمر یکی از آنها اتو چسباندند . حوالی عصر بود که در آن خانه یک تیر شلیک شد ، چون یکی از این برادران تکانی خورده بود اینها فکر کرده بودند می خواهند عکس العملی نشان بدهد و مجبور می شوند تیر در کنند . به همین خانه فکر کردیم خانه لو رفته و بایستی آنجا را تخلیه کنیم . این بود که تصمیم به شهید کردن برادرها گرفتیم و شیوه به شهادت رساندن آنها این بود که آنها را روی صندلی نشانده و بعد از آنکه بدن آنها را به صندلی بستیم با میله هایی که سازمان برای این کار در اختیار ما قرار داه بود و گفته بود موقعی که خواستید افراد را بدزدید با آنها به پشت گردن آنها بزنید بی هوش می شوند ( از این نوع میله های سنگین و سربی در اکثر خانه هایی که این خط به آنها داده شده بود وجود داشت ) آنها را بی هوش کرده و با تزریق آمپول سیانور آنها را به شهادت رساندیم . بعد از شهید کردن این برادرها آنها را بسته بندی کرده و به همان شکلی که قبلا در تلویزیون نشان داده شد ، داخل پارچه و طناب بستیم و بعد از بسته بندی جهت تحویل به خسرو زندی گذاشتیم . ما فکر می کردیم که اینها شهید شدند در حالی که شهید نشده بودند و در حال جان دادن بودند که خود خسرو زندی در این رابطه توضیح می دهد.

کارنامه سیاه(35)