شغل: دوزنده کیف
سن: 23 سال
وضعیت تاهل: متاهل
محل شهادت: بازار خیابان بوذرجمهری
تاریخ شهادت: 29 مرداد 1361
زندگی نامه...
در سال 1338 در یکی از روستاهای اطراف نیشابور در خانواده ای روستایی و زحمتکش دیده به جهان گشود . تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند و در کنار تحصیل همچون سایر کودکان روستایی به پدرش در امر کشاورزی کمک میکرد و در صفا و پاکی روستا بزرگ می شد.
سیاست های خانمان برانداز رژیم ستم شاهی که هدفی مگر نابودی کشاورزی ایران و وابستگی هرچه بیشتر به استکبار جهانی نداشت زادگاه او را بی نصیب نگذاشت و سیل مهاجرت روستائیان به شهر آغاز گردید.
با فرا رسیدن سال 1375 و دمیده شدن انفاس بیدادگرانه انقلاب در کالبد مردم و گشوده شدن افق های جدید آزادی استقلال و جمهوری اسلامی او نیز همچون دیگر اقشار مستضعف جامعه به مبارزه علیه رژیم ستم شاهی برخاست و به رهبری امام امت بر بساط 2500 ساله ظلم و ستم شاهان هجوم برد. پس از پیروزی انقلاب با روحیه ای متحول شده و شور وشوقی تازه به کار و تلاش پرداخت و به برکت حاکمیت اسلام به زندگیش سروسامانی بخشید و تا آنجا که می توانست در ابعاد و اشکال گوناگون به انقلاب خدمت کرد .
بدنبال تجاوز مزدوران بعثی به خاک جمهوری اسلامی ایران مشتاقانه خواهان عزیمت به جبهه ها گردید لیکن گرفتاری های گوناگون همواره مانع از رسیدن او به این آرزو میشدند . عاقبت در تابستان 1361 علیرغم آنکه بیش از چند ماهی از ازدواجش نمیگذشت دوری از دیار عاشقان کربلا را نتوانست تحمل کند و به همین منظور در بسیج ثبت نام کرد. برای آنکه پدر و مادر و دعای خیر آنها را در این امر خطیر جلب کند قبل از عزیمت به جبهه به روستای زادگاهش بازگشت و پس از کمک به برداشت محصول و جلب رضایت پدر ومادر عازم مشهد مقدس شد تا از بارگاه شهید غریب اسلام حلالیت و شفاعت بطلبد. سر بر این بارگاه معظم گذاشت و فیض شهادت را طلبید و بمنظور پیوستن به صفوف داوطلبانی که به جبهه می رفتند یک روز قبل از معراج خونینش به تهران بازگشت.
شهادتنامه...
شگفتا که دست تقدیر چگونه عاشق را به معشوق میرساند . در روز بیست و نهم مرداد 1361 شهید خرداری با موتور سیکلت از منطقه بازار عبور میکرد . دو نفر از تروریستهای منافق که قصد سرقت یک وسیله نقلیه برای انجام ترور را داشتند در محل خلوتی به او نزدیک شده و به زور اسلحه می کوشیدند او را وادار به تسلیم موتورش نمایند. شهید از اجرای دستور تروریستها سرباز می زند و آنها در حالیکه اسلحه را روی سر او گرفته بودند میگویند تا سه می شماریم اگر ندهی شلیک می کنیم. و عبد الرسول بی آنکه از جا تکان بخورد با خونسردی در انتظار مرگ سرخ خویش می نشیند . شمارش تروریست به 3 رسید و صدای شلیک گلوله بلند شد و متعاقب آن یکی دیگر از تروریستها نیز دو گلوله دیگر به پیکر پاک شهید شلیک کرد و بدینسان دعایی که از دل برخاسته بود اجابت شد و ملائک عبدالرسول خرداری را به ملکوت اعلی بردند.
تاریخ این صحنه را فراموش نخواهد کرد
براستی کیست که مرگ را در یک قدمی اش ببیند و بداند که به کوتاهی زمانی که شمردن از یک تا سه طول میکشد مغزش متلاشی خواهد شد و در کمال آرامش در جای خود بنشیند و حتی تکان هم نخورد؟
تاریخ چنین حماسه ای را به یاد دارد؟ از او چیز زیادی نمی خواستند می گفتند موتورت را بده حتی اطمینان هم میدادند که پس از پایان عملیات آنرا پس خواهند داد. و او نداد. زیرا میدانست که تسلیم یعنی مرگ انسانی دیگر یعنی سر فرود آوردن در برابر جنایات منافقین یعنی کنار رفتن از سر راه اجرای دسائس استکبار جهانی و در مکتب انسان ساز اسلام و پرچمدار راستین این مکتب حسین (ع) آموخته بود که باید نه گفت حتی به قیمت جانش. او نیز چنین کرد و سر فرود نیاورد حتی به قیمت جانش بگذار آمریکا و شوروی و همه دول استکباری و همه ایادی رنگارنگش از یادآوری این صحنه پرشکوه بر خود بلرزند و بدانند که یک مسلمان در اوج عشق و ایثار چه میکند و چگونه با همان آرامشی که نماز میگذارد مرگ سرخ را نیز در راه خدایش پذیرا میشود. بگذار بلرزند که نابودیشان محتوم است.
