شهید رشید ناهیدی

شهید رشید ناهیدی مشهور به عبدالله بدخشانی در سال 1325 در روستای «نی» از توابع شهرستان مرزی مریوان به دنیا آمد. در کنار تحصیل، یادگیری قرآن را نیز شروع کرد و با آن انس گرفت. او علیرغم فشارهای مالی و فقر توانست تا سال سوم راهنمایی به تحصیل ادامه دهد، اما پس از آن به کار کشاورزی پرداخت.

اهل مسجد و نماز و کلاس قرآن بود. سخنانش بسیار تاثیرگذار بود. همیشه و در همه حال یار و یاور مردم محروم و مستضعف روستا بود و از ظلم‌هایی که توسط حکومت ستمشاهی بر آنان روا داشته می‌شد رنج می‌کشید و همیشه مترصد بود تا به هر طریقی بتواند ضربه‌ای به نظام فاسد شاهنشاهی وارد آورد.

هنگامی که درفش مبارزه با ستم پهلوی به وسیله حضرت امام برافراشته شد، او جزو مشتاقان و مریدانی بود که سخنان مقتدایش را با گوش جان شنید و در این راه از هیچ کوششی دریغ نکرد.

وقتی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید به پاسداری و حراست از آن پرداخت و به جمع یاران مدرسه قرآن پیوست و به روشنگری اذهان مردم در خصوص شناخت حق از باطل و شناساندن هویت پلید گروهک‌های تروریستی پرداخت تا اینکه احساس کرد در راه حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی باید سلاح بردارد. در این زمان بود که به عنوان یکی از اعضای تشکیل‌دهنده سپاه مریوان وارد عمل شد.

این شهید گرانقدر در راه دفاع از آرمان‌های مقدس انقلاب اسلامی رنج‌ها و زحمت‌های طاقت‌فرسایی متحمل شد.

وی از شمار بسیار گروهک‌ها و پلیدان و مزدوران آگاه بود که در منطقه مریوان جمع شده بودند تا بتوانند رخنه‌ای در عزم ملت مسلمان و ارکان حکومت اسلامی ایجاد کنند از این رو پیوسته خود و یاران معدودش را در معرض شهادت می‌دید.

شهید ناهیدی روز آخری که به سپاه می‌رفت در آخرین دیدار به همسرش گفت: من شهید می‌شوم و دو فرزندم را در نزد تو به امانت می‌سپارم.

23 تیرماه سال 58 تعداد 25 نفر از پاسداران در مقابل سیل عظیمی از تروریست های تا دندان مسلح دلیرانه مقاومت و پایمردی کردند و با ریختن خون سرخشان بر سنگفرش‌های خیابان‌های مریوان به جاودانگی رسیدند، از این تعداد 8 تن از پاسداران و یاوران مکتب قرآن شربت گوارای شهادت نوشیدند و به درجه رفیع شهادت نایل شدند که شهید عبدالله بدخشانی یکی از این شهدا بود.

این واقعه برای گروه‌های سیاسی در آن روز یک رسوایی تمام عیار به حساب می‌آید چراکه نه تنها مردم مریوان، بلکه همه مردم کردستان از این جنایت هولناک متأثر شدند و در مجامع مختلف به طرق گوناگون اعلام نارضایتی کردند.