شهید جهانبخش زندیه فرزند غلامحسین و صغری شکریان، 8اردیبهشت1319 در روستای فتحآباد از توابع بخش چنگ الماس شهرستان بیجارگروس در خانوادهای کشاورز متولد شد. او اولین فرزند خانواده بود.دوران کودکی و نوجوانی او به کشاورزی و دامداری گذشت.
با رسیدن به 18سالگی به خدمت سربازی فرا خوانده شد، دو سال خدمت نظام وظیفه را در لشکر 28 پیاده کردستان به اتمام رساند و برای ادامه زندگی به روستا بازگشت. از سالها قبل به همراه خانواده به روستای همجوار زادگاهش نقل مکان کرده بودند و دو دهه بود که در روستای حسنتیمور زندگی میکردند.
سال 1343 در همان روستا ازدواج کرد و زندگی مشترکش را با گلبهار شاهمرادی شروع کرد. گلبهار شاهمرادی علاوه بر خانهداری، به قالیبافی نیز میپرداخت. اولین فرزندشان اول اسفندماه 1344 به دنیا آمد.
سال 1350 برای ادامه زندگی به شهر بیجار نقل مکان کردند و در آنجا به خامهفروشی مشغول شد. در آن سالها بیشتر زنان و دختران منطقه به کار فرشبافی مشغول بودند و خامه یکی از مصالح اصلی مورد نیاز فرشبافان بود. هفت سال از زندگیاش در شهر میگذشت و از وضع مالی نسبتاً خوبی برخوردار بود که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و او با تمام وجود از نظام و انقلاب اسلامی طرفداری میکرد.
با همین انگیزه با پیدایش گروهکهای ضدانقلاب در منطقه و آغاز جنگ تحمیلی، در شهریور 1359 شغل و حرفه خود را ترک کرد و به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. او در پاکسازی روستاهای کردستان از حیث عوامل ضدانقلاب به خوبی ایفای نقش کرد و در چندین عملیات و درگیری حضور پیدا کرد و سرانجام پس از ماهها ایثار و فداکاری در 14مرداد1362 در روستای خوشمقام در درگیری به عناصر گروهک تروریستی کومله و دمکرات به شهادت رسید.
فرازی از وصیتنامه شهید:
در حال حاضر دو فکر در سر میپرورانم، اول جهاد در راه خدا و پیروزی اسلام بر کفر و دوم شهادت در راه خدا. هر کدام از این دو مورد نصیب من شود، خوشبختی و سربلندی اسلام و مسلمین به رهبری امامخمینی(ره) را خواستارم. خداوند انشاءالله اعمال ما و این جان ناقابلمان که از خود اوست را قبول کند.
بیشتر بخوانید:
منافقین سهبار به جان شهید سلطانی سوء قصد کرده بودند
کومله بعد از اتمام درگیری، از پشت به برادرم شلیک کرد