سوء استفاده منافقین از اتفاقات فوتبالی

894615vxl

اهمیت ورزش و تاثیرات آن در معادلات اجتماعی برکسی پوشیده نیست. در این میان ورزش فوتبال بلحاظ ویژگی های خود دارای جایگاه خاصی در میان جوانان و لایه های مختلف اجتماعی است. این وضعیت موکول به سرزمین خاص یا برهه زمانی مشخص نیست و در سراسر جهان منجمله ایران، فوتبال توانسته است که اقشار مختلف اجتماعی را به سوی خود جذب نماید. تحقیقات علمی بویژه در حوزه علوم اجتماعی تاثیر موفقیت های ورزشی بر ایجاد نشاط اجتماعی و افزایش بازدهی افراد را اثبات نموده است. انعکاس رسانه ای وسیع، تعداد هواداران بالا و شور و حرارت خاص این ورزش، سبب گردیده تا افراد و گروههای سیاسی با انگیزه های متفاوت و متعدد، توجه ویژه ای به این ورزش داشته باشند. یک مثال ساده در تاثیرگذاری این ورزش در افکار عمومی حضور و درخشش بازیکن مسلمان مصری باشگاه لیورپول انگلستان به نام محمدصلاح است که بسیار بر رعایت آداب مسلمانی تاکید می ورزد. ویژگیهای انسانی و ورزشی این بازیکن چنان تاثیر عمیقی بر نگرش بریتانیایی ها نسبت به دین اسلام داشته که شاید هیچ دولتی با هزینه کرد میلیون ها یا میلیاردها دلار قادر به ایجاد چنین تاثیراتی (آنهم در کشوری که همواره شاهد بروز عقاید نژادپرستانه بوده) نباشد.

این عرصه به همان نسبت که می تواند پتانسیل بالای خود در ایجاد شور و نشاط اجتماعی، ارسال پیام صلح و دوستی و ایجاد همبستگی میان اقوام و ملل، وحدت و یگانگی اجتماعی را به فعلیت برساند، همچنین می تواند به محلی برای سواستفاده از احساسات عمومی، ترویج افکار مخرب سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، تحریک خشونت و تقابل اجتماعی مبدل گردد و از احساسات جوانان پرشور و مشتاق در راستای اهدافی خلاف روح و فلسفه ورزش بهره برداری گردد.

اشتیاق و علاقه جوانان ایرانی نسبت به فوتبال و حضور پرشور در استادیوم های ورزشی به عنوان یک تفریح سالم در سطح قاره کهن زبانزد است. بویژه در این روزها که لیگ فوتبال ایران روزهای حساس خود را سپری می کند و تیم هایی از شهرهای مختلف (تهران، مشهد، تبریز و اصفهان) در جدالی هیجان انگیز برای قهرمانی یا کسب رتبه های بالاتر می جنگند. این حساسیت بالا و البته سواستفاده های برخی کانال های رسانه ای که اهدافی کاملا غیرورزشی و چه بسا سیاسی را دنبال می کنند سبب گردید که بطور خاص در دو مورد درگیری و تنش در فضاهای فوتبالی بوجود آید. یک بار در تبریز که پس از شکست تیم این شهر در یک رویداد کاملا ورزشی و بدون دخالت هرگونه عنصر بیرونی، برخی طرفداران این تیم اقدامات اعتراضی صورت دادند و در نهایت با تلاش نیروهای انتظامی، چند تن از اخلالگران بازداشت (و بزودی آزاد شدند) و جمعیت ناراضی بدون توسل به خشونت متفرق (حسب آمارها و گزارشات متعدد) گردید. مورد دیگر هم درگیری برخی از هوداران فوتبال با یکدیگر (هواداران سپاهان اصفهان و پرسپولیس) بود که البته در صورت مدیریت درست ماجرا و حساسیت زدایی بروز این اتفاقات منتفی می گردید.

مع الاسف اتفاقاتی که در این دو بازی رخ داد را پیشتر حتی در مقیاس بسیار شدیدتر در بسیاری نقاط جهان دیده ایم. کافیست جستجویی در مسابقات فوتبال در کشورهای پیشرفته دنیا بویژه انگلستان داشته باشیم. اما نکته قابل توجه ماجرا تلاش گسترده دستگاه رسانه ای منافقین برای پوشش رسانه ای این اتفاقات بود که به عنوان درگیری جوانان ایرانی با نیروهای امنیتی در حاشیه مسابقات فوتبال توصیف شد. در واقع گروهک رجوی بدنبال القای بروز ناآرامی ناشی از نارضایتی های سیاسی بود که در نوع خود عجیب بود. این اتفاق (یعنی تلاش رسانه ای برای بهره برداری از هر اتفاقی حتی در حوزه فوتبال) در بطن خود حقایقی نهفته دارد که در اینجا به مواردی از آن اشاره می گردد:    

- خشونت زایی و ایجاد تقابلات خصمانه در هر شکل و قالبی مطلوب این گروه است و زمینه را برای بهره برداری و کاسبی سیاسی اینان فراهم می آورد. در این میان فضاهای ورزشی بلحاظ حضور قشر جوان، پرشور و هیجاناتی و البته کمتر آشنا به مسائل سیاسی و ماهیت این گروه سفاک، می تواند فضای مطلوبی برای پیاده سازی برنامه ها تلقی گردد. لذا باید سیاست ها در حوزه ورزش بنحوی تنظیم گردد که در عین ایجاد شور و نشاط اجتماعی از بروز حساسیت و ایجاد تقابلات بی معنا و مضر جلوگیری گردد و زمینه سواستفاده گروههای همچون منافقین در چنین شرایطی منتفی گردد. بویژه در شرایط اقتصادی دشوار فعلی، غالب جوانان حاضر در محیط های ورزشی از اقشار فرودست جامعه بوده که از عهده تفریحات پرهزینه تر برنمی آیند.

- رصد فعالیت های برخی کانال های هواداری نشان می دهد که نوعی همسویی و وحدت فکری میان گردانندگان این کانال ها و گروه های ضدملی همچون منافقین وجود دارد. به گونه ای که از ورزش و رویدادهای ورزشی صرفا برای پیگیری اهداف سیاسی و مطالبات قومی خاص استفاده می گردد. اهمیت این قضیه در آنجاست که اولا این کانال ها دارای اعضایی گاه میلیونی هستند؛ ثانیا مخاطبان آن غالبا جوانان و نوجوانان مشتاقی هستند که بمرور زمان تحت تاثیر القائات شوم این گروه ها قرار می گیرند؛ و ثالثا لذت و شوق ورزش و تماشای آنرا از جوانان سلب می کند.  

ترویج افکار تجزیه طلبانه، القای حس نومیدی و یاس نسبت به تحولات آینده، مقایسه منطقه مورد نظر با کاتالان اسپانیا، القای ظلم و ستم ناروای تاریخی، مطالبات قومیتی حداکثری و ... در یک رسانه خاص بطور منظم و هدفمند در نهایت منجر به اهتزاز درآوردن پرچم بیگانه بی هویت و شعارهای تجزیه طلبانه و ضدملی توسط تعدادی فریب خورده یا ماجور می شود که نمی توان بسادگی از آن گذشت. تداوم و تشدید چنین شرایطی در زمره آمال آنارشیستها و گروههای خائن ضدملی همچون منافقین و ری استارت است و نمی توان هدفمندی و انسجام فکری و عملی گردانندگان این رسانه را دستکم گرفت. بویژه آنجا که دستگاه رسانه ای رجوی پرستان بلافاصله اقدام به پوشش چنین اقداماتی بعنوان تقابل دولت و ملت کرده و آنرا در راستای اهداف شوم خود تعبیر می نماید.

کوتاه سخن آنکه صیانت از نسل جوان علاقمند به ورزش در برابر تلاش های مخرب گروههای مخربی همچون منافقین باید در چارچوب یک برنامه منظم و هدفمند عملیاتی گردد. فضا دادن برای سواستفاده گروه های جدایی طلب از احساسات جوانان در لوای قوم گرایی، جغرافیا، نارضایتی سیاسی و هر بهانه ای از این دست، اقدامی ضدملی و ضدامنیتی است.   

 


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29