38 سال از زمانی که انفجار در دفتر نخست وزیر، جان رئیس جمهور و نخست وزیر ایران را گرفت می گذرد. اتفاقی که تنها دو ماه پس از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی نشان داد که تروریست ها به حذف همه نخبگان سیاسی در ایران می اندیشند.
موضوع حذف نخبگان سیاسی ایران در همه 40 سال گذشته در دستورکار دولت های مخاصم بوده اما آنچه در سال 1360 برجسته شد، همراهی تروریست ها با این دولتها برای شکست کامل انقلاب اسلامی است. تروریست های منافقی که وقتی سهمی که می خواستند از قدرت را نگرفتند، به مردم ایران پشت کرده و به قتل عام چهره های محبوب و مردمی در ایران روی آوردند.
از همان سال مشخص بود که منافقین، کارآمدی نظام جمهوری اسلامی را هدف گرفته و سعی می کنند تا با روش های مختلف، مانع از آن شوند که مردم ایران به شرایط مناسب اقتصادی و سیاسی دست پیدا کنند.
این همان روشی است که در حال حاضر نیز سازمان منافقین آن را پیگیری می کند. این سازمان که زمانی به طور مشخص رهبران سیاسی کشورمان را ترور می کرد، امروز از همان روش به شیوه ای متفاوت استفاده کرده و به طور هدفمند، نام نخبگان سیاسی کشورمان را در اختیار حامیان خود در کاخ سفید قرار داده و آنها را مورد تحریم و فشار سیاسی و تبلیغاتی قرار می دهد.
استفاده از برخی صفات علیه نخبگان سیاسی کشور که مثلا در رابطه با محمدجواد ظریف با عنوان «ماله کش اعظم» مطرح می شود، درست شبیه همان شیوه هایی است که این سازمان علیه چهره های دیگری چون شهید بهشتی یا شهید رجایی استفاده می کرد.
با اینکه منافقین می کوشند اثبات کنند که از روش های قدیمی در ارتباط با ترور فاصله گرفته اند، اما برنامه های فعلی آنها که به طور مداوم به تحریم سیاستمداران کشورمان منتهی می شود، در واقع همان روند گذشته است که به جای ترور، تحریم را در اولویت قرار می دهد.
با این حال اقدامات تروریستی منافقین نیز همزمان با این تحریم ها دنبال شده و تروریست ها هرکجا که احساس کرده اند نمی توانند برنامه های تحریمی خود را پی بگیرند، از شیوه حذف فیزیکی نخبگان استفاده می کنند.
درس هایی که می توان از انفجار هشتم شهریور سال 1360 گرفت، یکی این است که مهمترین دشمن تروریست ها، دولتمردان پاکدستی هستند که با کارآمدی خود، مانع از تضعیف جمهوری اسلامی می شوند. خشم منافقین از شهیدان رجایی و باهنر، شاید به خاطر همین موضوع بود که این شهیدان کارآمدی دولت را در اولویت قرار داده بودند و این امر باعث نگرانی شدید منافقین شده بود.
درس دیگر، استفاده از نفوذی ها برای انجام عملیات ترور است. همان طور که منافقین در سال های گذشته از نفوذی ها برای ضربه زدن به کشورمان استفاده می کردند، امروز نیز آنها از همین نفوذی ها برای القای ناامیدی و نیز از کار انداختن چرخ کارآمدی نظام سیاسی استفاده می کنند که باید مراقب تبعات آن بود.
و در نهایت، درس مهم حادثه هشتم شهریور، اتکا به قدرت مردم برای ممانعت از هرگونه دخالت بیرونی است. امروز در حالی نگرانی از وضعیت کشور مطرح می شود که در سال 1360 بحران هایی به مراتب سنگین تر به وقوع پیوسته بود. ایران در حال مقابله با تجاوز بیرونی بود، روسای دو قوه به فاصله ای کوتاه به شهادت رسیده بودند، تعداد بسیاری از نمایندگان مجلس ترور شده و بیم جنگ داخلی در کشور وجود داشت.
با این همه، ولایت پذیری و مردم گرایی، برگ ها برنده ایران برای عبور از این چالش بود و امروز هم بهترین راهکار برای ناکام گذاشتن تروریست ها، استفاده از نیروی عظیم مردمی برای اداره کشور است.
