استفاده از سلاح‌های مرگبار در طول تاریخ بی‌سابقه نیست. امپراتوری‌هایی که می‌خواستند با زور سلاح، قلمرو خود را گسترش داده و رقبا را به حاشیه بفرستند و وادار به تسلیم کنند، همواره از این سلاح‌ها برای غلبه در میدان جنگ استفاده کرده‌اند.
اختراع سلاح‌های جنگی که امروزه به جای شمشیر و گرز قدیمی به یک ابزار متداول برای ارتش‌های جهان تبدیل شده است، خود ناشی از یک تفکر تهاجمی برای حمله به دشمن از راه دور بوده است. از فاصله‌ای که حتی هدف، به سختی دیده می‌شود.
بنابراین نگاهی به تاریخ جنگ‌ها نشان می‌دهد که بشر همواره تلاش داشته تا جایی که ممکن است خود را از میدان نبرد دور کرده و به دشمن خود از طریقی ضربه بزند که او اساسا پیش‌بینی درباره این ضربه خوردن ندارد.
در همین راستا با پیشرفت تکنولوژی در دو قرن اخیر، بخش مهمی از استعداد بشر در پایگاه‌های مخوف نظامی صرف ساخت تسلیحاتی شده که به کشتن دشمنان بیشتر کمک کند. ساخت انواع جنگنده‌ها، تانک‌ها و سلاح‌های سبک و سنگین، تنها بخشی از این فعالیت‌ها بوده است. اوج کاربرد تکنولوژی در ساخت سلاح‌های مرگبار، به دوران جنگ جهانی دوم و استفاده از سلاح هسته‌ای باز می‌گردد. سلاحی کشنده و به شدت ضدانسانی که به گونه‌ای باورنکردنی از سوی ایالات متحده به کار رفت و یک فاجعه انسانی به وجود آورد.
در کنار این تسلیحات نظامی که به توسعه زرادخانه‌های هسته‌ای منتهی شد، ارتش‌هایی که تولید سلاح‌های ویرانگر را در اولویت خود قرار داده و هیچ اصول اخلاقی در ساخت این تسلیحات نداشته و ندارند، به تولید سلاح‌هایی روی آوردند که در ظاهر سلاح نیست، بلکه ابزارهایی بیولوژیک برای انهدام نوع بشر است.
ساخت سلاح‌های شیمیایی که رژیم صدام در جریان تجاوز به کشورمان بارها علیه مردم بیگناه از آن استفاده کرد، تنها نمونه‌ای از این تسلیحات خطرناک است که برای سال‌ها مردم یک منطقه را دچار عوارض آن سلاح می‌کند.
اما خطرناک‌تر از این سلاح‌های شیمیایی و انواع گازهای کشنده، تولید ویروس‌ها به جای سلاح‌هاست. ویروس‌هایی که در میدان نبرد، به ضعف نیروی دشمن منتهی شده و در نتیجه یک کشور را از پای بیندازد.
سال‌هاست که اخباری درباره اینکه ارتش آمریکا و یا رژیم صهیونیستی بر روی تولید چنین سلاح‌هایی کار می‌کنند، به گوش می‌رسد. سابقه این دو رژیم که بر پایه تروریسم بنیان نهاده شده است، نشان می‌دهد که سال‌هاست آنها برای ساخت سلاح‌های ضدبشری برنامه داشته و حتی سینمای هالیوود در فیلم‌های مختلف خود این تحقیقات برای ساخت سلاح‌هایی که بشر را به پایان تاریخ می‌برد، را تبدیل به سناریویی سینمایی کرده است.
واحد 731 ارتش آمریکا به طور مشخص برای تولید ویروس‌های کُشنده کار می‌کند تا در موقع لزوم تبدیل به یک سلاح علیه دیگر کشورها شود. کشورهایی که از نگاه ایالات متحده یاغی محسوب می‌شوند.
آمریکا در طول دهه‌های اخیر نشان داده، وقتی که از همه راه‌ها برای رسیدن به مقصود خود ناامید می‌شود، دست به یک عمل فجیع می‌زند. استفاده از سلاح هسته‌ای در هیروشیما نمونه‌ای از این رفتارهاست، یا شلیک به هواپیمای ایرباس ایرانی در پایان جنگ تحمیلی.
در همین راستا کم نیستند صاحب‌نظرانی که همزمان با شیوع ویروس کرونا، انگشت اتهام را به سمت کارخانجات تسلیحاتی آمریکا نشانه رفته و قرابت‌هایی میان این ویروس و تحقیقات ضدانسانی در آزمایشگاه‌های سلاح‌های بیولوژیک پنتاگون پیدا کنند.
از نگاه این محققان، کرونا می‌تواند یک سلاح مرگبار علیه دولت‌های رقیب آمریکا باشد که البته شاید از کنترل این دولت خارج شده و حتی آمریکایی‌ها را هم درگیر خود کرده است. روشن نیست این سناریو تا چه اندازه درست باشد، اما هرچه هست، گذشته ارتش آمریکا نشان می‌دهد که هیچ ابایی از ساخت چنین ویروس‌هایی برای رسیدن به اهداف اقتصادی و سیاسی خود نداشته و این خطر همیشه برای بشر وجود دارد که سردمداران کاخ سفید، بدون هیچ دغدغه انسانی، جنایت علیه بشریت را به حد اعلی برسانند.
تاریخ درباره ویروس کرونا مانند بسیاری دیگر از فجایع تاریخی قضاوت خواهد کرد اما تا آن زمان، باید برای اینکه دولت آمریکا نتواند دست به چنین اعمال شرورانه‌ای بزند، اتحادی جهانی شکل بگیرد.
