سازمان تروريستی منافقين هميشه بازيچه مطامع و منافع گروه ها، کشورها و شخصيت های مختلف منطقه ای و بين المللی بوده است چه زمانی که رهبران آن به فرانسه گريختند و فرانسوی ها از آن به عنوان برگ برنده ای علیه نظام نوپا در ايران استفاده کردند و چه زمانی که خود را رسماً در اختيار رژيم ديکتاتوری صدام قرار دادند.
نگاه ضد ايرانی صدام حسين برای همه کسانی که با اين شخص و حزب تحت حاکميت او آشنايی دارند واضح و مشخص است و اصولا ً ديکتاتور سابق عراق هيچ تمايزی را ميان ايرانی هايی که آنها را از ابتدا مجوس می ناميد قائل نبود و تنها عاملی که باعث شد تا آنها را زير چتر حمايت خود آن هم در بحبوحه جنگ نگاه دارد مسأله همکاری آنان با وی برای ضربه زدن به نظامی بود که آن را مجوسی می ناميد و اين حمايت های آشکار نظامی و مالی تا آخرين لحظه حيات نظام سياسی سابق عراق پابرجا بود، به اين اميد که که شايد بتواند ايرانی ها را از خود بترساند و گرنه بدون کوچک ترين ترديدی و با توجه به اصل ایرانی ستیزی حزب بعث، در صورتی که رؤيای بلند پروازانه منافقین مبنی بر به دست گرفتن نظام حکومتی در ايران محقق می شد، آنجا بايد منتظر بروز مشکلات جديد ميان حزب بعث و اين گروهک می بوديم.
پس از سرنگونی رژيم صدام نیز مشاهده شد که چگونه آمريکاييها برای استفاده از اين سازمان به عنوان يک برگ برنده به يک توافق ميان خود رسيدند و حمايت آنها از مسأله به اصطلاح حقوق بشر نیروهای این فرقه در اشرف در همين چارچوب جای می گيرد چرا که نام اين گروه از سال 1996 در ليست گروههای تروریستی و ممنوعه ايالات متحده قرار دارد و بحث حمايت از آنها همانگونه که اشاره شد تنها مرتبط به استفاده ابزاری از آنها علیه نظام جمهوری اسلامی ايران است و خود منافقین نیز به خوبی اين نکته را می دانند.
در واقع می توان گفت يکايک حاميان سازمان منافقين خلق در ورای حمايت خود از اين گروه به دنبال اهداف خاصی بوده اند. يکی از اين اهداف يا انگيزه ها کسب منافع مادی بوده است که شايد از همه علل و عوامل ديگر پررنگ تر می نمايد. يکی از عناصر جدا شده منافقین می گويد : ((هنگامی که جعفرزاده از رهبران ارشد سازمان در آمريکا برای متقاعد کردن اعضای کنگره اين کشور به آنجا می رفت با هدايا و فرش های دستباف ايرانی حضور می يافت تا نمايندگان را تطميع کند و اعضای کنگره در هربار حضور او تمامی امکانات دفتر خود را در اختيار وی قرار می دادند)).
برخی از سران عشایر همجوار با پادگان اشرف که آب و برق زمين های کشاورزی مناطق بحران زده آنها از اين پادگان تأمين می شود و هميشه در نشست های منافقین در اشرف به عنوان سياهی لشکرانی بی خبر حضور می يابند و به خاطر يک وعده غذای مفصل و يک خودروی برزيلی در مقابل دوربين های سازمان منافقين فرياد حمايت از رجوی و سازمان او را سر می دهند نیز در همین دسته جای می گیرند.
و برخی ديگر از حاميان آنها همچون صالح محمد مطلک نيز منافع مادی و ایرانی ستيزی را دست مايه حمايت از اين گروه تروریستی قرار داده اند به ويژه آن که اخيراً يکی از مسؤولين شورای استانی ديالی افشا کرده بود که جبهه گفتگوی ملی صالح المطلگ کمک های مالی فراوانی را از گروهک منافقين برای شرکت در انتخابات سرنوشت ساز پارلمانی ماه آينده عراق دريافت کرده است. مدتی قبل نيز اعلام شد که مطلگ چندين سال است که که پيمانکار تأمين مايحتاج و مواد غذائي پادگان تروریستی اشرف است و از اين رهگذر تاکنون سالانه 10 ميليون دلار منتفع شده است. علاوه بر اينها عضويت در حزب بعث عراق و حمايت های ديرين و سنتی آنان از منافقين و مخالفت شديد مطلگ با احزاب سیاسی شيعی عراق همچون مجلس اعلای اسلامی که از دوستان جمهوری اسلامی ایران و مردم اين کشور به شمار می رود از ديگر عوامل حمايت مطلگ از گروه نفاق است.
اما در ميان برخی سياستمداران عراقی در کنار اين عوامل که به آنها اشاره شد ،اصل ایرانی ستیزی و کینه توزی نسبت به نظام جمهوری اسلامی یکی از دلایل کليدی حمايت از اين گروه تروریستی است.
شايد روزی نباشد که گروهک منافقین در بخش های خبری خود نامی از سياستمداران و چهره های نام آشنا و گمنام بعثی را نبرد و مواضع به اصطلاح حقوق بشری آنها را پيرامون پادگان اشرف ستايش نکند. يکی از اين اشخاص اياد جمال الدين نماينده سکولار پارلمان عراق است که مواضع ضد ايرانی وی برای کارشناسان و پيگيران اوضاع عراق کاملا ً آشناست.
اخيرا ً شبکه ماهوره ای " الآن " گفتگویی را با وی انجام داده است که متن اين صحبت ها حاکی از استفاده و حمايت ابزاری وی از منافقین دارد – البته اين استفاده ها دو جانبه است – و نشان می دهد حمايت های وی از آنها هيچ ارتباطی با مسائل حقوق بشری که منافقین مدعی آنند ندارد و آنچه که جمال الدين را به سازمان منافقين نزديک کرده است مواضع ضد ايرانی اين گروهک است.
جمال الدين در گفتگو با اين شبکه گفته بود : (( عراق چندين برگ برنده علیه ايران دارد و در صورت رسيدن به قدرت در عراق اولين برگ برنده ای که از آن استفاده خواهم کرد سازمان مجاهدين خلق است)).
اصطلاح برگ برنده ای که اياد جمال الدين از آن نام برده است تمامی ادعاهای گذشته وی را در دلسوزی برای سازمان منافقین به زير سؤال می برد. جمال الدين معنی اين اصطلاح رابه خوبی می داند اما شايد گروهک رجوی نداند که محل استفاده از برگ های برنده ميز مذاکره و معاملات سیاسی است درست همانگونه که ايالات متحده آمريکا 13 سال قبل اين رويه را در قبال ايران در پيش گرفت آنها را از سويی در ليست تروریستی خود قرار داد و از سوی ديگر پس از سرنگونی صدام آنها را زیر بال حمايت خود گرفت تا همانگونه که دونالد رامسفلد خواسته بود برگ برنده آمريکا برای فشار علیه ايران باشند.
اياد علاوی نخست وزیر سابق عراق علی رغم مواضع ضد ايراني خود بارها اعلام کرده بود که اين سازمان جایی در عراق ندارد و طبيعتا ً اياد جمال الدين به عنوان عضو سابق در فراکسيون پارلمانی علاوی جزئی از اين تصميم گيران بوده است. همانگونه که اين نماينده پارلمان عراق گفته وی 16 سال در ايران زندگی می کرده است و طبيعی است که از ميزان نفرت و دوری مردم ايران از اين گروه تروریستی و جنايت های آنان در ايران و عراق و خطرات امنیتی و سیاسی ناشی از ادامه حضور آنها مطلع باشد اما همانگونه که اشاره شد کينه توزيهای وی از ايران باعث شده تا از سازمان منافقین به عنوان يک برگ برنده ياد کند و نيت واقعی خود را در دفاع از سازمان علنا ً بر زبان بياورد.
جمال الدين و جريان سياسی وی وزنه سیاسی مطرح و تأثیر گذاری در میدان سیاسی عراق به شمار نمی روند اما به نظر می رسد در صورت محقق شدن رؤيای وی مبنی بر به قدرت رسيدن در عراق وعده اش را عملی خواهد کرد و اين برگ برنده آنان در نهايت گرفتار يک توافق سياسی خواهد شد که پايان آن عاقبت خوبی را برای سازمان منافقین در بر نخواهد داشت.
