بهره کشي جنسي رجوي از زنان فرقه منافقين

يکي از اعضاي شوراي رهبري منافقين با اشاره به سوء استفاده‌ همه جانبه سرکرده منافقين از زنان اين فرقه، از بهره کشي جنسي شديد وي از زنان اين گروه پرده بر داشت.

به گزارش پايگاه اطلاع رساني هابيليان(خانواده شهداي ترور کشور) بتول سلطاني که بيش از دو سال از فرار وي از پادگان اشرف مي‌گذرد در مورد سوء استفاده‌هاي گسترده سرکرده منافقين از زنان اين فرقه ابراز داشت: بعد از اینکه زمستان 1376 در جمع بزرگ شورای رهبری توسط مسعود و مریم رجوی در قرارگاه بدیع زادگان به من رده شورای رهبری ابلاغ شد یک سلسله نشستها برای این گروه که تازه شورای رهبری شده بودند شروع شد.

وي به برنامه تدارک ديده شده براي سوء‌استفاده از زنان اين فرقه اشاره کرد و افزود: براي اينکه مسعود رجوي به اميال خود برسد ما به سالنی موسوم به سالن X وارد شدیم؛ کف این سالن ملافه های سفید پهن و به قالی تثبیت کرده بودند. همه سالن به رنگ سفید بود. دو مبل سفید هم وسط آن قرار داده بودند. جلوی این دو مبل یک میز که در آن قرآن و آئینه و شمع هائی که روشن بود به همراه یک جعبه که بعداً متوجه شدم گردنبندهای طلا در آن است و یک کیک بزرگ چند طبقه قرار داشت که پس از خواندن صيغه ميان همه زنان شوراي رهبري و مسعود رجوي،‌او از زنان شوراي رهبري سازمان خواست مقابل او آزادانه رفتار کنند و پس از آن تا مدت‌‌ها از زنان شوراي رهبري سوء استفاده مي‌کرد.

وي سپس به سوء استفاده‌هاي متعدد رجوي از زنان فرقه اشاره و ادامه داد:‌ مسعود رجوي بسياري از زنان مطلقه فرقه را که مجبور به جدايي از شوهرانشان کرده بود مورد کامجويي قرار مي‌داد.

اين عضو سابق شوراي رهبري منافقين گفت: مسئله ارتباط با مسعود رجوي را به گونه‌اي ترسيم کرده بودند که گويي قرار بود مقدس‌ترين اقدام را انجام بدهيم و مسعود رجوي هم براي توجيه رفتار خود از آيات قرآن استفاده مي‌کرد.

سابقه سو‌ء استفاده منافقين از زنان و دختران مربوط به سال‌هاي دور مي‌شود و قبل از پيروزي انقلاب اسلامي و پس از آن نيز سوء استفاده از جنس زن در اين فرقه فراوان بوده است، به گونه‌اي که سران اين سازمان تروريستي قبل از پيروزي انقلاب و در دهه 50 تلاش مي‌کردند برای جذب جوانان به گروه خود از ابزاری به نام دختران و زنان استفاده کند که طبیعی بود این استفاده هزینه های زیادی نیز برای زنان و دختران مورد نظر به همراه داشت. جدا از آن بخش از زنان و دخترانی که باشعارهای زیبای آن دوران سازمان مجاهدین خلق جذب آن شده بودند ، بسیاری از زنان و دختران دراثر فریب و جبری ناخواسته مجبور بودند به خواسته های کثیف فرقه رجوی درآن زمان برای جذب نیرو تن در دهند؛ کشاندن همکلاسی‌ها و دوستان محله به خانه تیمی و تجاوز اعضاء سازمان و تصویربرداری و عکس برداری از صحنه های شرم آور، تهدید و در تنگنا قرار دادن دختران بی گناه یکی از راهکارهای اصلی سازمان برای جذب دختران جامعه بود که از نظر سازمان منافقین برای عملیات های مختلف می توانست مفید باشند.

البته هدف سران منافقين برای جذب زنان و دختران بلند مدت بود و یکی از روش‌های موفق در آن دوران استفاده ابزاری از زنان و دختران بود که تعدادی زیادی از آنها از ترس آبرو و رسوایی مجبور بودند بر طبق خواسته های سازمان عمل کنند. البته درآن دوران که سازمان مجاهدین خلق کارکردها و رفتارهای فرقه‌ای‌اش هنوز گسترش نیافته بود این سازمان شدیدا ازاین مساله که اسرار چنین روش هایی در جامعه گسترش یابد واهمه داشت و از آن جلوگیری می کرد.

کارکرد خشونت و استفاده جنسی از زنان در فرقه مجاهدین آنقدر زیاد بوده است که صدای فریاد شخصیت ها و نویسندگان بین المللی را نیز درآورد،‌ به گونه‌اي که دو سال قبل دبير دوم سفارت آمريكا در بغداد طي گزارشي مستند، از بخشي از جنايات سركرده گروهك تروريستي منافقين در تسويه حساب هاي خونين و كشتار همكاران خود، تجاوز به زنان حاضر در پادگان اشرف، مسموم سازي و اعدام ده ها تن از اعضاي بريده اين گروهك پرده برداشت.

اين مقام آمريكايي كه به مدت 9 ماه، اسناد و پرونده هاي گروهك منافقين در عراق را مورد مطالعه و بازبيني قرار داده و خود نيز از مسوولان مرتبط با مسائل پادگان اشرف بوده است، در گزارش خود مي نويسد: مسعود رجوي مانند «ملك فاروق» پادشاه سابق مصر حتي به زنان همكار خود نيز رحم نمي كند.

در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: رجوي روابط جنسي گسترده اي با افراد نظامي، سياسي و دفتري زن اين گروهك داشته است و دستور عقيم سازي برخي از آنان را نيز صادر كرده بود. وي در اين گزارش يادآور شده است كه خود شاهد ديدن فيلم هايي از اعترافات اين زنان بوده است. دبير دوم سفارت آمريكا در بغداد همچنين متذكر شده است كه رجوي براي دست يافتن به برخي از زنان و بانوان در اين سازمان، همسران آنها را به ماموريت هاي مرگ بار مي فرستاد و به شيوه «ناپلئون» زنان آنها را تصاحب مي كرد و در اسناد موجود در پادگان اشرف نيز به اين موضوع بر مي‌خوريم كه تعدادي از مرگ هاي اعضاي اين گروهك تصادفي نبوده بلكه از قبل برنامه ريزي شده است.